Ξενερώσαμε και απογοητευτήκαμε

Τίποτα δεν είναι δεδομένο στην ζωή! Και τα πιο ισχυρά κάστρα καταρρέουν σε λίγες μέρες.
2'

Μια σχέση δεν τελειώνει με θυμό. Το έντονο συναίσθημα του εκνευρισμού σταδιακά θα καταλαγιάσει και πάλι θα υπερτερήσει αυτό που από κάτω βράζει. Θυμάστε να έχετε χωρίσει μετά από τσακωμό; Πολύ δύσκολο. Η έκρηξη, οι φωνές αποτελούν σημάδι ενδιαφέροντος, όσο κι αν ακούγεται περίεργο. Προθάλαμος της τελικής ρήξης είναι η απογοήτευση και ταφόπλακα το ξενέρωμα. Θα μου πείτε, πόσες φορές έχω πει δεν με νοιάζει ενώ μέσα μου καιγόμουν. Σύμφωνοι. Η μία φορά που θα ψάχνεστε για ίχνος ενδιαφέροντος και θα νιώθετε κενό, την απόλυτη ξενέρα θα σηματοδοτήσει το μαράζωμα.

Τώρα ψυχολογία κάνουμε ή μιλάμε για πολιτική; Πιστεύετε ότι όσοι από οργή ξεχείλιζαν, βλέποντας στάχτες τριγύρω τους, δεν ψήφισαν ΝΔ; Εκείνοι που με ουρλιαχτά ξεσπούσαν, μπροστά από τις πλημμύρες, μπλε σταυρό δεν ζωγράφισαν; Οι πολίτες, όμως, που πραγματικά κουράστηκαν, από τον καναπέ τους δεν σηκώθηκαν. Οι οικογένειες που απηύδησαν, ξενερωμένοι απείχαν. Χθες λοιπόν, στις δημοτικές εκλογές κέρδισε η αποχή. Η απέχθεια προς κάθε πολιτικό.

Κυριαρχεί η άποψη πως οι αντιεξουσιαστές συσπειρώθηκαν και έστεψαν νικητές τα αουτσάιντερ. Σας πληροφορώ ότι οι ίδιοι, σε λίγο καιρό, μπορεί να ψηφίσουν το κυβερνών κόμμα. Γιατί; Γιατί ακόμη ασχολούνται με την πολιτική σκηνή. Όποιος όμως έφυγε, δύσκολα γυρίζει. Μόνο με μεγάλες αλλαγές, και όχι με τις ίδιες υποσχέσεις, μπορεί ξανά να κερδηθεί.

Που πήγαν οι εποχές όπου οι εκλογές έμοιαζαν με καρναβάλι της Πάτρας; Με σημαίες ο κόσμος ξεκινούσε από το σπίτι του για να ψηφίσει. Μετά έπινε το καφεδάκι του , κάνοντας εκτενής πολιτική ανάλυση και ρίχνοντας ένα γερό τσακωμό για την ψυχαγωγία των υπολοίπων. Το βράδυ , έστρωναν τραπέζια που έμοιαζαν με μπουφέ ξενοδοχείου, για να ακούσουν όλοι μαζί το εκλογικό αποτέλεσμα. Παθιάζονταν , ταυτίζονταν, και υποστήριζαν το κόμμα τους. Ένιωθαν κομμάτι εκείνου του συνόλου. Ήταν και δικό τους κτήμα. Εμπνέονταν από προσωπικότητες. Είχαν καθηλωθεί από τα μεγαλεπίβολα σχέδια πολιτικών αρχηγών.

Τώρα, οι μισοί μου φίλοι έκαναν μπάνιο, οι άλλοι έπιναν ποτά, κάποιοι ψήφισαν την πρώτη Κυριακή, και οι περισσότεροι ξέχασαν την δεύτερη. Ο νικητής, λοιπόν, ο ηγέτης θα είναι εκείνος που θα κάνει παλιούς και νέους να πάνε ξανά στις κάλπες. Να αισθανθούν κάτι για εκείνον. Όλοι με ένα μικρό περίεργο συναίσθημα αρχίζουμε και στην ζωη μας , μα ουδείς δεν ξέρει που θα μας βγάλει….

ΥΓ Τίποτα δεν είναι δεδομένο στην ζωή! Και τα πιο ισχυρά κάστρα καταρρέουν σε λίγες μέρες.