Φιλοζωικός νόμος, ένας «αδέσποτος» νόμος

Η επίδειξη της δικαιολογημένης καθόλα οργής και υπερευαισθησίας για την κακοποίηση του γαϊδάρου από τη μια και η απόλυτη αναισθησία για τις συνεχείς επιθέσεις αδέσποτων σε ανυποψίαστους πολίτες, τραυματίζοντας μάλιστα κάποιους εξ αυτών ακόμη και σοβαρά, δεν μπορούν να αποτελούν την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα (νόμο).
Φωτογραφία αρχείου / InTime
4'

Κάθε άλλο. Δείχνουν ότι ο νόμος πάσχει και μάλιστα σοβαρά.

Η πρόβλεψη και άμεση εφαρμογή αυστηρότατης τιμωρίας όταν τα δίποδα κακοποιούν τα τετράποδα-κατοικίδια και η «αβλεψία» και ατιμωρησία όλων των υπευθύνων, όταν τα δίποδα «κακοποιούνται» από τα αδέσποτα, αποδεικνύει ότι ο νόμος είναι «ετεροβαρής» και άρα κατ’ επίφαση «φιλοζωικός»!

Διότι ,για να χαρακτηριστεί στην πράξη “φιλοζωικός” πρέπει με την ίδια σπουδή που σπεύδει να προστατεύσει το κατοικίδιο ή ζώο συντροφιάς, όπως χαρακτηρίζεται, λαμβάνοντας και εφαρμόζοντας αυστηρά μέτρα, οφείλει να εφαρμόσει τα ανάλογα αυστηρά μέτρα, για όσους φέρουν την ευθύνη για τα αδέσποτα-τα οποία στην τελική έχουν μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας- που αποτελούν μέγιστο κίνδυνο για τους πολίτες.

Κατηγορούμενη, στην πυρά η γιαγιά, γιατί πέταξε το μπαστούνι της στο σκύλο και γιατί όχι κατηγορούμενος και ο υπερευαίσθητος «φιλόζωος» που τραβούσε βίντεο τη γιαγιά αλλά δεν έκανε τίποτα απολύτως τόσο καιρό για να βρει μια στέγη το αδέσποτο, ενημερώνοντας τον δήμο του ως όφειλε;

Όλοι αυτοί που απαίτησαν την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου, οφείλουν και να απαιτήσουν και να φροντίσουν για την πλήρη εφαρμογή του και όχι να ζητωκραυγάζουν κάθε φορά που κακοποιείται ένα ζώο και να σιωπούν όταν τα αδέσποτα, κατασπαράσσουν τους πολίτες.

Ούτε να κάνουν τα στραβά μάτια, όταν δεν τηρούνται τα προβλεπόμενα από το νόμο, όταν βγάζουμε βόλτα το κατοικίδιο μας, για να μην πούμε ότι τον παραβιάζουν κιόλας κάποιοι εξ αυτών.

Σύμφωνα με το νόμο 4830/21,ο ιδιοκτήτης ζώου οφείλει:

(α) Μεριμνά να γίνεται ο περίπατος του σκύλου πάντα με συνοδό.

(β) Οφείλει να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μην εξέρχεται ελεύθερα ο σκύλος του από τον χώρο της ιδιοκτησίας του και εισέρχεται σε χώρους άλλων ιδιοκτησιών ή σε κοινόχρηστους χώρους.

(γ) Για την αποφυγή ατυχημάτων, υποχρεούται κατά τη διάρκεια του περιπάτου να κρατάει τον σκύλο του δεμένο με λουρί και να βρίσκεται σε μικρή απόσταση από αυτόν. Η ίδια υποχρέωση ισχύει και για οποιονδήποτε συνοδό του ζώου. Η υποχρέωση αυτή δεν ισχύει για την κίνηση του σκύλου εντός πάρκων ζώων.

η) Να μεριμνά για τον άμεσο καθαρισμό του περιβάλλοντος από τα περιττώματα του ζώου συντροφιάς, εκτός αν πρόκειται για σκύλο βοήθειας, έρευνας και διάσωσης .

Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των δήμων, για τα αδέσποτα, σύμφωνα με το νόμο:

2.Αρμόδιες αρχές για τη φροντίδα, την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς είναι οι δήμοι, εντός των διοικητικών ορίων των οποίων εντοπίζονται τα αδέσποτα ζώα, σύμφωνα με το άρθρο 10. Οι δήμοι έχουν τις ακόλουθες αρμοδιότητες:

(α) Την περιοδική σύνταξη και υποβολή προς έγκριση στο Τμήμα Προστασίας Ζώων Συντροφιάς της Διεύθυνσης Οργάνωσης και Λειτουργίας Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών επιχειρησιακού προγράμματος, το οποίο περιλαμβάνει τις αναγκαίες δράσεις για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων των δήμων που θεσπίζονται με τον παρόντα προς τον σκοπό της ευζωίας και της αποτελεσματικής διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, καθώς και της πρόληψης δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων, εντός των διοικητικών ορίων κάθε δήμου. Κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα συνοδεύεται από προϋπολογισμό των επιμέρους κονδυλίων που απαιτούνται για την υλοποίησή του, καθώς και από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης κάθε δράσης.

Οι δήμοι, φέρουν τη συνολική ευθύνη για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής που αφορά στη μέριμνα για τα ζώα συντροφιάς και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων, την εποπτεία και τον συντονισμό των προγραμμάτων διαχείρισης αδέσποτων ζώων από τους δήμους και τον καθορισμό των κατάλληλων πρακτικών για τη διαχείριση του αριθμού των αδέσποτων ζώων.

Και θέτουμε το ερώτημα, τηρούνται όλα τα παραπάνω;

Η αποσπασματική εφαρμογή του νόμου, διώκοντας για κακούργημα όποιον κακοποίησε ζώο και θεσπίζοντας στην πράξη, «το ακαταδίωκτο» για τα εκείνους που φέρουν την ευθύνη να προστατεύσουν τους πολίτες από επιθέσεις αδέσποτων, δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Φιλοζωική πολιτική με «αδέσποτους» νόμους δεν νοείται!