Οι τιμές σε κυλιόμενες σκάλες
Ας ξεκινήσουμε από τις αλήθειες. Οι τιμές έπεσαν, θα έλεγα αν ζούσα στην Ελλάδα του 2068.
Ελπίζω μέχρι τότε πράγματι να έχουν μειωθεί. Τι γίνεται, όμως, στο σήμερα; Πήγαμε στο σουπερμάρκετ πριν αλλάξουν οι τιμές και μετά. Θα σας γράψω κάποια παραδείγματα, για να οδηγηθούμε μαζί σε συμπεράσματα.
Υγρό Πλυντηρίου Ρούχων (26μεζ) ήταν στα 5.96€, τώρα έφτασε 6.16€. Οδοντόκρεμα δεν προσφερόταν σε μόνη συσκευασία, αλλά αποκλειστικά σε διπλή και κόστιζε 3.48€. Προχθές εμφανίστηκαν μόνες και πλέον στοιχίζουν 1.73€. Άρα οι δυο 3.46€. Υγρό Πλυντηρίου Ρούχων (23πλ) παρέμεινε σταθερά στα 6.28€. Και τώρα το χειροκρότημα σας παρακαλώ, Υγρό Πλυντηρίου Ρούχων (43πλ) μειώθηκε 57 λεπτά, φτάνοντας τα 10.95€.
Οι αρχικές τιμές ίσως κατέβηκαν ένα σκαλοπάτι. Οι τελικές, όμως, άφησαν το φρένο. Πώς; Παράδειγμα, η σκόνη (70πλ) έπαιρνε από το πορτοφόλι μας 13.95€. Το ίδιο ποσό λαμβάνει ακόμη. Πριν ανακοινωθούν τα μέτρα, είχε έκπτωση 12€. Μετά την εφαρμογή των μέτρων, η έκπτωση έγινε 5.50€. Άρα, καταλήγουμε πως οι πολυεθνικές μείωσαν τις εκπτώσεις και έσπασαν τις μεγάλες συσκευασίες σε μικρότερες, ώστε να συνεχίσουν να είναι κερδοφόρες.
Με βάση στοιχεία που έχουν δοθεί στις χώρες της Ευρώπης, η Ελλάδα κατά μέσο όρο είναι έως και 300% πιο ακριβή σε πολλά προϊόντα. Συνεπώς, η έκπτωση 15% μοιάζει νιφάδα χιονιού στον Βόρειο Πόλο. Σε έρευνα που πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στην χώρα μας, το 45% των εργαζόμενων θεωρεί πως ο μισθός σίγουρα δεν είναι αρκετός για να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό. Ενώ παράλληλα, 1 στους 2 υπαλλήλους αναζητούν νέο χώρο εργασίας με καλύτερες απολαβές.
Δυστυχώς, όλες αυτές οι λέξεις μελοποιούν ένα τραγούδι, που πενθεί για την ελπίδα. Αν μια στροφή ακόμη προσθέσουμε για τα ενοίκια, τότε από τραγούδι θα μετονομαστεί σε επικήδειο. Το θετικό στον αβύθιστο πυθμένα κατρακύλας, είναι πως ο κόσμος συνεχίζει να βγαίνει προσπαθώντας να χαράξει όμορφες στιγμές σε πίνακα ματαιοδοξίας.