Συνέδριο Δημοκρατικών: Όσα δεν ειπώθηκαν

Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης μονοπωλεί το «υπέροχο» συνέδριο των Δημοκρατικών. Είναι σχεδόν παράλογο πως δεν έχει διατυπωθεί ούτε μία αρνητική άποψη για το συνέδριο, τόσο για τους ομιλητές, το περιεχόμενο των ομιλιών αλλά και τα παραλειπόμενα. Ορισμένα ρεπορτάζ, μάλιστα, εκφράζουν τόσο μεγάλο θαυμασμό, φθάνοντάς μας στο σημείο να αναρωτιόμαστε αν αυτό συνέβη στην Αμερική ή ήταν συνέδριο κάποιου ελληνικού κόμματος.

Το συγκεκριμένο προεκλογικό συνέδριο δεν θα έπρεπε να αποτελεί τόσο μεγάλη είδηση, ειδικά επειδή ήταν μια εθιμοτυπική διαδικασία στις ΗΠΑ που έγινε για προφανείς κομματικούς λόγους, με προφανές υποκειμενικό κίνητρο να ενισχυθεί η Κάμαλα Χάρις ενόψει των εκλογών της 5ης Νοεμβρίου. Θα έπρεπε να αποτελεί είδηση μόνο εάν συνέβαινε κάτι συγκλονιστικά απρόοπτο ή διατυπωνόταν κάτι συγκλονιστικά αξιοπερίεργο. Για τους Έλληνες «θαυμαστές» του συνεδρίου, ήταν ελκυστικό το «κλίμα αλλαγής και ελπίδας» που δημιούργησε, παρόλα αυτά, η περιγραφή αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Η εμμονή με τον Τραμπ

Την πρώτη βραδιά του συνεδρίου το όνομα του Τραμπ αναφέρθηκε 147 φορές, 544% περισσότερο από τη λέξη «οικονομία» που είναι και το κύριο ζήτημα των εκλογών με βάση τις δημοσκοπήσεις και 49 φορές περισσότερες από τον «πληθωρισμό», τον βασικό παράγοντα της οικονομίας που βιώνει κρίση. Τη δεύτερη και την τρίτη βραδιά, τα πράγματα ήταν πάνω κάτω τα ίδια με μειωμένες αναλογίες αλλά πάλι τον Τραμπ να μονοπωλεί το ενδιαφέρον.
Συνολικά το όνομα του Τραμπ αναφέρθηκε 277 φορές, 300% περισσότερο από την «οικονομία» και 400% περισσότερο από τον «πληθωρισμό» περίπου.

• Εάν ο Τραμπ είναι το πρόβλημα, τότε οι Δημοκρατικοί ανάλωσαν το χρόνο τους στο να το επισημαίνουν, ένα πρόβλημα που υφίσταται 10 χρόνια, και όχι στο να προτείνουν λύσεις. Εάν από την άλλη ο Τραμπ είναι η λύση, τότε οι Δημοκρατικοί δημιουργούν τεράστια προβλήματα με την εμμονή τους απέναντί του.
• Τελικά, τι παρακινεί το Δημοκρατικό κόμμα το 2024, η αγάπη τους για την πατρίδα ή το μίσος τους για τον Τραμπ;

Ο Μπέρνι Σάντερς εκθέτει το κατεστημένο

Ο Γερουσιαστής Σάντερς, υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών το 2016 και το 2020 και επιφανές πρόσωπο του φιλελεύθερου χώρου, ήταν ιδιαίτερα καυστικός στην ομιλία του, με αφορμή όμως όσα έγιναν 4 χρόνια πριν, όταν ενώ κέρδισε τις πρώτες τρείς εσωκομματικές αναμετρήσεις σε Αϊόβα, Νιου Χάμσαϊρ και Νεβάδα στη συνέχεια αποσύρθηκε για να στηρίξει τον Μπάιντεν. Ο Σάντερς προ ολίγων ημερών είχε δηλώσει σε podcast που βρέθηκε καλεσμένος:
«Αυτό που συνέβη είναι ότι κερδίσαμε τις τρεις πρώτες προκριματικές εκλογές, και μετά το κατεστημένο έγινε πολύ, πολύ νευρικό... και είπαν, "Γεια, θα ήταν καλή ιδέα να εγκαταλείψεις"... Αν με ρωτάς λοιπόν, είμαστε δημοκρατία; Κατά μία έννοια είμαστε... αλλά προτιμώ να χρησιμοποιώ τον όρο ολιγαρχία».
Στο συνέδριο επανέλαβε με εμφατικό τρόπο: «Οι δισεκατομμυριούχοι… δεν θα πρέπει να μπορούν να αγοράσουν εκλογές, συμπεριλαμβανομένων των προκριματικών εκλογών»

* Αντιστοιχίζοντας τις δηλώσεις Σάντερς με τη λίστα χορηγών και χορηγιών του Δημοκρατικού Κόμματος από το 2012 και έπειτα, είναι φανερό πως υπάρχει μια τεράστια εισροή χρημάτων από μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που επιθυμούν όπως επιβεβαιώνει ο Σάντερς να ελέγξουν το Δημοκρατικό Κόμμα.

