Τα παιχνίδια του Τσίπρα
Σε καθεστώτα αλλοτινών εποχών, ή και στη σύγχρονη εποχή, αλλά σε χώρες δημοκρατικά υπανάπτυκτες και, τέλος, σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές, είναι τα «μέρη» όπου συναντάμε την κυβερνητική προσπάθεια δημιουργίας χάους, προκειμένου να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα εις βάρος ενός υποψηφίου για ανώτερα ή ανώτατα αξιώματα.
Με τον τρόπο αυτό, ο εκάστοτε κυβερνήτης αυτοχρίζεται «σωτήρας», ως ο μόνος που μπορεί να σώσει τον λαό του από την καταστροφή που επίκειται. Όσοι, φυσικά, στέκονται εμπόδια στη πορεία του, δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο, παρά «εθνοπροδότες».
Με τον διχαστικό αυτό τρόπο, ενδεχομένως αυτός ο κυβερνήτης να αποκομίζει πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, στον διάβα του χρόνου, όμως, θα έχει σίγουρα ρηγματώσει το μέτωπο που παλεύει να οικοδομήσει η όποια πρότερη εθνική στρατηγική.
Αυτή η οπτική των πραγμάτων, εκτός από μικρόνοη, είναι εκείνη η οπτική που αντιμετωπίζει την εξωτερική πολιτική και την εθνική άμυνα ως ένα «παιχνίδι», με όρους μικροκομματισμού. Και, δυστυχώς, είναι αυτό το πρίσμα, μέσα από το οποίο πορεύτηκε σε ολόκληρη την περίοδο της διακυβέρνησής του ο κ.Τσίπρας. Σε στιγμές, όμως, που διακυβεύονταν κρίσιμα εθνικά συμφέροντα.
Στο παιχνίδι αυτό των εντυπώσεων και των μικροπολιτικών επιδιώξεων, με μέσα που αγιάζουν τους σκοπούς του, δεν τον σταμάτησε ούτε η εθνική τραγωδία στο Μάτι. Ακόμα κι εκεί προτίμησε να στήσει τηλεοπτικό σόου, αν και γνώριζε ότι τα πρώτα θύματα είχαν οδηγηθεί στον πύρινο θάνατο. Μπορεί να φαίνεται άκαιρη η σύγκριση, όμως, ακόμα κι όταν βούρκωνε από βήματος Βουλής, ταυτίζοντας την κυβέρνησή του με κάθε λέξη του Συντάγματος, πάλι προέτασσε την επικοινωνιακή του στρατηγική από την ουσία. Ακόμα κι όταν έπαιζε με τα τεχνάσματα των δημοσιονομικών θεμάτων για να προσελκύσει κάθε φορά και άλλη κοινωνική ομάδα, όταν έβλεπε πως αυτή που δεν «χάιδευε» απομακρυνόταν και αποξενώνονταν από τα ψεύδη και τις αυταπάτες του.
Και τώρα, στα στερνά της κυβερνητικής του διαδρομής, αφού είδε πως όλα τα υπόλοιπα επικοινωνιακά τρικ δεν του «βγήκαν», αποφάσισε να παίξει στο μεγάλο γήπεδο της εθνικής ασφάλειας. Να ξυπνήσει ευαίσθητα αντανακλαστικά του ελληνικού λαού. Αυτά που ποδοπάτησε όταν έστηνε ένα άλλο σόου στις εσχατιές της πατρίδας μας, υπογράφοντας την επιζήμια Συμφωνία των Πρεσπών.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Κατάφερε με μία και μοναδική κίνηση να σύρει στην ανυποληψία ένα όργανο ισχυρού συμβολισμού και αξίας, όπως είναι το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ), συγκαλώντας το σε περίοδο αδρανή, με μόνη στοχοθεσία την υπέρμετρη δραματοποίηση μίας, κατά τα άλλα, πράγματι δύσκολης κατάστασης, με μόνη σκέψη τη δημιουργία ανησυχίας, ώστε να την καταλαγιάσει ο ίδιος, δρέποντας τους καρπούς της δήθεν αποτροπής μιας εθνικής καταστροφής.
Αν ο πρωθυπουργός πίστευε ότι πράγματι απειλείται η εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας, από μία γεώτρηση που δεν ήξερε καν εάν έχει γίνει τη στιγμή που συγκαλούσε το ΚΥΣΕΑ, θα έπρεπε να επιδιώξει μία ευρεία διακομματική σύσκεψη, με μοναδικό σκοπό και στόχο τη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου, το οποίο, πέρα από τις όποιες ρηματικές καταδίκες των ενεργειών της γείτονος, θα διατράνωνε προς κάθε διεθνή κατεύθυνση ότι το ζήτημα της ασφάλειας στη χώρα μας είναι εθνικό και κάθε επιβολή της θα βρει κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα απέναντι σε κάθε εχθρό της.
Αντιθέτως, ο κ. Τσίπρας αποφάσισε για ακόμα μία φορά να φερθεί όχι ως πρωθυπουργός, αλλά ως κάποιος που παίζει ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, όπου η εθνική κυριαρχία και η ασφάλεια της πατρίδας είναι κάρτες, που ανταλλάσσονται με ψήφους.
Νομίζω πως είναι τώρα περισσότερο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη να τελειώνουμε με τα παιχνίδια. Είναι καιρός, από τις 8 Ιουλίου, να ασχοληθούμε με την ουσία.
* Η Σοφία Νικολάου είναι Δικηγόρος- Υποψήφια Βουλευτής ΝΔ Α΄ Αθήνας
Διαβάστε επίσης:
Προκαλεί ο Ερντογάν: «Σε ελληνική γραμμή οι αποφάσεις της ΕΕ – Κανείς δεν θα μας σταματήσει»
Με δηλώσεις του Τσίπρα απαντά η ΝΔ στην Αχτσιόγλου
.jpg?t=JsGbkFUnl-tDYFgJw7jG1A)
.jpg)
