Η Ρούλα Πισπιρίγκου, το έγκλημα και η ανθρωποφαγία: Λέμε όχι στο Μεσαίωνα

Η υπόθεση με το θάνατο των τριών παιδιών στην Πάτρα και η σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου προφανώς έχει σοκάρει την ελληνική κοινωνία, όμως οι εικόνες έξω από το σπίτι της στην Πάτρα είναι εξίσου απογοητευτικές και θλιβερές, όσο και το έγκλημα που διερευνούν οι αρχές
Ο θάνατος δεν ξεπλένεται με θάνατο. Σε ένα κράτος δικαίου όπως η Ελλάδα υπάρχει αστυνομία πριν από όλα
2'

Το πλήθος που συγκεντρώθηκε έξω από το σπίτι της Πισπιρίγκου στην Πάτρα για να λυντσάρει, να κράξει, να ξεφτιλίσει μια άλλη οικογένεια, για να «εκτονώσει» το κοινό περί δικαίου αίσθημα με πρακτικές ρωμαϊκής αρένας δεν έχει σχέση με το νομικό και τον πολιτικό μας πολιτισμό. Η βία δεν ξεπλένεται με βία, ούτε με κατάρες από τα social media.

Ο θάνατος δεν ξεπλένεται με θάνατο. Σε ένα κράτος δικαίου όπως η Ελλάδα υπάρχει αστυνομία πριν από όλα. Η ελληνική αστυνομία, αθόρυβα και με επαγγελματική ευσυνειδησία ξεδίπλωσε το κουβάρι της προανάκρισης και έδωσε αποτελέσματα στο σχηματισμό της δικογραφίας κατά της Ρούλας Πισπιρίγκου.

Το λόγο τώρα έχει η Δικαιοσύνη που θα κρίνει τα περαιτέρω. Δεν κάνουμε λαϊκά δικαστήρια στην Ελλάδα, όσο σκληρό και ειδεχθές αν είναι το έγκλημα. Ο κανιβαλισμός και η ανθρωποφαγία δεν απονέμουν δικαιοσύνη, ούτε δικαιώνουν τις ψυχούλες των παιδιών που έφυγαν τόσο άδικα κι απάνθρωπα. Επίσης δεν βοηθάνε διόλου τις έρευνες των διωκτικών και των δικαστικών αρχών.

Η Δικαιοσύνη δεν δικάζει με γνώμονα τη συναισθηματική φόρτιση, ούτε με βάση το θυμικό. Ο λόγος που υπάρχει η δικαιοσύνη και δε δικάζει ο απλός κόσμος, είναι ακριβώς επειδή πρέπει να υπάρχει η απουσία του θυμικού και να επικρατεί η διάθεση διαπαιδαγώγησης, χωρίς εκδικητική διάθεση.

Αυτές τις ώρες απαιτείται ψυχραιμία και λογική. Η λογική να κυβερνάει την γνώση κι όχι το θυμικό. Η αρετή της λογικής ικανότητας της ψυχής είναι η σοφία, η οποία είναι μια συνήθεια θεώρησης και κρίσης. Λέμε όχι στον Μεσαίωνα και στην αγριότητα της ψυχής.

Η Δικαιοσύνη δεν είναι ούτε τυφλή, ούτε κουφή. Η σωστή κρίση συνίσταται στο συλλογισμό και στη φρόνηση δηλαδή, και όταν αυτά τα δύο σχετίζονται με την αποφυγή της βλάβης των άλλων, αυτό ονομάζεται δικαιοσύνη. Όλα τα υπόλοιπα παραπέμπουν στο Κολοσσαίο και σε σκοτεινές περιόδους.

Διαβάστε επίσης:

«Η Πισπιρίγκου ήταν προετοιμασμένη» - Το παρασκήνιο της σύλληψης από το Ανθρωποκτονιών