Ψυχική υγεία – ανύπαρκτη Πολιτεία!
Πολλαπλά περιστατικά αυτοκτονιών, παιδοκτονίας και οικογενειακής βίας λαμβάνουν
χώρα σε όλη την επικράτεια. Από την πρόσφατη περίπτωση στον Νέο Κόσμο μέχρι την
διπλή δολοφονία των δίδυμων παιδιών στην Νέα Σμύρνη, αυξάνονται γεωμετρικά τα
κρούσματα.
Το κράτος για ακόμα μια φορά είναι ουσιαστικά απόν από την καθόλου ευχάριστη
πραγματικότητα και δεν φαίνεται να ασχολείται με την πρόληψη και την ψυχική υγεία του βασανισμένου πληθυσμού. Επιλέγει να αγνοεί παντελώς τα λεγόμενα θέματα «ταμπού» και νίπτει τας χείρας του. Όμως η κατάθλιψη είναι μια μάστιγα που εξελίσσεται με ανησυχητικούς ρυθμούς και ως τέτοια οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε.
Υπολογίζεται ότι υποφέρει από κατάθλιψη το 8% του ενήλικου πληθυσμού στην Ελλάδα, άρα περίπου 800.000 ασθενείς. Συγχρόνως 6 από τις 20 χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών στον κόσμο βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια. Και το αναφέρω αυτό ενώ βαδίζουμε προς τις Ευρωεκλογές και τονίζοντας την αναγκαιότητα να ληφθούν αποφάσεις και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος.
Παράγοντες όπως η φτώχεια, η ανεργία, οι κακές συνθήκες εργασίας, οι ακατάλληλες
συνθήκες στέγασης και η κακή σχολική εκπαίδευση, έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην
ευημερία και αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης ψυχικών διαταραχών. Στην
Ελλάδα του 2019 έχουμε όλα από τα παραπάνω. Και αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν;
Πώς είναι δυνατόν να βλέπουμε γεμάτα όρεξη τα τηλεοπτικά πάνελ, με τους ρήτορες πολιτικούς να αγορεύουν ασταμάτητα για κάθε λογής θέμα, όμως κανείς να μην κάνει αναφορά στα παραπάνω;
Παράλληλα υπάρχει σημαντική αύξηση στην ενδοοικογενειακή βία, την βία κατά των
γυναικών ενώ θέμα αποτελεί και η ψυχική υγεία των προσφύγων. Σύμφωνα με τις πιο
πρόσφατες στατιστικές της ΕΕ, μία στις τέσσερις Ελληνίδες άνω των 15 έχει βιώσει
σωματική ή σεξουαλική βία τουλάχιστον μια φορά στη ζωή της.
Επίσης, σύμφωνα με μελέτες το 21,3% των Ελληνίδων βιώνουν περιστατικά σωματικής ή σεξουαλικής βίας αλλά δεν το αναφέρουν, ποσοστό που είναι κατά 10 μονάδες πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ (Ινστιτούτο Ισότητας της ΕΕ, 2017).
Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας θα πρέπει να είναι προσβάσιμες, προσιτές και διαθέσιμες
στην κοινότητα, ανάλογα με τις ανάγκες. Στον τομέα της ψυχικής υγείας πρέπει επιτέλους να ισχύσουν οι κανόνες του ΕΣΥ. Η τομεοποίηση, η προσβασιμότητα, η ποιότητα, η στελέχωση είναι κάποια μόνο από τα προβλήματα στην παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Η εν εξελίξει ψυχιατρική μεταρρύθμιση προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς, όπως
καταμαρτυρούν όλες οι ευρωπαϊκές εκθέσεις. Και φυσικά το αυτονόητο: παροχή
ψυχολογικής υποστήριξης εντός του σχολείου όχι μόνο για όσους την ζητήσουν αλλά για όλα τα παιδιά. Αυτό είναι το λεγόμενο Κοινωνικό Κράτος Κύριοι, το κράτος της πρόνοιας, η πολιτεία που ενδιαφέρεται ουσιαστικά για τον πολίτη. Όταν μάθουμε να βλέπουμε πέρα από το δάχτυλό μας, όταν οι πολιτικοί μας σηκώσουν πραγματικά τα μανίκια και ασχοληθούν με τα δύσκολα, με αυτά που νοσούν τον πληθυσμό, τότε ίσως, λέμε ίσως, ο πολίτης μάθει να εμπιστεύεται ξανά το κράτος και τους θεσμούς.
Πέρα λοιπόν από την σκανδαλολογία και μια Βουλή που έχει μετατραπεί σε Reality Show κακής ποιότητας, υπάρχουν και τα απτά ανθρώπινα δράματα. Ηθικός αυτουργός για τέτοια περιστατικά, αποτελέσματα της διατάραξης της ψυχικής υγείας του ατόμου, δεν είναι άλλος από την ίδια την Πολιτεία. Μια Πολιτεία που εθελοτυφλεί και μια Κοινωνία που έχει μετατραπεί σε κανιβαλιστική και ανθρωποφαγική.
Η κ. Βασιλική Αναστασίου είναι δικηγόρος