Υπογεννητικότητα και ανευθυνότητα 

Καθημερινά πολλαπλά θέματα τριγυρίζουν σε συζητήσεις τηλεοπτικών πάνελ. Υπάρχουν άλλα ιδιαίτερα σημαντικά, τα οποία εμφανίζονται στο παρασκήνιο πολλών σκέψεων, απέχοντας από το προσκήνιο. Ένα από αυτά είναι η υπογεννητικότητα.

Οι λόγοι πυροδότησης αυτού του φαινομένου έχουν αναλυθεί πολλαπλώς σε άρθρα. Η αβεβαιότητα στο εργασιακό περιβάλλον, η δύσβατη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και φυσικά η οικονομική δυσχέρεια. Βέβαια , θα μπορούσε το κράτος αντί να μοιράζει επιδόματα σε «κόκκινες γραμμές», να ενισχύσει εν δυνάμει γονείς, στη δημιουργία ανέφελης ζωής.

Υπάρχει ένας ακόμη ο οποίος ίσως βρίσκεται στο δικό μου μυαλό, ίσως και όχι. Ο στραπατσαρισμένος θεσμός της οικογένειας. Προτού αναφερθούμε στην ιερότητα του συγκεκριμένου ουσιαστικού, υποβάλω τα σέβη μου σε όσους προσπαθούν να αποκτήσουν παιδάκι αλλά αδυνατούν. Ο αγώνας που δίνουν είναι αμείλικτος μα δόξα τω Θεώ η τεχνολογία έχει προσχωρήσει πλέον, στην μεριά των συγκεκριμένων ανθρώπων.

Από κει και πέρα, σέβομαι επίσης εκείνους που συνειδητά δεν θέλουν παιδιά. Εξαναγκαστικά μια τέτοια χαρά θα μεταμορφωθεί σε δράμα με παράπλευρες απώλειες . Μάλιστα είναι πολλοί εκείνοι που έχουν πιεστεί να προβούν στην δημιουργία οικογένειας και στη συνέχεια τα αποτελέσματα που εμφανίζονται πάνω στο παιδάκι είναι θλιβερά.

Εκεί στέκομαι. Σε όσους θέλοντας να διαιωνίσουν το είδος ή να συνεχίσουν το όνομα, ασυνείδητα τεκνοποιούν. Ανθρώπους που έχουν ξεφτιλίσει το θεσμό της οικογένειας, με τις μαμάδες να έχουν προτεραιότητα τον καλόπιστο τους ή τα ταξίδια τους. Πρώτα και πάνω από όλα όταν γίνεσαι μάνα, είσαι μάνα. Φυσικά και γυρίζω στην πλάτη μου στον ακραίο εγκλεισμό. Δεν είναι μπουντρούμι η οικογένεια. Ευλογία είναι να σου γελάει ένα παιδάκι και να ψιθυρίζει «μαμά» μέσα από τα δοντάκια του.

Οικογένεια δεν είναι σκουλαρίκι. Σήμερα το φοράω, αύριο το πετάω. Επίσης, ένα χαρτί α4 χωρίζει το ζευγάρι μα όχι τους γονείς. Καθημερινά νέα στοιχεία συμπληρώνουν τοn θλιβερό πίνακα των συμβάντων μέσα σε οικίες. Φέρνεις στον κοσμο ένα πλασματάκι για να το κακοποιείς; Να το παραμελείς; Να του φορέσεις τα γάντια του δολοφόνου; Να του επιβάλλεσαι με χυδαίο τρόπο; Ή για να το πλάσεις; Να δημιουργήσεις στιγμές μαζί του; Να το βοηθήσεις να εξελιχθεί , να διαμορφώσει χαρακτήρα;

Έφυγαν άραγε οι εποχές , όπου η μέρα της Κυριακής ήταν αφιερωμένη στην οικογένεια; Τότε που όλοι μαζί μαζεύονταν, συζητούσαν, γελούσαν και τα πειράγματα σαν βελάκια πετάγονταν για να ευφράνουν την ατμόσφαιρα; Οι οικογενειακές διακοπές; Πέρασαν και αυτές;