Το μακελειό της τρομοκρατίας…

Τσετσένος ισλαμιστής, βετεράνος του πολέμου στον Καύκασο. Η οικογένεια του βρίσκεται στην Πολωνία ενώ εκείνος, πολέμησε στην Συρία κατά του σύμμαχου του Πούτιν, Άσαντ.

Βρίσκεται στο πλευρό των νεοναζί του Κιέβου, μαζί με άλλους τζιχαντιστές που ξεκίνησαν την συνεργασία τους από το 2014.

Γιατί να γίνει δράστης η Ουκρανία; Ο ενορχηστρωτής ενός τέτοιου εγκλήματος θα δει την πλάτη της Δύσης. Η παγκόσμια κοινότητα θα στραφεί εναντίον της με ενδεχόμενο κίνδυνο την διακοπή χρηματοδότησης. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί πάραυτα, με την ήττα της Ουκρανίας στον πόλεμο.

Με τι σκοπό λοιπόν; Την αποσταθεροποίηση του Β. Πούτιν στο εσωτερικό; Αλίμονο αν χαρακτηρίσουμε γρίφο, ποιοι κατονομάζονται εχθροί και ποιοι πιστοί φίλοι του προέδρου της Ρωσίας. Άλλωστε το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα ήταν ξεκάθαρο. Δικαίως. Ο Β. Πούτιν έπλασε σταδιακά μόνος μια χώρα, καθιστώντας την αυτοκρατορία.

Όπως ορθά δήλωσε όμως, ουδείς άτρωτος στην τρομοκρατία. Μια λέξη που σφυροκοπά το μυαλό πολλών ευρωπαίων. Από τις 7 Οκτωβρίου όταν η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ, κοινό μυστικό απλώθηκε για την αναζήτηση ανθρώπων προς στρατολόγηση από τον Isis και την Αλ Κάιντα. Συγκεκριμένα στην Γαλλία, το εκρηκτικό κοκτέιλ Ε. Μακρόν και Ολυμπιακοί Αγώνες, ξαγρυπνά τις αρχές.

Από την μια ο πρόεδρος της χώρας σθεναρά να ορθώνεται μπροστά από όλους τους Ευρωπαίους ενάντια στην Ρωσία, και από την άλλη ουδείς να ξεχνά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στους αγώνες του Μονάχου το 1972 και της Άτλαντα το 1996. Στην συνάρτηση προστίθεται το Πάσχα. Ως γνωστόν, η ισλαμική τρομοκρατία έχει πολλές εκφάνσεις, με απώτερο σκοπό, την επιβολή της θρησκείας τους.

Η χώρα μας, που μέσα της κυοφορεί ορθώς τον Χριστιανισμό, φοβάται; Όχι φυσικά. Αν και αρχικά αναφανδόν διάλεξε θέση υπερ του Ισραήλ, ακολούθως εξισορρόπησε τα λεγόμενα της. Ανέκαθεν είχαμε καλές σχέσεις με την Παλαιστίνη. Πολλαπλώς χαρακτηρίσαμε ανθρώπινη τραγωδία, τα όσα διαδραματίζονται στην Γάζα. Έτσι κι αλλιώς, καλώς ή κακώς η χώρα μας αποτελεί πέρασμα και όχι στόχο. Στόχος γίνονται μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, που εκεί λαμβάνονται καίριες αποφάσεις.

Από την άλλη η Τουρκία, όχι μόνο είναι ο κόμβος των τρομοκρατών αλλά και η νταντά τους. Βρίσκουν καταφύγιο στην γειτονική χώρα, αλλάζοντας τα διαβατήρια τους, λαμβάνοντας εκπαίδευση από ανώτερους και λόγω της γεωγραφικής της θέσης σουλατσάρουν ανενόχλητοι.

Εν ολίγης, τετελεσμένα για την Ρωσία πίσω από την μάσκα του φονιά είναι η Ουκρανία. Η Δύση αγωνιωδώς προσπαθεί να τινάξει την ρετσινιά από τον Β. Ζελένσκι. Ο ίδιος αδιάκοπτα επιτίθεται φραστικά στο Βλαντιμίρ Πούτιν, χωρίς όμως, να έχει κάνει ιδιαίτερη αναφορά στα θύματα του μακελειού.

Ταυτόχρονα η Δύση διαστρεβλώνει λεγόμενα για να στηρίξει την άποψη της και ο πρόεδρος της Ρωσίας, κόβει καταλλήλως τα κομμάτια για να ταιριάξουν στο παζλ το μυαλό του. Ενώ την ίδια στιγμή, οι μυστικές υπηρεσίες σε όλη την Ευρώπη, ξεψαχνίζουν τον κάθε ύποπτο, που συναντούν τα μάτια τους.