Cirque de la France  

Η χθεσινή τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι ήταν ένα γεγονός που προκάλεσε ανάμεικτες αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο. Ως Έλληνες, νιώθουμε υπερήφανοι για τη χώρα μας, την πατρίδα των Ολυμπιακών Αγώνων, η οποία έθεσε τα θεμέλια για τον παγκόσμιο αθλητισμό και τη φιλία μεταξύ των λαών. Αυτή η κληρονομιά μας γεμίζει με δέος και ευθύνη να συνεχίσουμε να τιμούμε τις αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύουν οι Αγώνες.

Αντίθετα, η χθεσινή τελετή στο Παρίσι φαίνεται να μην ικανοποίησε τις προσδοκίες πολλών. Πολλοί θεατές και κριτικοί την περιέγραψαν ως κακοφτιαγμένο τσίρκο, ένα κιτσαριό που δεν αντανακλούσε την κομψότητα και τη φινέτσα που περιμέναμε από τους Γάλλους διοργανωτές. Η σύγκριση με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα ήταν αναπόφευκτη, καθώς τότε η Ελλάδα προσέφερε ένα εντυπωσιακό θέαμα που συνδύαζε την ιστορία με τη μοντέρνα εποχή.

Ένα από τα σημεία που συγκίνησε το κοινό ήταν η επιστροφή της Celine Dion στη σκηνή, η οποία μάγεψε τους πάντες με την δυναμικότητα και την φωνή της. Παρά την ασθένειά της, η Dion αντιμετωπίζει τις δυσκολίες με αξιοπρέπεια, αποτελώντας παράδειγμα έμπνευσης και αντοχής για πολλούς.

Στο τέλος της τελετής, ο γηραιότερος Ολυμπιονίκης της Γαλλίας παρέλαβε την Ολυμπιακή φλόγα, προσθέτοντας μια συγκινητική νότα στην εκδήλωση. Ωστόσο, η καταρρακτώδης βροχή που συνόδευσε την τελετή προκάλεσε πολλά προβλήματα και δεν έλειψαν οι κριτικές για την ατυχή αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου με μια διαφορετική έκδοση του θεού Διονύσου. Σε πολλούς ξεπέρασε τα όρια της αηδίας και προξένησε ερώτημα για πως το επέτρεψαν; Αγγίζοντας την έννοια της βλασφημίας, έκλεισε την τηλεόραση σε πληθώρα οικογενειών.

Η απόφαση να πραγματοποιηθεί η τελετή έξω από το στάδιο, κατά μήκος του Σηκουάνα, αντί για έναρξη Ολυμπιακών Αγώνων, θύμιζε περισσότερο τουριστική βόλτα με τα διάσημα bateaux mouches. Οι προσπάθειες των διοργανωτών να παρουσιάσουν κάτι πρωτοποριακό μάλλον κατέληξαν να δυσφημούν τη Γαλλία αντί να την αναδείξουν.

Όπως και να έχει, κάθε φορά που οι Έλληνες, αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης, παρακολουθούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θυμούνται πού γεννήθηκαν και πού είναι βαθιά ριζωμένοι. Είναι μια υπενθύμιση της διαχρονικής αξίας των ιδανικών που προώθησε η Ελλάδα και της αναλλοίωτης σημασίας της αθλητικής άμιλλας, της ειρήνης και της παγκόσμιας συναδέλφωσης.