Η Ουκρανία υπό πίεση

Ο Ζελένσκι, ξαφνικά έτοιμος για διαπραγματεύσεις, δείχνει ότι η επιμονή στον πόλεμο εξαρτιόταν από την ξένη υποστήριξη. Η αποτυχημένη συνάντησή του με τον Τραμπ και οι προσβολές του προς τον Αμερικανό πρόεδρο επιβεβαίωσαν την αδυναμία του να διατηρήσει τις ενισχύσεις. Η πραγματικότητα είναι σαφής: οι ΗΠΑ είναι ο καθοριστικός παράγοντας, και χωρίς αυτές, η Ουκρανία δεν έχει μέλλον.

Η τελευταία δήλωση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι ότι η Ουκρανία είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί, τόσο για την ειρήνη όσο και για τα ορυκτά, έρχεται ως ξεκάθαρη ένδειξη ότι η αμερικανική απόφαση να σταματήσει η στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία τον έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο.

Για περισσότερο από δύο χρόνια, η Ουκρανία συνέχιζε έναν πόλεμο που φαινόταν να μην έχει τέλος, με την Ευρώπη να τον χρηματοδοτεί ασταμάτητα, ενισχύοντας τη σύγκρουση με τη Ρωσία. Και τώρα, όταν οι ΗΠΑ κλείνουν τη στρόφιγγα, ξαφνικά ο Ζελένσκι κάνει πίσω.

Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει το αφήγημα του Ντόναλντ Τραμπ και του Βλαντιμίρ Πούτιν ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ειρήνη είναι ο ίδιος ο Ζελένσκι και η Ουκρανία. Όσο οι ΗΠΑ χρηματοδοτούσαν τον πόλεμο, δεν υπήρχε καμία πρόθεση για διαπραγμάτευση. Τώρα που η Ουάσινγκτον αποσύρει τη στρατιωτική στήριξη, η ρητορική του Κιέβου αλλάζει άρδην. Ο Ζελένσκι ξαφνικά “θέλει ειρήνη” και προτείνει συμφωνίες που πριν δεν δεχόταν να συζητήσει.

Το αποκορύφωμα αυτής της αναδίπλωσης ήταν η αποτυχημένη συνάντηση της Παρασκευής στο Οβάλ Γραφείο. Ο Ζελένσκι, προσκεκλημένος για να συζητήσει τρόπους στήριξης της Ουκρανίας, επέλεξε να προσβάλει τον Πρόεδρο Τραμπ, συγκρίνοντάς τον με προηγούμενους Αμερικανούς ηγέτες.

Με αυτόν τον τρόπο, επιχείρησε να υπονοήσει ότι οι ΗΠΑ δεν τηρούν το λόγο τους, αμφισβητώντας έμμεσα την ικανότητα του Προέδρου Τραμπ να προστατεύσει την Ουκρανία. Αντί να επιδιώξει πραγματικά να εξασφαλίσει υποστήριξη, έπαιξε ένα επικίνδυνο διπλωματικό παιχνίδι που τελικά γύρισε εναντίον του.

Η αλήθεια είναι ξεκάθαρη: χωρίς τις ΗΠΑ, η Ουκρανία δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η Ευρώπη μπορεί να συνεχίζει να χρηματοδοτεί τον πόλεμο, αλλά χωρίς την αμερικανική ισχύ, η Ουκρανία βρίσκεται σε δεινή θέση. Και η Ουάσινγκτον πλέον δεν είναι διατεθειμένη να παρατείνει μια σύγκρουση που δεν έχει κανένα ουσιαστικό όφελος για τις ΗΠΑ.

Οι πραγματικοί «μεγάλοι παίκτες» παραμένουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, και ο Ζελένσκι το κατάλαβε, αν και αργά. Τώρα προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί, αλλά η δυναμική έχει ήδη αλλάξει. Η Ουκρανία δεν βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο της αμερικανικής στρατηγικής – και αυτό είναι κάτι που ο Ζελένσκι καλείται πλέον να αντιμετωπίσει μόνος του.