Ποιος το θύμα, ποιος ο θύτης και ποιος ο ηθικός αυτουργός; 

Πως θα αισθανόσασταν,  αν το παιδί σας άνοιγε την εξώπορτα του σπιτιού και έτρεχε στο δωμάτιο του , πνίγοντας το κλάμα του; Αν έξω από την κλειδωμένη πόρτα του υπνοδωματίου του, ακούγατε να καταπίνει τον λυγμό του; Αν στο μεσημεριανό , απαντούσε «τίποτα» , στα «πάντα» που είδατε , στα δακρυσμένα μάτια του; Πως άραγε να νιώθει ο γονιός , που δεν ξέρει πως να βοηθήσει το σπλάχνο του; 

Μαριάννα Γεωργαντή

Pixabay
ΑΠΟΨΕΙΣ
2'

Στην Λαμία δύο 16χρονοι, φαίνεται να είπαν σε 17χρονο , «ή θα γονατίσεις να προσκυνήσεις για να σε τραβήξουμε βίντεο και θα το ανεβάσουμε στα social media ή θα σε μαχαιρώσουμε». Στην συνέχεια , το αγόρι ενημέρωσε για το συμβάν που συνέβη στο σχολείο του, τον θείο και τον πατέρα του. Οι δύο τελευταίοι, έστησαν καρτέρι στα 16χρονα , ξυλοκοπώντας τους στην μέση του δρόμου.

Ας τα πάρουμε ένα ένα. Πρώτον, και πιο σημαντικό, στην βία δεν απαντάμε με βία. Θα μου πεις , τι κάνουμε; Αρχικά συζητάμε. Για να γίνει αυτό βέβαια, προϋποθέτει να έχουμε αφιερώσει χρόνο χτίζοντας μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί μας. Αφού κατανοήσουμε την κατάσταση , επικοινωνούμε με τους γονείς του άλλου παιδιού , ελπίζοντας να μην είναι αδιάφοροι και να είναι συζητήσιμοι. Δεύτερον , στο σχολείο όλα καλά; Καθηγητές υπάρχουν άραγε, να επιτηρούν τον προαύλιο χώρο;

Τρίτον, οι ψυχολόγοι συνομιλούν με τους μαθητές; Με όλους ανεξαιρέτως; Ακολούθως , πηγαίνουν στις τάξεις για να δουν πως λειτουργεί το κάθε άτομο μέσα σε ένα σύνολο; Τέταρτον , μήπως θα έπρεπε να υπάρχουν προγράμματα που θα παρακολουθούν και οι γονείς, απαραιτήτως; Πέμπτον, ποια είναι η σωστή τιμωρία; Μετά την μονοήμερη, πιστεύετε , θα νουθετηθεί ο ανήλικος; Πιο πιθανόν, να περάσει 4-5 πίστες στο PlayStation, παρά να αναλογιστεί το λάθος του. Ίσως , αν η «τιμωρία», ήταν να συνεργαστεί ο 17χρονος με τα 16χρονα , ώστε να ετοιμάσουν ένα viral βίντεο στο tiktok για το bullying, να είχαμε κάποιο αποτέλεσμα. Αφού πρώτα φυσικά, προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε, τι οδήγησε τον θύτη στην συγκεκριμένη πράξη.

Γενικά τον τελευταίο καιρό υπάρχει μία τάση , λες και είναι μαγκιά ή το δίπλωμα ότι έγινες άνδρας , η διαπόμπευση συμμαθητών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η λύση, δεν είναι ούτε η αποβολή, αλλά ούτε οι βαρετές διαλέξεις μία φορά το χρόνο στο θέατρο. Το να ασχοληθούμε έμπρακτα και εμπεριστατωμένα με την ψυχοσύνθεση των μαθητών μας , ακούγεται πιο ωφέλιμο. Ένας άνθρωπος με πολλά πτυχία μπορεί να γίνει θύτης σε έγκλημα. Κάποιος που έχει πάρει πολλή αγάπη, έχει ασχοληθεί με τον καθρέφτη του, έχει εμβαθύνει στο μέσα του, και δουλεύει καθημερινά ώστε να προβάλλει τον καλύτερο εαυτό του , είναι πιο δύσκολο να φτάσει σε αποτρόπαιες πράξεις!