Ημέρα της Γυναίκας: Πολλές οι κατακτήσεις, ο αγώνας συνεχίζεται…

Η επιλογή της ημερομηνίας ανατρέχει σε μία πορεία των εργαζομένων γυναικών της κλωστοϋφαντουργίας στις 8 Μαρτίου 1857 στη Νέα Υόρκη, ο εορτασμός της όμως είναι άμεσα συνδεδεμένος με τις απεργιακές κινητοποιήσεις των γυναικών στον ίδιο τομέα στην ίδια πόλη το 1908. Η ημέρα γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1909 από τους σοσιαλιστές των ΗΠΑ, για να αναδειχθεί τελικά σε Διεθνή Ημέρα με την αιγίδα του ΟΗΕ το 1975.

Η Ημέρα της Γυναίκας είναι, άρα, μία ημέρα αφιερωμένη στη μνήμη των αγώνων των γυναικών και της μακράς πορείας που ακολουθεί η προσπάθειά τους για ισότητα, αλλά και στα προβλήματα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ανά τον κόσμο.

Προβλήματα που σε μεγάλο μέρος του πλανήτη παραμένουν τεράστια, καθώς εκατομμύρια γυναίκες είναι αποκλεισμένες από την εκπαίδευση, την επαγγελματική ανέλιξη και τη συμμετοχή στα κοινά, ενώ σε πολλές χώρες υπόκεινται σε ωμή βία, ενδοοικογενειακή και δημόσια.

Από το 1995, όταν με τη Διακήρυξη του Πεκίνου 189 χώρες έθεσαν δώδεκα βασικούς στόχους για τη βελτίωση της θέσης της γυναίκας, μεταξύ των οποίων το δικαίωμα σε μόρφωση και εισόδημα, η διεύρυνση της πολιτικής συμμετοχής τους και το δικαίωμα να ζουν σε κοινωνίες χωρίς βία και δυσμενείς διακρίσεις, έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου. Σε πολλά κράτη όμως οι γυναίκες παραμένουν πολίτες «δεύτερης κατηγορίας» και θύματα άνισης ή και απάνθρωπης μεταχείρισης.

Ακόμη και στις ανεπτυγμένες χώρες, όπου οι γυναίκες έχουν κατακτήσει την πλήρη ισότητα έναντι του νόμου, την ελευθερία επιλογής στην προσωπική τους ζωή και την επαγγελματική αναγνώριση, η ισότητα ευκαιριών και η ίση μεταχείριση στην πράξη δεν έχει ακόμη πλήρως επιτευχθεί. Ο δε σεξισμός στην αντιμετώπισή τους σε κοινωνικούς χώρους, όπως η συμμετοχή στα κοινά, παραμένει διάχυτος παρά την αναμφισβήτητη πρόοδο στις κοινωνικές αντιλήψεις μεγάλου μέρους του ανδρικού πληθυσμού. Αν οι βασικές μας ανησυχίες εστιάζονται δικαιολογημένα στις βασανιζόμενες γυναίκες των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, δεν πρέπει να υποβαθμίζονται τα προβλήματα που βλέπουμε «δίπλα μας».

Στην Ελλάδα, η παρατεταμένη κρίση αποτελεί πρόσθετο γυναικείο ζήτημα, καθώς οι οικονομικές κρίσεις πλήττουν περισσότερο τις γυναίκες από τους άντρες. Ακόμη και υπό συνθήκες πλήρους ισονομίας, η οικονομική πτώση επηρεάζει τις γυναίκες στην πολλαπλότητα του ρόλου τους: τόσο ως εργαζόμενες, όσο και ως μητέρες και στηρίγματα της οικογένειας. Η Ημέρα της Γυναίκας στρέφει την προσοχή μας όχι μόνο στις «ατομικές» ελευθερίες των γυναικών, αλλά και στην ανάγκη στήριξης της οικογένειας και της μητρότητας. Η πραγματική ισότητα δεν παρέχει στη γυναίκα μόνο το δικαίωμα στην εργασία με ίση αμοιβή, αλλά και τη δυνατότητα να συνδυάσει την εργασία και τη φροντίδα της οικογένειας και των παιδιών της.

Γιορτάζουμε σήμερα τις κατακτήσεις των γυναικών. Γιορτάζουμε τους αγώνες, με τους οποίους επιτεύχθηκαν. Αλλά και ανησυχούμε για τον ευτελισμό, την ανισότητα και τη βία που ορίζουν τη ζωή εκατομμυρίων γυναικών στον πλανήτη, καθώς και για τα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν στη χώρα μας. Η Ημέρα της Γυναίκας είναι μέρα γιορτής. Αλλά και μέρα συνειδητοποίησης των αγώνων που ακόμη απαιτούνται για να κατακτήσουν οι γυναίκες πραγματική ισοτιμία και σεβασμό.

*Ιωάννα Καλαντζάκου – Τσατσαρώνη, Δικηγόρος- τ. Αντιπρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών