Κώστας Πάσχος: Προσοχή! Η προσδοκία επηρεάζει την αντίληψη
Νομίζω ότι είναι κοινός τόπος ότι στις μέρες μας οι περισσότεροι αισθανόμαστε ότι βιώνουμε μια εμφανή υποχώρηση της κοινής λογικής προς όφελος της άνθησης της υπερβολής.
Γράφει ο Κώστας Πάσχος
Η ανάγκη, συνεπώς, για την ορθή θεώρηση των πραγμάτων και των μεγεθών φαίνεται ότι είναι πλέον πιο αναγκαία από ποτέ.
Ας αναλογιστούμε την ακόλουθη ιστορία, η οποία σχηματοποιεί και παραδειγματοποιεί αυτό που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
Οι άνθρωποι ξεκινώντας να πάνε στη δουλειά τους το πρωί, έχουν τον ήλιο πίσω τους, με συνέπεια η σκιά που δημιουργείται μπροστά τους να δίνει την εντύπωση ενός δυσανάλογου με το πραγματικό, μεγέθους. Ενστερνιζόμενοι και παρασυρμένοι από την κίβδηλη αυτή παραμόρφωση της σκιάς τους , συμπεριφέρονται ωσάν να είναι πραγματικοί γίγαντες. Αλίμονο όμως, γιατί το μέγεθος αυτό δεν μεταφράζεται σε μεγαλοθυμία και γενναιοδωρία αλλά σε έπαρση, μεγαλομανία και εγωκεντρισμό.
Αντίστοιχα, το βράδυ που επιστρέφουν από τη δουλειά, το φεγγάρι βρίσκεται μπροστά τους, σχηματίζοντας μια μεγάλη σκιά στην πλάτη τους, την οποία εκλαμβάνουν ως απειλή, ίσως ως αποτέλεσμα ενοχής από την πρωινή τους εγωμανή συμπεριφορά,και ετσι πανικοβάλλονται και προσπαθούν να αποφύγουν τον κίνδυνο.
Το συμπέρασμα που οφείλουμε να βγάλουμε από αυτή τη σύντομη ιστορία είναι ότι σε όλες ανεξαιρέτως τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, αλλά και της επαγγελματικής μας ενασχόλησης, είναι εξαιρετικά σημαντικό να διατηρούμε στο μυαλό μας -και συνεπώς στις πράξεις μας- τη σωστή θεώρηση του πραγματικού μεγέθους αυτού που είμαστε και αυτού που επιτελούμε.
Απλά, να μη αγόμαστε κι φερόμαστε από δύσμορφες, αλλοιωμένες αντιλήψεις και συμπεριφορές δυσανάλογες με το πραγματικό προσωπικό και επαγγελματικό μας μέγεθος. Να μην αφήνουμε τη παραμόρφωση της σκιάς να νομιμοποιεί τη προσδοκία αυτού που νομίζουμε ότι γινόμαστε.
Αυτό ισχύει για όλες και για όλους, αλλά, πολύ περισσότερο, οφείλει να αποτελεί κατ’ εξοχήν οδηγό ορθής συμπεριφοράς για όσες και όσους επιλέγουν να υπηρετήσουν δημόσια αξιώματα, θέσεις και οφίκια. Ας είναι το μέτρο εκείνο που θα αποτελεί τον οδηγό των επιλογών μας και όχι η κίβδηλη προσδοκία της σκιάς. Μέτρον άριστον, λοιπόν. Σε όλα και για όλα. Για να είμαστε χρήσιμοι σε πολλούς και σε αυτό που ορίζει η θέση που κατέχουμε και όχι μόνο στον εαυτό μας,και την παρέα μας.
