Στρωμένο νομοθετικό χαλί για να παίρνει άδειες ο πολυδολοφόνος
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά, για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του εγκλήματος.
Ένα από τα πρώτα νομοθετήματα αυτής της κυβέρνησης ήταν ο 4322/27 – 04 – 2015. Η ιστορία τον έχει ήδη καταχωρίσει στη συλλογική μνήμη ως τον κατάπτυστο «Νόμο Παρασκευόπουλου», που άφησε στους δρόμους χιλιάδες εγκληματίες να συνεχίσουν ελεύθεροι το… έργο τους. Παράλληλα, όμως, κατήργησε και τις φυλακές υψίστης ασφαλείας – τις περιβόητες φυλακές «τύπου Γ΄».
Όλοι μπορούμε να φανταστούμε ποιες είναι αυτές οι φυλακές. Είναι οι φυλακές όπου θα πέρναγε το μεγαλύτερο, αν όχι όλο, από το υπόλοιπο της ζωής του ο Κουφοντίνας και κάθε άλλος όμοιός του. Το άρθρο 54 του Σωφρονιστικού Κώδικα, εκείνο που κατήργησε ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του, ήταν ξεκάθαρο: όσοι βρίσκονται σε αυτές τις φυλακές δεν μετάγονται και δεν αδειοδοτούνται:
Με την κατάργησή τους, καταργήθηκε και η απαγόρευση. Ούτε καν ένα μεταβατικό καθεστώς, έστω μία διάταξη που θα εισήγαγε διάκριση για κατηγορίες εγκληματιών και εγκλημάτων.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Αντί για αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τον νόμο 4356/24 – 12 – 2015 περί συμφώνου συμβιώσεως και συγκεκριμένα στο άρθρο 41 αυτού, κατέστησε ελαστικότερες τις προϋποθέσεις για τη μεταγωγή κρατουμένων σε αγροτικές φυλακές, ακόμα και για τους πολυισοβίτες. Ο Κουφοντίνας έλαβε άδεια και κάλυψε με τον τρόπο αυτό και την τελευταία προϋπόθεση που του απέμενε για να μεταχθεί στο σχεδόν… ημιελεύθερο καθεστώς των φυλακών του Βόλου.
Στις δύο τελευταίες αιτήσεις του, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου, στεκόμενο στο ύψος των περιστάσεων, δεν του χορήγησε άδεια, με την τελευταία, ειδικότερα, να ξεσηκώνει κύμα αντιδράσεων από αναρχοαυτόνομες εγκληματικές συλλογικότητες, που υπερασπίζονταν το «δικαίωμα στην ελευθερία» εκείνου που στέρησε τη ζωή από τόσους συνανθρώπους μας.
Αν ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του είχαν φροντίσει να καταστήσουν σαφές ότι όσοι εγκληματούν τιμωρούνται και όσοι στρέφονται κατά της ίδιας της Δημοκρατίας λαμβάνουν την απάντηση που τους αρμόζει, θα είχαν άραγε κάποιοι έστω τη σκέψη να παρανομήσουν;
Αντ’ αυτού, η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση αποφάσισε να διαλύσει και το τελευταίο εμπόδιο που ορθωνόταν στον δρόμο για την ελευθερία του κυρίου Κουφοντίνα. Το σκεπτικό των Βουλευμάτων, που απέρριψαν τις αιτήσεις του, πέραν των ζητημάτων που έθεταν περί του αμετανόητου τρομοκράτη, περιελάμβαναν και νομικά ζητήματα, όπως ήταν το γεγονός ότι ο νομοθέτης δεν επιτρέπει τη χορήγηση άδειας σε πολυισοβίτη, όπως είναι ο Κουφοντίνας, αφού δεν του επιτρέπει καν να αποφυλακιστεί. Δηλαδή, αφού δεν επιτρέπει το μείζον, πως είναι δυνατόν να επιτρέπει το έλασσον;
Για τον λόγο αυτό, στον νέο Ποινικό Κώδικα, που φαίνεται ότι θα ψηφιστεί περί τα μέσα Ιουνίου, η κυβέρνηση περιέλαβε διάταξη που θα προστεθεί ως άρθρο 105Β του Ποινικού Κώδικα και θα αναφέρει ρητά ότι ακόμα και ο πολυισοβίτης έχει δικαίωμα στην ελευθερία. Ακόμα και ο Κουφοντίνας.
ΙΙ. Απόλυση καταδίκου υπό όρο
Άρθρο 105Β
Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης
[…] 6. […]Σε κάθε περίπτωση όμως ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει παραμείνει στο κατάστημα είκοσι έτη και αν εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, αν έχει παραμείνει είκοσι πέντε έτη.
Όταν τις προάλλες στη Βουλή ο πρωθυπουργός έχασε τον αυτοέλεγχό του και έσυρε τη συζήτηση, για το ύψιστο ζήτημα της εμπιστοσύνης της Βουλής στην κυβέρνηση, στον βούρκο, δεν ξέχασε τα «κύριος» όταν μιλούσε για τον Κουφοντίνα. Τα ξέχασε, όμως, μαζί με τον πληθυντικό, όταν απευθυνόταν στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: ένα στρωμένο νομοθετικό χαλί, όχι μόνο για να μπορεί να παίρνει άδειες ο πολυδολοφόνος, αλλά και για να μπορέσει να αποφυλακιστεί. Ρητορική ευγενείας όταν ο εκ των ανωτέρων πολιτειακών παραγόντων αναφέρεται στο πρόσωπό του. Μετά, ούτε μισή κουβέντα καταδίκης για όσους εκστομίζουν απειλές κατά Δικαστών και πολιτικών, όπως τα χυδαία συνθήματα κατά της Ντόρας Μπακογιάννη στα Γιάννενα. Και τέλος, ούτε μισή σύλληψη για όσους τα έκαναν γυαλιά – καρφιά στη Βαλαωρίτου, στο κέντρο της Αθήνας και για όσους τα κάνουν κάθε Παρασκευή στα Εξάρχεια. Είναι ή όχι ηθικός αυτουργός των κάθε λογής «μπαχαλάκηδων» αυτός ο πρωθυπουργός;
Η ασφάλεια, ως πολιτικό πρόταγμα, έχει κυρίως ένα θεωρητικό υπόβαθρο: Περνά μέσα από την εγκαθίδρυση της πεποίθησης σε όλους ότι η κυβέρνηση έχει τη βούληση να δείξει ότι οι παρανομούντες τιμωρούνται και ο κάθε πολίτης μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα στη γειτονιά του.
Μπορεί, άραγε, ο κ. Τσίπρας να δεσμευτεί για αυτό ή έχει κι άλλα γραμμάτια να ξεπληρώσει στους «επαναστάτες» φίλους του;
Διαβάστε επίσης:
Καταδρομική επίθεση του Ρουβίκωνα στο σπίτι του Αμερικανού πρέσβη, Τζέφρι Πάιατ (pics)
Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας: Όσο αντέχει η οικογένεια, θα αντέχει και η Ελλάδα!