Ο χαμερπής άνθρωπος 

«Πέλλα: Ανήλικος έσβησε τσιγάρο στο μάγουλο συμμαθητή του». «Ανήλικος
έκρυβε πάνω από 1.000 κροτίδες – Σύλληψη άλλων τριών ανηλίκων».«Νεκρός ανήλικος σε τροχαίο». «Ανήλικος λήστεψε στην Ρόδο». «Πάτρα:
Είχαν στήσει κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών σε σχολείο - 19 συλλήψεις».

Αυτοί είναι κάποιοι από τους τίτλους που γράφτηκαν σε σελίδες
ειδησεογραφικών sites. Υποκείμενο των προτάσεων, «ανήλικοι». Τι πήγε
στραβά;

Προχθές στο γήπεδο, περνώντας από την είσοδο, πάτησα φρένο βλέποντας
ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, μαζί με τον μπαμπά μου. Σεβόμενη την ηλικία
του, άναψα το αλάρμ, και χαμογελαστή βγήκα από το αυτοκίνητο να τον
χαιρετήσω. Πατημένα τα 80, έσκυψε το κεφάλι του προς τα ακροδάχτυλα μου,
για να μου προσφέρει χειροφίλημα γεμάτο σεβασμό. Πόσα χρόνια άραγε, έχω
να συναντήσω την συγκεκριμένη κίνηση; Μάλλον οι δρόμοι της
καθημερινότητας έχουν κίνηση, αλλά λόγω του μποτιλιαρίσματος της βίας και
της χυδαιότητας.

Αναρωτήθηκα μπαίνοντας ξανά στο αυτοκίνητο, «τι παιδιά να έχει ανθίσει
άραγε. Με πόση αγάπη και ευγένεια τα έχει περιλούσει». Σας πληροφορώ
πως είμαι σωστή. Καθώς τυχαίνει να τα γνωρίζω, πολύ καλά. Όσο κι αν την
μνήμη μου πιέζω να θυμηθεί κάτι μεμπτό για εκείνα, δυσκολεύομαι. Η
γλυκύτητα που ξεχειλίζει από τα μάτια της κόρης του, η πραότητα απέναντι σε
κάθε φουρτούνα, φανερώνει την περιποίηση από τους γονείς της.

Στον αντίποδα, από το τέλος προς την αρχή, τι θα σκεφτώ για τα παιδάκια που
κρύβουν ναρκωτικά στους σωλήνες του σχολείου; Τα ανήλικα που
ισοστάθμισαν την αγνότητα με την βία; Σε ποια πολυθρόνα βουλιάζουν τα
σώματα τους οι κηδεμόνες τους, αποχαυνωμένοι στα κινητά τους; Θα
απαντήσετε, εργάζονται. Γιατί ο κύριος που σας ανέφερε δεν εργαζόταν; Μέρα
νύχτα σας πληροφορώ! Δικαιολογίες που μπλέκονται από ευθυνόφοβους
ανθρώπους.

Λυπάμαι. Λυπάμαι που παλιότερα ακούγαμε παιδιά και σκεφτόμασταν αλάνες,
μπάλες, κρυφτό. Πλέον συνηθίσαμε την προστυχιά. Συνηθίσαμε το ξύλο.
Συνηθίσαμε την αδιαφορία, τρακάροντας την οικογένεια!