Η Οκάσιο-Κορτέζ

Τα μίντια εκφράζουν διθυραμβικά σχόλια για τους Ομπάμα και τους Κλίντον, παρόλα αυτά, στο περιθώριο περνά η ομιλία της νεαρής βουλευτού Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, η οποία εκλέχθηκε για πρώτη φορά πριν από 6 χρόνια στην 14η περιφέρεια της Νέας Υόρκης ενώ δούλευε ως σερβιτόρα στο Μπρονξ. Το πάλαι ποτέ μέλος του Σοσιαλιστικού Κινήματος της Αμερικής με σαφείς προοδευτικές απόψεις ξεσήκωσε την αρένα όταν δήλωσε σε τόνο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ:
«Κουράστηκα να ακούω για το πώς ένας union-buster δισεκατομμυριούχος (Τραμπ) θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο πατριώτη από τη γυναίκα που παλεύει κάθε μέρα για τους εργαζόμενους που βρίσκονται κάτω από την μπότα της απληστίας που ποδοπατάει τον τρόπο ζωής μας».

* Ο ενθουσιασμός που προκαλεί η Οκάσιο-Κορτέζ και η «περιθωριοποίηση» της από τα μίντια, επιβεβαιώνουν από τη μία πως το Δημοκρατικό κόμμα βαδίζει ολοένα και πιο αριστερά αλλά διατηρεί τα ερεθίσματα του στην εργατική τάξη και από την άλλη πως εντός του κόμματος δημιουργούνται δύο γραμμές, οι οποίες οριοθετούνται από τη διάθεση χρημάτων των χορηγών όπως επισήμανε ο Σάντερς, οι οποίο προβάλουν εκείνους που «συμπαθούν» και αποσιωπούν εκείνους που δεν «συμπαθούν».

Αμβλώσεις και τουαλέτες για όλα τα φύλα

-Αμβλώσεις

Έξω από το United Center, το στάδιο που πραγματοποιήθηκε το συνέδριο, εγκαταστάθηκε pop-up κινητή κλινική υγείας. Η κλινική παρείχε δωρεάν βασεκτομές στην μία αίθουσα, ενώ σε μια δεύτερη αίθουσα εξετάσεων, στην άλλη πλευρά του RV, η Dr. Colleen Mc Nicholas πρόσφερε συνταγές για χάπια άμβλωσης τα οποία, όπως λέει, οι ασθενείς μπορούσαν να πάρουν επιτόπου ή να τα πάρουν σπίτι τους, σύμφωνα με το νόμους του Ιλινόι.
Το σταθμευμένο ιατρικό κέντρο προκάλεσε πολλά αρνητικά σχόλια ειδικότερα από το συντηρητικό στρατόπεδο και από τις pro-life οργανώσεις. Η εγκατάστασή του δεν έγινε μέσα στο χώρο του συνεδρίου, με το συνέδριο να κρατά αποστάσεις, όχι όμως από το περιστατικό αυτό καθεαυτό αλλά από εκείνους που δήλωσαν πως το περιστατικό δεν έχει σχέση με το συνέδριο.

Αν κάποιος μπορεί να χαρακτηρίσει το ζήτημα των αμβλώσεων με μία λέξη, αυτή θα ήταν ευαίσθητο. Από τις Πολιτείες με τους πιο περιοριστικούς νόμους μέχρι εκείνες με τους «χαλαρότερους», ένα είναι κοινώς αποδεκτό, πως το ζήτημα είναι ευαίσθητο και ιδιαιτέρως ιδιωτικό. Η πολιτική και θεωρητική σύγκρουση είναι και θα παραμείνει μεγάλη, επειδή παράλληλα είναι και ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, αλλά για το καλό κυρίως των αθώων παιδιών και των γυναικών που φθάνουν σε αυτήν την κατάσταση για ιατρικούς λόγους ή μετά από μια τραγική σεξουαλική επίθεση, το ζήτημα δεν θα έπρεπε να εισέρχεται στο πολιτικό μάρκετινγκ, ούτε να εκτίθεται με αυτό τον τρόπο.

-Τουαλέτες για όλα τα φύλα

Σύμφωνα με ένα χάρτη του συνεδρίου στο United Center του Σικάγο, μια "τουαλέτα όλων των φύλων" βρίσκεται σε καθένα από τα τέσσερα επίπεδα της αρένας. Ωστόσο, ένας διαφορετικός χάρτης του χώρου υποδηλώνει πως είναι μόνο γυναικείες τουαλέτες.
Παρόλα αυτά, η ανταποκρίτρια των Washington Times, Susan Ferrechio, ανέφερε ότι μια γυναικεία τουαλέτα στο κοντινό κέντρο (Advocate Ceneter) που χρησιμοποιήθηκε από τα δημοσιογραφικά επιτελεία που κάλυπταν το συνέδριο, είχε επίσης μετατραπεί σε τουαλέτα για όλα τα φύλα.

