Η Κεντροαριστερά σε νέες περιπέτειες και ο Μητσοτάκης χωρίς αντίπαλο
Σε περίπου δύο μήνες τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης θα ξεκινήσουν από μία νέα αφετηρία μετά την εκλογή νέων προέδρων. Ακόμα και να επανεκλεγούν οι κ.κ. Κασσελάκης και Ανδρουλάκης, αναπόφευκτα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα πορευθούν με τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει από τις εσωκομματικές κάλπες.
Αναφορικά με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτό που διαφαίνεται είναι πως όποιος κι αν κερδίσει, η διάσπαση δεν θα αποδειχθεί. Και αυτό διότι είναι τόσο βαρύ το κλίμα μεταξύ των αντιπάλων στρατοπέδων που η συνύπαρξη την επόμενη ημέρα είναι ανέφικτη. Επομένως κάποιοι θα φύγουν και μένει να αποδειχθεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να διατηρήσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στο ΠΑΣΟΚ που ομολογουμένως έχουν κρατήσει ένα επίπεδο όλο αυτό το διάστημα, χωρίς βέβαια να λείπουν τα καρφιά του ενός υποψηφίου για τον άλλον, μετά τις εσωκομματικές κάλπες είναι μονόδρομος η χάραξη νέας αντιπολιτευτικής στρατηγικής. Και μπορεί στην Χαριλάου Τρικούπη να είναι εκπαιδευμένοι όσο αν αφορά τα εσωκομματικά, ωστόσο η τρέχουσα συγκυρία έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αφού όσα συμβαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως δίνουν πόντους στο ΠΑΣΟΚ, που στις δημοσκοπήσεις έχει πλασαριστεί πλέον στη δεύτερη θέση.
Αν θα μπορέσουν τα δυο κόμματα να συνεργαστούν σε οποιαδήποτε επίπεδο είναι δύσκολο να το προβλέψει κάποιος, αφού κάτι τέτοιο θα εξαρτηθεί από τα ποιοι θα είναι πρόεδροι στα δυο κόμματα. Μάλλον είναι πρόωρο να συζητάμε για μία νέα κεντροαριστερή παράταξη που θα συσπειρώσει τον συγκεκριμένο χώρο και θα αποκτήσει τη δυναμική που απαιτείται για να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία.
Μέχρι τώρα φαίνεται πως οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει για κάτι τέτοιο, παρόλο που ο κόσμος με βάση τις δημοσκοπήσεις λέει πως μόνο μία συνένωση των κεντροαριστερών δυνάμεων θα μπορούσε να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία. Επειδή, όμως κάτι τέτοιο θα χρειαστεί χρόνο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξακολουθούσε να είναι ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού.