Έγκλημα στο Ελληνικό: Δεν θα τους βάλουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι με τον ταξιτζή
Μια γυναίκα μπήκε αιμόφυρτη σε ταξί στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης μπας και γλυτώσει απ' το όπλο του συζύγου της. Χτυπημένη, αιμόφυρτη.
Ο ταξιτζής την έβγαλε έξω για να μην του λερώσει το αμάξι. Η γυναίκα πέθανε. Ο ταρίφας δείχνει να χασκογελάει αμήχανος μπροστά στις κάμερες και να δηλώνει ωμά και κυνικά: «της είπα να βγει έξω».
Ακόμα πιο συγκλονιστική είναι η απάθεια στο ύφος του, αλλά και το ελαφρύ μειδίαμα με το οποίο περιγράφει το περιστατικό ο ταξιτζής, τύπου: «ε, συμβαίνουν αυτά... άντε τώρα να το πλύνω».
Όπως είπε ο ίδιος: «Η κυρία μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο να τη σώσω μέσα στα αίματα. Τη ρώτησα "Τι κάνετε κυρία μου;" Μου απάντησε: "Με σκότωσε. Με σκότωσε". Βγήκα έξω από το αυτοκίνητο, άνοιξα την πόρτα και της είπα κυρία μου περάστε έξω... ».
Σίγουρα η στάση του προκαλεί αρνητικά συναισθήματα.
Κάποιοι όμως έσπευσαν να βγάλουν συμπέρασμα ότι ο «ταρίφας» αντιπροσωπεύει όλη την… Ελλάδα του σήμερα.
Όχι δεν το δέχομαι και δεν το πιστεύω.
Ο συγκεκριμένος «κύριος» αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό.
Δεν αντιπροσωπεύει το μέσο Έλληνα πολίτη.
Ναι, είναι αλήθεια, ότι σαν λαός έχουμε υποστεί πολλά τα τελευταία χρόνια.
Κουβαλήσαμε σταυρό μεγαλύτερο από το μπόι μας, δεχθήκαμε περισσότερη πίεση που δεν θα μπορούσε να αντέξει κανένας άλλος λαός στην Ευρώπη, όμως όχι δεν είμαστε αυτοί που κάποιοι θέλουν να μας παρουσιάσουν.
Δείτε εδώ όλες τις ΕΙΔΗΣΕΙΣ από την Ελλάδα και τον κόσμο.
Δεν χάσαμε ούτε την ανθρωπιά μας, ούτε τις αξίες της αλληλοβοήθειας, της συμπαράστασης.
Οκτώ χρόνια μας τσάκισαν, μας γονάτισαν, μας συνέτριψαν την αξιοπρέπεια και παρόλα αυτά μείναμε όρθιοι. Γιατί;
Διότι υπήρξε υψηλό το ένστικτο της αλληλοβοήθειας, μεταξύ των οικογενειών, μεταξύ φίλων, μεταξύ συγγενών. Ο ένας έδινε στον άλλον ότι είχε, ότι μπορούσε. Ναι. Δανεικά κι αγύριστα. Κι έχω να σας περιγράψω και να διηγηθώ εκατοντάδες τέτοια περιστατικά με συνανθρώπους μας που έδιναν σήμερα και την άλλη μέρα μπορεί να ζητούσαν οι ίδιοι…
Κοιτάξτε λίγο γύρω σας και θα καταλάβετε όλοι τι σας λέω. Ένας λαός που παρά τη φτώχεια και την ανέχειά του δεν δίστασε να κόψει στη μέση τη φρατζόλα με το ψωμί και να δώσει εκεί που χρειάστηκε.
Την ώρα που η νομενκλατούρα της Ευρώπης μας τιμωρούσε με μειώσεις μισθών και κατασχέσεις σπιτιών, οι Έλληνες έδωσαν νερό και ψωμί στους χιλιάδες πεινασμένους μετανάστες και πρόσφυγες που κατέφθαναν από την Ανατολή.
Δεν θα μας βάλετε όλους στην ίδια μοίρα με τον κυριούλι – οδηγό ταξί.
Και επίσης δεν θα βάλουμε όλους τους ταξιτζήδες στην ίδια μοίρα με τον εν λόγω κύριο με το... I.Q. ραδικιού…
Προφανώς πρόκειται για ιδιάζουσα περίπτωση η οποία δεν σηκώνει τέτοιες γενικεύσεις.
Η ανθρωπιά έχει διεύθυνση κατοικίας στην Ελλάδα εδώ και χρόνια και δεν χρειάζεται να το λέμε κάθε μέρα.
Το αποδεικνύουμε όταν χρειάζεται.
«Είναι το πνευματικό στοιχείο του ανθρώπου που ανεβαίνει ως τη βαθμίδα της προσωπικότητας», όπως έλεγε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Τσάτσος.
«Η ανθρωπιά είναι πίσω από τους τραγικούς ήρωες που με το χαρακτήρα και τη ζωή τους συγκλονίζουν την ψυχή μας», όπως έγραφε ο μέγας δάσκαλος Ευάγγελος Παπανούτσος.
«Ίσως η κληρονομιά της ανθρωπιάς να είναι ο λόγος που στην Ελλάδα οι άνθρωποι γερνούν όμορφα», πολύ εύστοχα διατύπωσε πριν από χρόνια ο κορυφαίος καθηγητής Γιώργος Μαγκάκης.
Αυτοί είμαστε και περί του αντιθέτου δεν σηκώνω κουβέντα.
Ο Κώστας Τσιτούνας είναι: