Η Ελληνική κυβέρνηση κινείται με ευρωπαϊκή λογική
Του Κων/νου Σ. Μαργαρίτη
Οι πολίτες δυσανασχετούν με τη σκληρή και πολλές φορές άδικη επιβολή των φόρων και ελπίζουν σε ηπιότερα μέτρα που θα τους επιτρέψουν να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες αναζητούν λύσεις, που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν και να στηρίξουν τις δουλειές τους.
Η χώρα έχει καταφέρει πολλά και σε σύντομο χρονικό διάστημα. Απαιτείται ένας καλύτερος συντονισμός για να ολοκληρωθεί το μαρτύριο των «μνημονίων» και να προχωρήσουμε στη λεωφόρο της ανάπτυξης με όραμα και τόλμη.
Είναι η ώρα του πρωθυπουργού να προχωρήσει με ένα ευέλικτο και στην ίδια συχνότητα με εκείνον κυβερνητικό σχήμα, που θα δουλεύει περισσότερο και θα υλοποιεί τις αποφάσεις του ταχύτερα.
Η Ευρωζώνη έχει δύο βασικές επιλογές: την τρέχουσα στρατηγική βελτίωσης της συνθήκης του Μάαστριχτ, που σχεδιάστηκε για να διασφαλίσει τη δημοσιονομική πειθαρχία που απαιτείται από κράτη που μοιράζονται ένα κοινό νόμισμα ή μια πιο φιλόδοξη κίνηση προς τον φεντεραλισμό, η οποία θα απαιτούσε μεγαλύτερο καταμερισμό των κινδύνων μεταξύ των κρατών μελών.
Μια θεμελιώδης προϋπόθεση είναι ένα σύνολο κοινών κανόνων για τον περιορισμό του ηθικού κινδύνου. Αυτοί οι κανόνες πρέπει να αφορούν εκείνους τους τομείς κακής διαχείρισης που μπορεί να αναγκάσει μια χώρα να προστρέξει σε βοήθεια. Είδαμε ότι η εποπτεία των τραπεζών δεν πρέπει να πραγματοποιείται σε επίπεδο χώρας, επειδή ο τραπεζικός τομέας και το πολιτικό σύστημα εμπλέκονται με άκομψο τρόπο και δε φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Το ποσοστό ανεργίας στα κράτη της Ευρωζώνης καθορίζεται εν μέρει από τον οικονομικό κύκλο, ο οποίος από μόνος του θα δικαιολογούσε έναν μηχανισμό ασφάλισης μεταξύ των χωρών.
Εξαρτάται επίσης από το πώς οι κυβερνήσεις προσεγγίζουν θέματα όπως η προστασία των θέσεων εργασίας, οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, η επαγγελματική κατάρτιση, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η προστασία των επαγγελμάτων.
Οι χώρες των οποίων οι επιλογές δημιουργούν ποσοστό ανεργίας 5% δεν επιθυμούν να μοιράζονται ένα σύστημα ασφάλισης με εκείνες, των οποίων οι αποφάσεις δημιουργούν ανεργία 20%. Το ίδιο ισχύει για τα συνταξιοδοτικά και τα νομικά συστήματα.
Πάρα πολλά εξαρτώνται από την προθυμία των πλούσιων περιοχών να χρηματοδοτούν τις φτωχές περιφέρειες. Η Ελλάδα κάνει μεγάλη προσπάθεια για να δείξει στην Ευρώπη ότι η προσπάθεια έπιασε τόπο και οφείλουν να τη σέβονται.
Τα spreads των κρατικών ομολόγων, έχουν ήδη μειωθεί πολύ. Είναι επιτακτική ανάγκη να καταστρωθεί «το ελληνικό σχέδιο εξόδου απο τη κρίση», που θα το συνυπογράψουν και θα το τηρήσουν όλα τα κόμματα. Το ΔΝΤ δεν προβάλει, πλέον, σκληρές απαιτήσεις . Παρακολουθεί στενά τη πορεία και τις μεταρρυθμίσεις της ελληνικής οικονομίας και καταθέτει τις δικές του προτάσεις. Σταθερή του θέση η μείωση του ελληνικού χρέους, για να μπορέσει να έρθει η ανάπτυξη με τη προσέλκυση ξένων μεγάλων επενδύσεων.
Το 2018 είναι κομβικό για την ελληνική οικονομία. Η Ελλάδα ελπίζει σε μία μόνιμη μεταμόρφωσή της, για να αποτελέσει το παράδειγμα για την εξέλιξη του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Να αποκαταστήσουμε το ευρωπαϊκό ιδεώδες και να παραμείνουμε ενωμένοι γύρω του. Οι ευρωεκλογές του 2019 θα κρίνουν πολλά. Η Ευρώπη είναι σε κρίση. Τα κράτη-μέλη της ΕΕ να το προσπαθήσουν πιο έντονα. Οι πολίτες απαιτούν περισσότερη αλληλεγγύη. Η Ελλάδα της μεγάλης οικογένειας της Ευρώπης ατενίζει με «άλλη ματιά» το μέλλον της.