Δράμα

Στις οθόνες των κινητών μας παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες το δράμα της Ουκρανίας.

Ένα δράμα κοντά αλλά και τόσο μακριά μας. Ένα δράμα που έρχεται απ’ έξω αλλά περιγράφει αφοπλιστικά το μέσα μας.

Ένας ηγέτης ηθοποιός που με συνεργό τη Δύση έπαιξε τη χώρα του ρωσική ρουλέτα. Με τη θαλάμη του περιστρόφου γεμάτη από το 2014 και την αιματοχυσία της Κριμαίας. Είναι δικαίωμα της Ουκρανίας να παλεύει για ουσιαστική απεξάρτηση από την επιρροή της Ρωσίας.

Αλλά η ελευθερία εκτός από τόλμη θέλει και αρετή. Σχεδιασμό, ζύγισμα ισορροπιών, μελετημένες με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού κινήσεις.

Εγγυήσεις στην πράξη όχι στα λόγια. Και συνεννόηση ρεαλιστική με τον αιμοβόρο δικτάτορα που βλέποντας ότι η δυτικοποίηση (Ε.Ε. και ΝΑΤΟ) μιας χώρας που από τη Γιάλτα - και πιο πριν - θεωρούσε - και πρακτικά - του ανήκε ήταν βέβαιο ότι θα αντιδρούσε. Βίαια. Εκδικητικά. Ισοπεδωτικά.

Αυτά, όμως, ανήκουν πλέον στο χθες. Στο σήμερα, η συνθηκολόγηση είναι απλώς θέμα χρόνου. Για το αύριο, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, πλέον, αποφασίζει ο Πούτιν.

Αυτά για το δράμα που εκτυλίσσεται έξω. Στο εσωτερικό της Ελλάδας αλλά και στο εσωτερικό του καθενός μας μια σειρά από δράματα με πρωταγωνιστές τις εμμονές, τα φθαρμένα μας ήθη, τη μισαλλοδοξία, τη ματαιοδοξία, την κούφια μας ψυχή…

Αλληλεγγύη a la carte, διχασμός σε φιλοδυτικούς και φιλορώσους, «ναι μεν αλλά» σε όλο του το υποκριτικό μεγαλείο. Ένα θέατρο του παραλόγου. Και η πραγματικότητα αμείλικτη.

Ο πόλεμος μαίνεται και εμείς τρώμε ποπ-κορν κοινοποιώντας αναρτήσεις και σχολιάζοντας στα social media. Με θεατρικούς όρους, υποδυόμαστε συνειδητά τους κομπάρσους ελπίζοντας υποσυνείδητα ότι δεν θα φάμε καμία αδέσποτη βολή κατευθείαν στην «καρδιά» του σαθρού μας «είναι».

«Με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος (θα) προχωρεί»…

Καληνύχτα μας

*Ο Ιωάννης - Αλέξανδρος Ιωαννίδης είναι δημοσιογράφος στο ΑΠΕ - ΜΠΕ