Βαφτίσαμε τον βιασμό συνεύρεση

Ποιος δικηγόρος, ποιος δικαστής δεν έγειρε το κεφάλι του προς τα πίσω, χτυπώντας το στον τοίχο, υψώνοντας το βλέμμα του και ξεφυσώντας από θυμό ακούγοντας την απόφαση για την υπόθεση του Μίχου; Ποιος άνθρωπος γύρισε σπίτι του, άγγιξε το παιδάκι του και δεν πνίγηκε από αγανάκτηση;

Ένα τέτοιο σωματάκι, βιάστηκε από άτομα της κοινωνίας, δυστυχώς στη δική μας χώρα όχι μόνο έχουν το δικαίωμα υπεράσπισης, αλλά αθωώνονται.

Μετά βαφτίζουμε παρανοϊκό όποιον προβλέπει ότι θα έρθει η στιγμή, που θα πρέπει να πάρουμε το νόμο στα χέρια μας. Μακάρι ποτέ κανένα παιδί να μη βιαστεί για τα χρήματα και να βιαστεί μετά ξανά από την Δικαιοσύνη.

Γιατί χθες η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία για άλλη μια φορά σκότωσε την δικαιοσύνη της.

Τι εμπιστοσύνη πλέον να έχουμε ως Έλληνες πολίτες στις αποφάσεις των δικαστηρίων; Πώς να δικαιολογήσεις κάποιον που λέει ότι ερωτεύτηκε 12χρονο άβουλο κοριτσάκι, για να γλιτώσει τις συνέπειες των πράξεων.

Εγώ ξέρω ότι οι ενήλικες βρίσκονται δίπλα στα παιδιά για να τα προστατεύουν και να τα συμβουλεύουν. Όχι για να ξεριζώνουν κάθε σπόρο αθωότητας που ανθίζει στα μάτια τους.

Η Ελλάδα ξεχειλίζει από οργή.

Ισχυριζόμαστε ότι εκσυγχρονιζόμαστε μα στην πραγματικότητα, κάναμε σύνθημα στις ζωές μας το «πάμε και όπου βγει». Πλέον είμαστε σχεδόν βέβαιοι πως αν μας βιάσει ή μας σκοτώσει κάποιος το παιδί, με καλό δικηγόρο και κάποιες γνωριμίες θα αθωωθεί πιο σύντομα από κάποιον που χρωστάει στο Δημόσιο.

Ακούσαμε δικηγόρους να ισχυρίζονται πως δεν υπήρξε βιασμός αφού δεν υπήρξε βία. Το παιδί βέβαια, κατέθεσε πως απειλήθηκε για την ζωή της. Τι, αυτό δεν χαρακτηρίζεται βία; Μήπως χειραγώγηση;

Αναρωτιέμαι, κοίταξαν στα μάτια το κοριτσάκι με τις συγκεκριμένες εκφράσεις στο στόμα και μετά γύρισαν σπίτι αγκαλιάζοντας τα παιδιά τους; Η εισαγγελέας, που ενώ υπήρξε μήνυμα το οποίο φανέρωνε ότι ο Μίχος ζητούσε χρήματα, το χαρακτήρισε αστείο, με πόσες τύψεις τυλιγμένες στα σέβονται της κοιμήθηκε; Μετά από τόσες καταθέσεις και τους ειδικούς να πιστοποιούν τα λόγια του παιδιού, είμαστε ένα βήμα πριν κατηγορήσουμε το ίδιο το κοριτσάκι το παιδάκι.

Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης, στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς.