Αυτή δεν είναι χώρα... είναι κινηματογραφικό πλατό!

Αν λατρεύουμε κάτι σε αυτή τη χώρα, δεν είναι ο ήλιος. Ήλιο βλέπουμε από την ημέρα που γεννηθήκαμε. Δεν είναι οι αμέτρητες παραλίες και οι ακρογιαλιές. Όπου πας σε τούτο τον τόπο, τις βλέπεις. Είναι η χαρά του απρόοπτου, της έκπληξης, του δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει...

Η «Ελπίδα» ήρθε για να διαβεβαιώσει αυτό που ξέραμε χρόνια και... ζαμάνια. Πως δεν υπάρχει ελπίδα προ πολλού. Και ας πεθαίνει τελευταία. Στα χώματα που κατοικούμε, είναι όντως κλεισμένη στο κουτί της Πανδώρας.

Και είναι η απόδειξη πως η Ελλάδα δεν είναι μια απλή χώρα. Είναι ένα απέραντο κινηματογραφικό πλατό (και φρενοκομείο που έλεγε ο Κώστας Καραμανλής ο γηραιότερος).

Όπου πας, ό,τι συμβαίνει σε φυσική καταστροφή σε κάνει να αναρωτιέσαι αν αυτό που ζεις είναι η αλήθεια ή βγαλμένο από κάποιο σενάριο κινηματογραφικής ταινίας σε ένα δυστοπικό μέλλον.

Αμάξια στη σειρά σε έναν αυτοκινητόδορμο, καλυμμένα από χιόνι, άνθρωποι να παρακαλάνε για ένα μπουκάλι νερό (!), ο στρατός στους δρόμους, άφαντοι υπεύθυνοι να μην σηκωνουν τηλέφωνα. Χολιγουντιανή ταινία καταστροφής σε όλο της το μεγαλείο.

Θέλετε να πιάσουμε τις φωτιές; Στρέμματα καμένα, παιδιά να κλαίνε, οικογένειες να ξεσπιτώνονται, πυροσβέστες να κοιμούνται στα δάση, αεροπλάνα από το εξωτερικό να ρίχνουν θάλασσες σε φωτιές 30 μέτρων.

Θέλετε να πιάσουμε και τους σεισμούς; Σπίτια να ισοπεδώνονται, σκηνές για να μείνουν τα γυναικόπαιδα, κονσέρβες με φαγητό, σόμπες, μπουλντόζες...

Η φύση θα πείτε, είναι απρόβλεπτη. Ο άνθρωπος; Ή ο κρατικός μηχανισμός; Ειδικά αυτός είναι πιο απρόβλεπτος και από χιτσκοκικό φινάλε.

Και τι σκηνοθεσία σε όλα αυτά; Για Όσκαρ. «Δεν είναι τώρα η ώρα για ευθύνες», διατυμπανίζουν οι ιθύνοντες. Δεν είναι τώρα, θα είναι λογικά άλλη ώρα. Ποια; Έχει ο Θεός μωρέ. Θα αποδωθούν. Κάποτε. Τώρα κοιτάμε την Παπασταύρου, που κοιτάζε την Γιαδικιάρογλου, που κοίταζε την Παπαπέτρου...

Το σκηνικό αυτής της χώρας, στο σωτήριο έτος 2022 Μ.Χ. δυστυχώς μπορεί να συγκριθεί με το Χόλιγουντ και την Τσινετσιτά. Όλα μοιάζουν ψεύτικα, λες και θα ξεκολλήσουν και θα πέσουν να σε πλακώσουν. Σπίτια, δρόμοι, καμινάδες, ελπίδες, κυβερνητικός μηχανισμός...

Χειμώνας, καλοκαίρι, άνοιξη, φθινόπωρο, όποια εποχή και αν επιλέξεις αυτή η χώρα θα βρει πάντα κάτι να σε κρατάει σε σασπένς σαν κινηματογραφικό θρίλερ. Δεν την βαριέσαι την (δύσκολη) διαβίωση.

Και πού ξέρεις; Ίσως κάποια στιγμή έρθει και κανά Όσκαρ. Ή κανά Χρυσό Βατόμουρο. Δέκα εκατομμύρια από δαύτα...

ΥΓ: Ένα Χρυσό Βατόμουρο και στην αγαπημένη όλων ΔΕΗ. Έχει πολύ ζέστη; Δεν έχουμε ρεύμα. Έχει πολύ κρύο; Δεν έχουμε ρεύμα. Αυξήσεις 300% στους λογαριασμούς; Δεν έχουμε όμως λεφτά εμείς. Σόρυ.

ΥΓ 1: Κύριε πρωθυπουργέ. Με μια «συγγνώμη», συγγνώμη μα δεν γίνονται και θαύματα...

ΥΓ 2: Φέρετρο στο δρόμο. Στου Ζωγράφου. Ελλάδα. 2022. Αυτό και μόνο. Τίποτα άλλο.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.