Η αξιοποίηση του γιότινγκ μπορεί να απογειώσει τον ελληνικό τουρισμό
Ο τουρισμός έχει πολλές μορφές και οφείλει η πολιτεία να τις αξιοποιήσει. Πετυχημένοι επαγγελματίες του χώρου προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στις υψηλές απαιτήσεις του τουρισμού και να απογειώσουν την πατρίδα μας.
Δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια για καθυστερήσεις και το κράτος οφείλει να παράσχει όλα τα εφόδια, για να μπορέσουν οι επιχειρηματίες να φέρουν έσοδα στο ελληνικό κράτος.
Ο κλάδος της δραστηριότητας των επαγγελματικών τουριστικών σκαφών - γιότινγκ είναι μία σημαντική μορφή θαλάσσιου τουρισμού, απευθύνεται κυρίως σε ευκατάστατους πελάτες – τουρίστες, αναδεικνύει ευρύτερα τις περιοχές της Ελλάδος, απασχολεί συνολικά περί τις 750 – κυρίως μικρές οικογενειακές – επιχειρήσεις, που διακινούν περισσότερα από 3.500 σκάφη (κατά ορισμένες εκτιμήσεις και μέχρι 5.000) σε όλη την Ελλάδα (εκ των οποίων τα περίπου 3.000 είναι μέχρι 24 μέτρα), συνεισφέρει μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας και αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην οικονομία, επηρεάζει περίπου 50 διαφορετικά επαγγέλματα και υποστηρίζει οικονομικά και τις μικρότερες παράκτιες περιοχές της χώρας μας.
Όμως, είναι ένας κλάδος που δεν έχει υποστηριχθεί όπως θα έπρεπε, και είναι ένας κλάδος που, ίσως επειδή η λειτουργία του και οι ανάγκες του δεν έχουν γίνει κατανοητές από την πολιτεία, δεν τυγχάνει αντίστοιχης με τις δυνατότητες του, αντιμετώπισης με σοβαρότητα, ενώ προσφάτως υποβάλλεται και σε ρυθμίσεις που δυσχεραίνουν την εύρυθμη λειτουργία των επιχειρήσεων και επαγγελματιών του κλάδου.
Ένας μεγάλος αριθμός των επιχειρήσεων του κλάδου βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση λόγω της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της Μαρίνας Αλίμου, κύριας βάσης του κλάδου εδώ και 30 χρόνια, διότι κινδυνεύουν να χάσουν την επαγγελματική τους έδρα περίπου 900 από τα συνολικά 1.100 σκάφη, λόγω της αναμενόμενης αλλαγής των οικονομικών κυρίως όρων ελλιμενισμού, ενώ σήμερα δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις – διαθεσιμότητα θέσεων ελλιμενισμού στην Αττική, και οι άλλες υφιστάμενες μαρίνες είναι μάλλον γεμάτες.
Το θέμα του ελλιμενισμού δεν εξαντλείται μόνο με θέσεις ελλιμενισμού, διότι πρέπει να ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις και οι ανάγκες μιας «επαγγελματικής βάσης» που παρέχει δυνατότητες συντήρησης και μικρών επισκευών – δηλαδή χερσαίου χώρου, γειτνίαση εταιρειών παροχών υπηρεσιών προς τα επαγγελματικά σκάφη, κατά προτίμηση «ενδοχώρας» εξυπηρέτησης των πελατών που ναυλώνουν τα σκάφη, καθώς και προμηθευτών και επισκευαστών (επιχειρηματική υποστηρικτική δραστηριότητα). Όλα αυτά στη διάρκεια της τελευταίας 30ετίας έχουν αναπτυχθεί στη Μαρίνα Αλίμου και στην ευρύτερη περιοχή της.
Η αρχική θέση των μετόχων – μελών της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. «ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΔΟΜΩΝ ΕΛΛΙΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΚΑΦΩΝ» είναι ότι ενδιαφέρονται κατ’ αρχήν να διατηρήσουν τον επαγγελματικό χαρακτήρα της Μαρίνας Αλίμου, με συνεχιζόμενη κερδοφορία (που άλλωστε ουσιαστικά έχει και σήμερα εάν τα οικονομικά στοιχεία εκτιμηθούν χωρίς να επιβαρύνονται με «αμαρτίες» του παρελθόντος ή άλλες, και εάν το εμφανιζόμενο ως απασχολούμενο προσωπικό είναι πραγματικά στη Μαρίνα απασχολούμενο), και ληφθούν υπόψη οι οικονομικές προοπτικές των εσόδων του συνεχιζόμενου ελλιμενισμού σχεδόν 1.000 επαγγελματικών σκαφών.
Το πρόβλημα είναι ότι η Αττική έχει έλλειψη θέσεων ελλιμενισμού, γενικότερα και δυστυχώς και η παρούσα κυβέρνηση η οποία ανακοινώνει το ενδιαφέρον της για τις «θεματικές μορφές τουρισμού» και την προσέλκυση τουριστικών επενδύσεων, δεν έχει κάνει καμία κίνηση.
Απλά μεταθέτει τα προβλήματα παρακάτω και οι άνθρωποι του Γιότινγκ νιώθουν, για μια ακόμη φορά, παραγκωνισμένοι και παροπλισμένοι.
Υπάρχει λύση, αν υπάρξει πολιτική βούληση. Εναλλακτικώς η ΚΟΙΝΣΕΠ θεωρεί ότι η εξυπηρέτηση του κλάδου θα μπορούσε ίσως να γίνεται με τη δημιουργία – χωροθέτηση και κατασκευή – μίας νέας «επαγγελματικής» Μαρίνας, στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής (που προσφέρεται λόγω μικρής απόστασης από το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος), με τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά (όπως αυτά που σήμερα διαθέτει η Μαρίνα Αλίμου), όμως σε νέο χώρο, και εξετάζει για να προτείνει στο Υπουργείο Τουρισμού και στους άλλους αρμόδιους φορείς εναλλακτικές χωροθετήσεις.
Ο ελληνικός τουρισμός έχει πολλές διαστάσεις και προοπτικές. Επιτέλους ας ασχοληθούν σοβαρά οι αρμόδιοι πολιτικοί και ας ακούσουν τους έμπειρους επαγγελματίες του γιότινγκ.
*Ο Κων/νος Σ. Μαργαρίτης είναι δημοσιογράφος