Σου αξίζει να γίνεις γονιός;

Τι γεννά στον άνθρωπο τη θέληση να αποκτήσει παιδί; Η κοινωνία, που πιστεύει ότι η ολοκλήρωση του ανθρώπου είναι να γίνει γονιός; Οι συγγενείς σου, οι οποίοι σε ρωτούν ασταμάτητα «εγώ πότε θα δω εγγόνι»; Η ανάγκη σου, στο να έχεις κάποιον να σου φέρει ένα ποτήρι νερό στα γεράματα; Ή η λαχτάρα σου να γεμίσεις αγάπη ένα πλασματάκι;

Παλιά πίστευα, πως η μάνα και ο πατέρας πρέπει να αγαπούν το σπλάχνο τους πολύ περισσότερο από τον εαυτό τους. Καθώς εμβάθυνα σε αυτή μου την άποψη, συνειδητοποίησα το λάθος μου. Μπορεί την ευτυχία να αντλείς μέσα από τα μάτια του μωρού σου. Μπορεί επίσης, ζωή να σου χαρίζει το φιλί του, το γέλιο του. Μπορεί να αναζητάς πάντα την αγκαλιά του , αλλά τίποτα δεν θα πετύχεις αν δεν φροντίζεις προπάντων τον εαυτό σου. Όταν καταπιέσεις επιθυμίες για το καλό του άλλου, η νευρικότητα θα δημιουργηθεί και θα εξωτερικευτεί σε άσχετη στιγμή στον μικρό σου μπόμπιρα. Όταν μάθεις στο παιδί, πως αγάπη είναι να παραμερίζεις τον εαυτό σου για την ευδαιμονία τρίτου, αύριο θα το δεις ασυνείδητα να κάνει το ίδιο στην δουλειά, στις φιλίες και στην σχέση του.

Εκτός της εμφάνισης, το βρέφος κληρονομεί τις αρχές , τις συνήθειες , την ευγένεια και πολλά άλλα. Μέσα σε αυτά και την σκηνή που σήκωσες το χέρι στην μάνα του. Όταν ακόμη, χαρακτήρισες τεμπέλη τον πατέρα του. Τότε , που βρίζοντας φώναζες στην μητέρα του να φύγει από το σπίτι. Θα μου πείτε, «τα μεγαλοποιείς! Παιδιά εγκληματιών έγιναν πρότυπα και άλλα από διαλυμένες οικογένειες διέπρεψαν» .

Σίγουρα, και το θαυμάζω. Αυτό βέβαια συνέβη, γιατί δούλεψαν με τον εαυτό τους. Κάτι που ίσως, είναι απαραίτητο να κάνεις πρώτου γίνεις γονιός. Έχεις την ψυχραιμία , την ηρεμία να πάρεις από το χέρι έναν άνθρωπο και να του δείξεις τον κόσμο; Έχεις φιλτράρει , συζητήσει και αμφισβητήσει τον ίδιο σου εαυτό, για να σιγουρευτείς ότι οι αρχές και οι απόψεις σου είναι ορθολογικές; Αντέχεις να μην περάσεις στο παιδί σου τις τοξικές και ρατσιστικές σου πεποιθήσεις;

Τώρα θα σκεφτείτε όλα αυτά γιατί σας τα λέω; Επειδή το τελευταίο διάστημα, διαβάζουμε για τέρατα που εκδίδουν τα παιδιά τους. Για άλλους, που σκότωσαν τις μάνες τους , μπροστά στα μάτια τους. Για εκείνους, που αδιαφορούν αν το παιδάκι τους είναι θύμα ή θύτης σε ένα περιστατικό βίας στο σχολείο. Γονείς που πετάνε ένα PlayStation μη προσπαθώντας να χτίσουν μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί τους. Σαν αποτέλεσμα, όταν αύριο κακοποιηθεί σωματικά ή ψυχικά από έναν γελοίο , να μείνει μαζί του, φοβούμενη να μιλήσει στους οικείους της. Γονείς που έμαθαν στα παιδιά τους ότι το χρήμα είναι δύναμη και εφόσον πληρώνουν , δικαιούνται να μιλούν άσχημα στους καθηγητές τους. Και τους τελευταίους που έθεσαν στόχο ζωής το χρήμα και μόνο το χρήμα, ακόμη κι αν χρειαστεί να εκπορνεύεις την ψυχή σου. Γι αυτό , πριν πάρετε την απόφαση να ζωγραφίσετε στο τεστ εγκυμοσύνης μία γραμμούλα, αναρωτηθείτε «αξίζω να γίνω γονιός»;