Η σπηλιά του Δία και ο σταλακτίτης

Κάποιοι πιστεύουν στην ύπαρξη του. Άλλοι ακούν την ιστορία του όταν την επισκέπτονται. Φαίνεται ότι ο βασιλιάς του Ολύμπου κρύφτηκε εκεί, για να γλιτώσει από τον πατέρα του, τον Κρόνο, που ήθελε να τον καταπιεί. Ακόμη κι αν το θεωρείς παραμύθι, είναι δεδομένο ότι θα εντυπωσιαστείς από τη μορφολογία της σπηλιάς. Κάποιες ιστορίες αλλοιώνονται, άλλες περιγελώνται, άλλες παραφουσκώνονται και άλλες δημιουργούνται.

Οι σταλακτίτες, με την παρουσία τους για εκατοντάδες χρόνια, δηλώνουν το παρόν. Αναπτύσσονται πολύ αργά, με έναν ρυθμό που μπορεί να κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά ως και ένα εκατοστό κάθε 100 χρόνια. Ένας σταλακτίτης μόνος του δεν μπορεί να γεννήσει άλλον. Παρόλα αυτά, η σταγόνα που πέφτει από την άκρη του, μπορεί να δημιουργήσει στο έδαφος, ακριβώς από κάτω του, έναν δεύτερο. Όταν ενωθούν με την πάροδο του χρόνου, οι δύο σχηματισμοί θα εισχωρήσουν με νέες πινελιές στο σπήλαιο, όπως μια κολώνα.

Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες γενιές κι αν αντικρίσουν το έργο αυτό, εκείνος ο σταλακτίτης θα στέκει. Το αποτύπωμα του, το πρώτο και μεγάλο δημιούργημά του, το πρώτο "παιδί", θα θαυμάζεται. Η κολώνα. Στη συνέχεια, ο σταλακτίτης μπορεί να συνεχίσει να "υπογράφει", κι άλλα έργα. Μα με το έτερον του ήμισυ, γέννησε την κολώνα.

Ουδείς μπορεί να τη φθείρει, ούτε εκείνη, ούτε εκείνον. Μα δεν νομίζω κανείς να έχει την συγκεκριμένη επιθυμία. Μπορεί για ορισμένους επιφανειακούς να είναι αδιάφορη, μα από όλους κερδίζει το σεβασμό. Έτσι κι αλλιώς, αυτό δε ζητάμε στη ζωή μας όλοι; Μια κολώνα, ένα στήριγμα για να γείρουμε το κορμί μας. Κάποιοι θα το βρουν, άλλοι σε ετοιμόρροπα κτήρια θα κατοικήσουν, και άλλοι σε ερήμους θα το αναζητήσουν.

Το σίγουρο είναι ότι για εμάς τους Παναθηναϊκούς, για τους οπαδούς του μπάσκετ και των υπολοίπων αθλημάτων, για τους ανθρώπους σε ακριτικά νησιά, για πολύ κόσμο που ζήτησε βοήθεια σε δύσκολες στιγμές, και για εκείνους που στον πρώτο πόνο έτρεξαν στο φαρμακείο, ο σταλακτίτης μας, έκανε το έργο του.

Γεννήθηκε πριν 95 χρόνια και αναπτυσσόταν μέρα με την ημέρα με ταχύτητα σαν του Δία τις αστραπές. Άλλαξε όλη τη μορφολογία της σπηλιάς, φωτίζοντάς την με πράσινη αγάπη και ρίχνοντας άφθονη βοήθεια και ανθρωπιά σε κάθε ατέλειά της. Και αφού βρήκε τον σταλακτίτη της ζωής του, μαζί δημιούργησαν την κολώνα τους. Έργο χημείας. Μια ζωή, για μια ζωή η καρδιά θα χτυπάει δυνατά στο δικό μας Ιδαίο Άντρο.