Οι δημοσκοπήσεις, η «πολύφερνη» νύφη του Κέντρου και η σύγχυση με τη μεσαία τάξη

Πάραυτα τα επιτελεία των κομμάτων κινούνται σε ρυθμούς άτυπης προεκλογικής περιόδου, ανεβάζοντας τους τόνους με συνεχείς αντεγκλήσεις, λογομαχίες και διαξιφισμούς. Τα εργαλεία τους προς το παρόν είναι οι δημοσκοπήσεις και από τα ευρήματα των ερευνών διαμορφώνουν τις δικές τους ατζέντες. Το τοπίο βέβαια έχει πλέον γίνει τρικομματικό κι αυτό είναι που ανησυχεί περισσότερο τόσο τη ΝΔ όσο βεβαίως και τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει μια τάση μετακίνησης της εκλογικής δεξαμενής προς το Κίνημα Αλλαγής. Και τα τρία κόμματα που μονοπωλούν την πολιτική επικαιρότητα φαίνεται να έχουν περιορίσει τη διεισδυτικότητα των υπολοίπων κομμάτων που υπάρχουν στη Βουλή (ΚΚΕ, Ελληνική Λύση, ΜεΡα25) και επιχειρούν και οι τρεις να κάνουν focus σε αυτό που αποκαλούμε «μεσαίος χώρος», το λεγόμενο «πολιτικό Κέντρο». Μόνο που εδώ υπάρχει μια σοβαρή σύγχυση στην οποία έχουν υποπέσει και οι τρεις διεκδικητές της εξουσίας (Κ. Μητσοτάκης, Α. Τσίπρας, Ν. Ανδρουλάκης).

Ποια είναι τα λάθη;

1^ον. Συγχέουν λανθασμένα το πολιτικό κέντρο με τη μεσαία τάξη

2^ον. Ευαγγελίζονται και οι τρείς ότι εκπροσωπούν το Κέντρο χωρίς να εξηγούν τι εννοούν. Απλά ο ένας το ονομάζει «κεντροδεξιά», ο άλλος «κεντροαριστερά» και ο τρίτος «σοσιαλδημοκρατία».

Πολιτικά όμως το Κέντρο είναι άλλο πράγμα, δεν είναι η μεσαία τάξη, ούτε ορίζεται με κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια της εκλογικής δεξαμενής. Ακόμα κι αν συνδέουν το κέντρο με τη μεσαία τάξη λόγω της εκλογικής της ισχύς ή της καταναλωτικής της ορμής, θα έπρεπε πρωτίστως να την προσδιορίσουν. Σύμφωνοι, η μεσαία τάξη είναι «πολύφερνη νύφη». Διαμορφώνει τάσεις και είναι επί της ουσίας ένας σταθεροποιητικός παράγοντας. Ποια είναι, όμως, η μεσαία τάξη, που αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος, αλλά και κέντρο πολιτικών εξελίξεων; Αρκεί ο ορισμός της με βάση στενά οικονομικά κριτήρια; Εδώ θα πρέπει να δώσουν καθαρές απαντήσεις όλα τα κόμματα «εξουσίας».

Το «πολιτικό Κέντρο» ή ο λεγόμενος «τρίτος δρόμος» πάντως είναι κάτι άλλο και δεν είμαι σίγουρος ότι έχει σαφή χαρακτηριστικά στο εκλογικό σώμα της Ελλάδας. Δεν βλέπω δηλαδή το ποσοστό της μετακινούμενης (πότε δεξιά και πότε αριστερά) εκλογικής δεξαμενής να διαπνέεται από τις ιδεολογίες του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Αυτό το ποσοστό που βγάζει κυβέρνηση δηλαδή δεν φαίνεται να διαπνέεται από πεποιθήσεις ότι οι λύσεις στα διάφορα προβλήματα πρέπει να επέρχονται μέσω του ρεαλισμού και του πραγματισμού και όχι με συναισθηματική φόρτιση.

Θα πρέπει λοιπόν σαφέστατα να μας πουν τι εννοούν όταν λένε «σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις», «προοδευτική διακυβέρνηση», «ριζοσπαστικό κέντρο», «δυνάμεις της προόδου» και διάφορα άλλα εύηχα. Τι σημαίνει «είμαστε Κεντροδεξιοί και όχι δεξιοί»; Αξίζει να θυμίσω ότι το πολιτικό κέντρο συνδυάζει την ανάγκη για δραστική αλλαγή του δημόσιου οικοδομήματος με την προάσπιση όμως της κοινωνικής δικαιοσύνης. Για παράδειγμα δεν μπορεί να υπάρξει δημοσιονομική προσαρμογή με ταυτόχρονη ανθρωπιστική κρίση. Δεν μπορεί να γίνουν μεταρρυθμίσεις πάνω σε κοινωνικά ερείπια. Το «Κέντρο» έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι συγκεκριμένα τη μεσαία τάξη ή κάποια άλλη κοινωνική ομάδα.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.