* Οι Δημοκρατικοί «παίρνουν» το ζήτημα των αμβλώσεων από το χώρο της πολιτικής σύγκρουσης και το εισάγουν στον χώρο του πολιτικό μάρκετινγκ ενώ παράλληλα υιοθετούν κοινωνιολογικές απόψεις πολλαπλών φύλων επιβεβαιώνοντας τον «προοδευτικό» ενθουσιασμό που προκάλεσε η Οκάσιο-Κορτέζ και δείχνοντας πως το κόμμα έχει πάρει σαφή ριζοσπαστική αριστερή θέση στα κοινωνικά ζητήματα.

Κροκοδείλια δάκρυα για τον Μπάιντεν

Ο Μπάιντεν, φαίνονταν πως περνάει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας από το Δεκέμβριο, με το αναλυτικό και αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Ολίβια Νούτσι για το New York Magazine, «Η συνομωσία της σιωπής για να προστατευτεί ο Μπάιντεν» να το επιβεβαιώνει. Παρόλα αυτά, οι Δημοκρατικοί ξεκίνησαν κανονικά την προεκλογική διαδικασία, έθεσαν τον Μπάιντεν υποψήφιο και τον απέσυραν μόνο όταν είδαν πως έχει γίνει εύκολη λεία για τον Τραμπ, αφού τον σφυροκόπησαν ανελέητα επί δέκα μέρες στα όρια του πολιτικού εξευτελισμού, με τους Ομπάμπα, Πελόσι και ένα σύνολο χορηγών να ενορχηστρώνουν την πτώση του. Στην συνέχεια, ακολούθησαν fast-track διαδικασίες για να ορίσουν την Κάμαλα επικεφαλή του «εισιτηρίου», καθώς συνηθίζεται να υπάρχουν πρώτα εσωκομματικές διαδικασίες, κάτι που όμως δεν «προλάβαιναν» να κάνουν.

* Από την απόσυρσή του και έπειτα ο Μπάιντεν παρουσιάζεται ως ο πολιτικός ήρωας που έβαλε την πατρίδα πάνω από το προσωπικό συμφέρον, αλλά ήταν ο ίδιος ο οποίος περιμένει να φθάσει 4 μήνες πριν τις εκλογές για να το κάνει και είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τον χειροκροτούσαν στο συνέδριο οι οποίοι δεν άκουσαν τις κρούσεις για να αποσυρθεί από τον Ιανουάριο. Τον έσυραν στη διαδικασία χτυπώντας του την πλάτη και στη συνέχεια τον χτύπησαν κάτω από τη μέση για να φθάσουν στο συνέδριο να του χτυπάνε παλαμάκια.

Το χρυσό φόντο της Κάμαλα

Για το φιλελεύθερο κόμμα που τα «βάζει» με τον συντηρητικό δισεκατομμυριούχο, το γεμάτο χρυσό φόντο της Κάμαλα αλλά και το πομπώδες πόντιουμ ήταν μια υπερβολή που δεν ανταποκρίνονταν στο μήνυμα που οι Δημοκρατικοί θέλουν να περάσουν. Θύμισε περισσότερο σκηνικό ενός ολιγάρχη σε κάποιο καθεστώς του παρελθόντος και όχι ενός δημοκράτη που κοιτάει στο μέλλον.

Όσα δεν ειπώθηκαν

Το Συνέδριο είχε κάποιες πολύ όμορφες στιγμές και ήταν πολύ καλά οργανωμένο, παρόλα αυτά το «θαυμάσιο» συνέδριο που παρουσιάζουν τα ελληνικά μίντια δεν φαίνεται πως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αντιθέτως, με βάση αυτά που προαναφέρθηκαν οδηγούμαστε σε τρία αρνητικά συμπεράσματα:

1. Οι Δημοκρατικοί πραγματοποίησαν ένα συνέδριο κομμένο και ραμμένο στην αντι-Τραμπ ρητορική. Δεν πρότειναν λύσεις και δεν οριοθέτησαν πολιτικές. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιου του δημοσιογράφου του CNN Scott Jennings:
   «Θέλουν να ψηφίσετε για ένα «εισιτήριο» με βάση καμία απολύτως ιδέα για το τι θα κάνουν μόλις αναλάβουν την εξουσία... Η ιδέα ότι θα μπορούσατε να «τρέξετε» μια ολόκληρη προεδρική εκστρατεία με βάση «ψηφίστε μας και θα δούμε μετά τι θα κάνουμε» και «τουλάχιστον θα υπάρχει χαρά», όταν είστε ήδη στον Λευκό Οίκο για 3,5 χρόνια, είναι μια πραγματικά τρομακτική ιδέα».
2. Ο Γερουσιαστής Σάντερς εξέθεσε το Δημοκρατικό κόμμα για την τεράστια εισροή χρημάτων από μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που προσπαθούν να το ελέγξουν.
3. Το Δημοκρατικό κόμμα δεν είναι πια το κόμμα του Κένεντι, ακόμα και του Κλίντον, πάρα την παρουσία του εκεί, και έχει μετακινηθεί αρκετά προς τα αριστερά υιοθετώντας ακραίες κοινωνικές θέσεις.