Μια Χάρτα Αναγέννησης της πολιτικής στη χώρα που «γέννησε» τη Δημοκρατία
Έχουμε την τύχη και το ιστορικό προνόμιο να ζούμε στην Ελλάδα, τη χώρα που γέννησε το αρτιότερο πολίτευμα το οποίο εμπνεύστηκε η ανθρώπινη σκέψη, και στην πόλη-σύμβολο του δυτικού πολιτισμού, την Αθήνα, το λίκνο της Δημοκρατίας, στο άκουσμα της οποίας η ανθρωπότητα βιώνει ρίγη συγκίνησης σε κάθε γενιά, εποχή και συγκυρία.
Σκεφτείτε, λοιπόν, σε αντίθεση με τη διαχείριση αυτών των συμβόλων, την άβολη αλήθεια που καθρεφτίζει την εικόνα της πολιτικής και συνολικά της λεγόμενης δημόσιας σφαίρας στην πατρίδα μας σήμερα. Και μάλιστα υπό την πίεση της μεγάλης, ανθεκτικής στο χρόνο, βαθιάς και πολυεπίπεδης εθνικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας.
Μιας κρίσης, που εκδηλώθηκε με βίαιη επίθεση στον τομέα της
οικονομίας, φτωχοποιώντας την κοινωνία μας και ακυρώνοντας τη φυσική
νομοτέλεια της εξέλιξης προς ένα καλύτερο μέλλον.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Μιας κρίσης όμως, που ταυτόχρονα προσέλαβε σύνθετα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και εξελίχτηκε και σε κρίση θεσμών, αξιών και προτεραιοτήτων.
Κρίση κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης. Κρίση Δημοκρατίας στον πυρήνα της σχέσης κοινωνίας και πολιτικής εξουσίας.
Η εικόνα στον καθρέφτη είναι εξαιρετικά προβληματική. Παραμερίσαμε πολύ γρήγορα και βιαστικά την υποχρέωση της συμβιωτικής σχέσης με τους πολίτες. Θυμίζω στο σημείο αυτό, ότι στην ιστορική ομιλία του στην Αθήνα, λίγο πριν αποχωρήσει από το αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε προσδιορίσει την έννοια του «πολίτη» ως τη σημαντικότερη για τη Δημοκρατία και τις κοινωνίες μας.
Σήμερα, λοιπόν, ο πολίτης αισθάνεται παραμελημένος και παραγκωνισμένος. Παρακολουθεί το πολιτικό σύστημα να αυτοεγκλωβίζεται στη μάχη για την ατάκα και τις εντυπώσεις, στο πρόσκαιρο και το επιφανειακό. Και να παραμελεί, αν όχι να υποτιμά βαθιά, τον πραγματικό ρόλο του ως εκφραστή των κοινωνικών αναγκών και προτεραιοτήτων, ως προασπιστή των θεσμών, ως φύλακα των εθνικών κεκτημένων.
Φοβάμαι ότι ο συνδυασμός ήταν εκρηκτικός: Κρίση και αμφισβήτηση των θεσμών από τη μια, και από την άλλη τα αβαθή των social media, εκεί όπου κολυμπούν χωρίς σωσίβιο ηθικού φρένου, παθογένειες και στρεβλώσεις οι οποίες αθροιστικά οδήγησαν την πατρίδα μας στην καταστροφή.
Ο ρόλος του πολιτικού συστήματος, ωστόσο, οφείλει και πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτα διαφορετικός. Να λειτουργεί ως καλό παράδειγμα και όχι ως παράδειγμα προς αποφυγή ή ως ανατροφοδότης και μεγάλος επιταχυντής της εθνικής κρίσης.
Δεν είναι είναι τυχαία η θλιβερή διαπίστωση ότι, στα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων, από το 2010 μέχρι και σήμερα, φτάνουν κάθε φορά στην κάλπη λιγότεροι Έλληνες. Λιγότεροι μετριοπαθείς Έλληνες, απογοητευμένοι από τις επιλογές που έχουν, αδιάφοροι σχεδόν, με μειωμένη διάθεση να συμμετάσχουν σε μια σταυροφορία γενεών και διαφορετικών κοινωνικών αφετηριών και ομάδων, ώστε να προλάβουμε να διορθώσουμε το κοινό μέλλον.
Η απογοήτευση, η παραίτηση, η απουσία, η αποχή είναι τα στοιχεία
ταυτότητας διαιώνισης της παρακμής. Και δεν το αξίζουν η πατρίδα μας, η
ιστορική διαδρομή μας, οι γενιές που ακολουθούν και στερούνται το
στοιχειώδες δικαίωμα να ονειρευτούν ένα μέλλον περισσότερο φωτεινό από
το γκρίζο παρόν.
Μια «Χάρτα» αναγέννησης της πολιτικής. Σε αυτή πρέπει να βάλουμε
την υπογραφή μας συνειδητά και με την εύλογη αυτοπεποίθηση ότι ο λαός
μας δεν λύγισε ποτέ από δυσκολίες, δεν υποτάχθηκε σε κανένα «κακό
ριζικό», δεν παραιτήθηκε από το μέλλον.
Οι πολλαπλές εκλογές που έχουμε μπροστά μας ,τους επόμενους
μήνες, είναι μια δοκιμασία Δημοκρατίας. Και η Δημοκρατία απαιτεί συμμετοχή,
παρέμβαση, πρωτοβουλία.
Μονάχα έτσι, θα ξαναπάρουμε στα χέρια μας το τιμόνι της εθνικής
διαδρομής, εφαρμόζοντας ένα πραγματικά εθνικό σχέδιο για το πάρον και το
μέλλον αυτού του τόπου.
Μονάχα έτσι, θα επαναπροσδιορίσουμε το μέλλον.
Διαβάστε επίσης: Εκλογές 2019: Αντίστροφή μέτρηση - Ο Τσίπρας αποφασίζει πότε θα στηθούν κάλπες
Πιστεύετε ότι η συμφωνία των Πρεσπών θα επηρεάσει την ψήφο των πολιτών;