Χαλασμένη τραμπάλα
Εφόσον επιθυμεί να έχει τις ζωές μας στα χέρια του, εμείς θα έχουμε την δίκη του στα χαρτιά. Έτσι παίζεται το παιχνίδι.
Πόσο πωλήθηκε διαμέρισμα 213 τ.μ., πρώτου ορόφου στο Κολωνάκι; 1,8 εκατομμύρια ευρώ. Μια θέση πάρκινγκ 11 τ.μ. στην ίδια περιοχή; 167.000 ευρώ. Δηλαδή, δυο και τρεις φορές πάνω από την αξία τους. Ενδιαφέρουσα είδηση για να την αναφέρεις, να βαστάξεις πάνω της δόσεις χιούμορ και να την ταχταρίζεις για 5 λεπτά. Ως εκεί όμως. Οτιδήποτε παραπάνω είναι αδιάφορο και στα όρια του προκλητικού.
Παρόμοια είδηση για μένα αποτελεί και το πόθεν έσχες του Στέφανου Κασσελάκη. Ιντριγκαδόρικο, με πλούσιο παρασκήνιο μα τα ποσά μου είναι εντελώς αδιάφορα. Ξέρουμε ότι είναι πλούσιος. Το «πως», μοιάζει θολό. Εδώ μπορούμε να σταθούμε. Οφείλουμε να το γνωρίζουμε γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος ευελπιστεί ή τουλάχιστον αγωνίζεται, να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Εφόσον επιθυμεί να έχει τις ζωές μας στα χέρια του, εμείς θα έχουμε την δίκη του στα χαρτιά. Έτσι παίζεται το παιχνίδι.
Μα όλος αυτός ο ντόρος και η μεγέθυνση του θέματος, γιατί; Είναι υποχρέωση του να δώσει το πόθεν έσχες. Ας το κάνει να τελειώνουμε. Το να πετάει το μπαλάκι στον Πρωθυπουργό για το δικό του, το οποίο μας αρέσει δε μας αρέσει είχε δώσει απ’ την πρώτη στιγμή, με κάνει να νιώθω ετεροντροπή. Και θα σας πω γιατί.
Τις τελευταίες μέρες, στην εκπομπή «ώρα ελλάδος» που εργάζομαι το πρωί, έχω ακούσει φοιτητή να κάνει οικονομία στο ρεύμα τους χειμερινούς μήνες γιατί δυσκολεύεται να το αποπληρώσει. Έχουμε συνδεθεί με τα ΚΑΠΗ, όπου μία κυρία δήλωσε πως πηγαίνει εκεί για να πιει δωρεάν το πρωινό της καφέ. Αισθάνεται, όπως είπε, πως μια ζωή δούλευε μάταια, αφού με την σύνταξη που παίρνει πλέον δεν ζει αξιοπρεπώς. Επίσης, έχουμε συνομιλήσει με οικογενειάρχη, η οποία έχει αναγκαστεί να αλλάξει τις διατροφικές συνήθειες του σπιτιού της, καθώς η τιμή του κρέατος μοιάζει απαγορευτική για το πορτοφόλι της.
Σήμερα παρουσίασα μαζί με τον Απόστολο Ραυτόπουλο αυξήσεις ως και 40% σε βασικά αγαθά μέσα σε μια βδομάδα. Από τότε που εξαφανίστηκε το ταμπελάκι της μόνιμης μείωσης. Προχθές αναλύσαμε την ανηφόρα που οδηγεί το ρεύμα, όπου η κλίση της είναι στο 50% και αναμένεται να χειροτερέψει τους επόμενους μήνες. Διάβασα ακόμη σε ιστοσελίδες, πως ηλικιωμένη παρακαλούσε να παραμείνει σε νοσοκομείο γιατί δεν υπήρχαν δομές να την φιλοξενήσουν.
Πραγματικά ντρέπομαι. Μιλάμε για εκατομμύρια, όταν άνθρωποι που στήριξαν με μια σύνταξη την οικογένεια τους και έβαλαν πλάτη στα δύσκολα, αντικρίζουν τώρα την πλάτη του κράτους. Θα σκεφτείτε «κάτσε Μαριάννα, όλα μαύρα τα παρουσιάζεις. Λες και πεινάμε όλοι». Όχι. Απλά όλοι μας στις αυξήσεις που ήρθαν βλέπουμε κοινό παρανομαστή την κοροϊδία. Αυτό δεν αντέχουμε. Συμφωνώ, η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει προσφέρει και εξελίξει τομείς του τόπου μας. Αλλά στην τραμπάλα η αναλογία μισθού με έξοδα, έχει βιδώσει το πορτοφόλι στο έδαφος και τις φιλοδοξίες στο υπέδαφος!