Περαστικοί
Με ριγμένες πιτζάμες και το αχανές ύφος σου να περιτριγυρίζει στο δωμάτιο, ανοίγεις την τηλεόραση κάθε πρωί πριν πας στο μπάνιο. Δεν προλαβαίνεις να δεις, βγάζοντας κραυγή λιονταριού ενώ χασμουριέσαι και ακούς «τέλος η μόνιμη μείωση της τιμής». «Πάλι αυξήσεις», αναρωτιέσαι. Αλλάζεις κανάλι περιμένοντας να κλέψεις μια ελπίδα από τα στόματα των δημοσιογράφων.
«Ως και 70% αυξήσεις στο ρεύμα», επόμενη ατάκα που προσγειώνεται στο αυτί σου. «Εγώ σε ποιο τιμολόγιο είμαι», σκέφτεσαι. «Όλα τα τιμολόγια αλλάζουν τιμές», απαντάει η τηλεόραση σαν να σε ακούει. Σηκώνεις το χέρι σου, ακουμπώντας το στο κούτελο και δοξάζεις τον Θεό που έχεις την υγεία σου. Εσύ ναι, ο άλλος;
Σήμερα στην εκπομπή «ώρα Ελλάδος», συνομιλήσαμε με την Έρη Φαρμάκη. Η Έρη από τα 20 της χρόνια, έχει μάθει όλες τις αίθουσες των νοσοκομείων. Χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και ως αποτέλεσμα διαπιστώθηκε με 68% αναπηρία. Λαμβάνει το επίδομα των 350€. Γελάω! Σε βίντεο που ανέβασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπολογίζοντας τα μηνιαία έξοδα της, στο ποικίλο έγραψε 960€. Με ενοίκιο μόλις 350€ και σουπερμάρκετ 200€, αφού με το αγόρι της τρώνε στους γονείς τους.
«Να το πω βάζοντας μια δόση χιούμορ, αν με χωρίσει το αγόρι μου θα πρέπει να γυρίσω στην μαμά μου. Εκείνος δουλεύει 12 ώρες την ημέρα και έτσι τα βγάζουμε πέρα», δήλωσε. Ντροπή. Κράτησα τα δάκρυα μου στον αέρα μα η φωνή μου έψαχνε χαραμάδα να απελευθερωθεί. Αυτό είναι το κράτος πρόνοιας; Δηλαδή εκείνοι οι άνθρωποι, μια ζωή θα εξαρτώνται από άλλους; Κι αν δεν εξυπηρετούνται μόνοι τους, θα κρέμονται από τους γονείς τους; Κι αν φύγουν από την ζωή οι κηδεμόνες τους; Θα τους παρκάρουμε σε ίδρυμα;
Νέο ζευγάρι μας περιέγραψε καθημερινότητα που δουλεύουν για να πληρώνουν. Είναι ζωή αυτή; Προσπαθούσαν να μαζέψουν δυο χρόνια χρήματα να πάνε ταξίδι κι ακόμη δεν τα έχουν καταφέρει. Πως θα δημιουργήσουν στιγμές; Σε ποια ασφάλεια θα στηριχθούν για να ονειρευτούν την δική τους οικογένεια; Γίναμε περαστικοί, σε ταινία που μας έκλεψαν τα δικαιώματα.
Μια οικογένεια για να πάει στην Σύρο χρειάζεται 650€ μόνο για τα ακτοπλοϊκά. Αν υπολογίσουμε διαμονή, διατροφή, έξοδα, το ποσό θα ισοδυναμεί με δυο μηνιάτικα. Εργαζόμαστε 60 μέρες για 2.5 μέρες διακοπές. Μετά αναλύουμε σαν εξίσωση το δημογραφικό πρόβλημα. Αντί να μας παρέχουν σιγουριά, μας βύθισαν στην αθέλητη ματαιοδοξία.