«Κώδικας» κυβερνητικών ιδεοληψιών και μεθοδεύσεων

Δυστυχώς, ισχύει το ακριβώς αντίστροφο. Θλιβερές δεν ήταν οι αντιδράσεις, αλλά το γεγονός ότι η κυβέρνηση απέδειξε ότι γι’ αυτήν ακόμη και ένα τόσο σοβαρό νομοθετικό έργο, όπως η αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα, αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία να εκφράσει τις πολιτικές ιδεοληψίες της και να προωθήσει κοντόφθαλμες επιδιώξεις και μικροκομματικές «εξυπηρετήσεις».

Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι τρεις προτάσεις, που προκάλεσαν τη μεγαλύτερη αντίδραση, συνδέονται άμεσα με «ζητήματα τρέχουσας πολιτικής αντιδικίας και αντιπαράθεσης»:

• Η μείωση στο ήμισυ (σε 5-10 έτη κάθειρξης από το ισχύον 10-20 έτη) του πλαισίου ποινής για τη διεύθυνση, σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση προτείνεται ενώ διεξάγεται επί τετραετία η δίκη της Χρυσής Αυγής και θα επιφυλάξει πολύ επιεικέστερη μεταχείριση σε όσους εκ των κατηγορουμένων κριθούν ένοχοι. Ποια υποτιθέμενη «επιστημονική» εργασία οδήγησε σε τέτοια πρόταση; Μάλλον η κυβέρνηση επιβεβαιώνει τους διαύλους επικοινωνίας της με την ακροδεξιά παράταξη, με την οποία είχε συμπλεύσει στην πρόκληση πρόωρων εκλογών τον Δεκέμβριο 2014.
• Η πρόταση να μετατραπεί η κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών από κακούργημα σε πλημμέλημα «νομιμοποιεί» εκείνους που χρόνια τώρα αναστατώνουν τις πόλεις –και δη την πρωτεύουσα- της χώρας επιτιθέμενοι στην αστυνομία και καίγοντας και καταστρέφοντας τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Αυτούς που η κυβέρνηση «χαϊδεύει» συστηματικά. Έχουμε θρηνήσει τρεις νεκρούς από μολότοφ – τα παιδιά της Μαρφίν. Ποια υποτιθέμενη «τεκμηριωμένη» μελέτη οδηγεί την Πολιτεία να δείξει επιείκεια σε όσους κατασκευάζουν ή κατέχουν εκρηκτικά;!! Μόνο η κομματική επιδίωξη της κυβέρνησης να «κλείσει το μάτι» στους «μπαχαλάκηδες» δικαιολογεί την προκλητική αυτή πρόταση.
• Η κατάργηση της σημερινής διάταξης που προβλέπει αυξημένη ποινή σε περίπτωση ανθρωποκτονίας από αμέλεια, όταν έχουν προκληθεί πολλοί θάνατοι, προτείνεται στο μέσον των διαδικασιών δικαστικής διερεύνησης των πολύνεκρων τραγωδιών στη Μάνδρα και στο Μάτι. Και η πρόταση έρχεται, ενώ είναι ακόμη νωπές οι προσπάθειες της κυβέρνησης να αποδώσει την καταστροφή στην αυθαίρετη δόμηση και να αρνηθεί οποιαδήποτε ευθύνη δική της ή της Περιφέρειας για την έλλειψη πρόληψης και συντονισμού που ανέδειξε το εισαγγελικό πόρισμα. Είναι ξεκάθαρες οι επιδιώξεις της συγκυρίας που ώθησαν την κυβέρνηση στη συγκεκριμένη πρόταση: μεριμνά για την ηπιότερη μεταχείριση όσων ανθρώπων της κριθούν τυχόν ένοχοι.

Οι τρεις αυτές προτάσεις αποτελούν γνήσια πρόκληση στο κοινό αίσθημα δικαίου και ορθώς στηλιτεύθηκαν ως οι εξοργιστικότερες. Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες διατάξεις του προτεινόμενου νέου Ποινικού Κώδικα με ανάλογες μικροκομματικές επιδιώξεις. Η μετατροπή από κακούργημα σε πλημμέλημα: της παραβίασης του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας (άρθρο 370Α), της νόθευσης αποδεικτικών (άρθρο 139), της δωροδοκίας πολιτικών προσώπων (άρθρο 159Α), της τρομοκρατικής οργάνωσης (άρθρο 187Α), του εμπρησμού (άρθρο 264) και της πλημμύρας (άρθρο 268) είναι δύσκολο να εκτιμηθούν ως επιστημονικές εισηγήσεις στερούμενες πολιτικών προσήμων. Αντίστοιχα, η κατάργηση ουσιαστικών άρθρων του ισχύοντα Ποινικού Κώδικα για την πρόκληση σε δημόσιες βιαιοπραγίες (άρθρο 192), την κατάρτιση ένοπλης ομάδας (άρθρο 195), τη διατάραξη των συνεδριάσεων συλλόγων (άρθρο 197) ολοκληρώνουν την «κατανόηση» της κυβέρνησης προς τους ταραξίες – με ή χωρίς μολότοφ..

Η κατάργηση της κακόβουλης βλασφημίας και καθύβριση του Θεού και της θρησκείας (άρθρα 198 -199), της βλασφημίας και της περιύβρισης νεκρών συμπληρώνουν την ιδεοληπτική φύση των κυβερνητικών προτάσεων με ένα καρύκευμα υποτιθέμενης προοδευτικής αθρησκείας.

Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά ότι η κυβέρνηση δεν σέβεται κανένα θεσμικό πλαίσιο, καμία νομοθετική αξία.

Οι Κώδικες αποτελούν ενιαίο σύνολο διατάξεων που αποβλέπουν στη μακρόχρονη και συνεκτική ρύθμιση του αντικειμένου τους. Δεν είναι εργαλεία ιδεολογικών εμμονών, ούτε συγκυριακών εξυπηρετήσεων. Το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα πρέπει να αποσυρθεί. Και να έρθει αναμορφωμένο στη Βουλή μετά τις επικείμενες εκλογές. Από μία κυβέρνηση με σεβασμό στις θεσμικές προτεραιότητες. Σε μία Βουλή με πρόσφατη λαϊκή νομιμοποίηση – χωρίς βουλευτές που παρέχουν εξουσιοδότηση εν λευκώ.

*Η Ιωάννα Καλαντζάκου – Τσατσαρώνη είναι δικηγόρος - τ. Αντιπρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών