Ο Θωμάς Λιακουνάκος ως ορεκτικό
Ενώ το Μαξίμου ετοιμάζει την στρατηγική του για την εκκόλαψη «νέων τζακιών», με εντολή του ξαναβγαίνουν από το αρχείο όλες οι εκκρεμότητες με προμήθειες του Δημοσίου, διάφορα έργα και, βεβαίως, εξοπλιστικά προγράμματα.
του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Οι αντιπερισπασμοί υπήρξαν και είναι πάντα το μεγάλο εργαλείο πολιτικών παρατάξεων και οργανισμών που εμπνέονται από τα λενινιστικά πρότυπα, είτε επιδιώκουν να καταλάβουν την εξουσία είτε βρίσκονται σε αυτήν.
Κόμμα της αριστεράς που σέβεται τις μεγάλες λενινιστικές αρχές ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την έξοδο από τους κόλπους του της σταλινογενούς Αριστερής Πλατφόρμας, δεν μπορεί παρά να εμπνέεται από τις αρχές του Λένιν και τις ποικίλες εφαρμογές τους στον πάλαι ποτε κομμουνιστικό κόσμο. Γιατί, λοιπόν, οι αρχές αυτές να μην ισχύουν σε μικρογραφία καις την σημερινή Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Με ισχυρή πλειοψηφία 155 εδρών, ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του έχουν μπροστά τους ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα αλλά επιθυμούν διακαώς επίσης να παραμείνουν στην εξουσία, για ευνόητους λόγους. Υπάρχει συνεπώς ανάγκη να αποκτήσει ο κ. πρωθυπουργός συμμάχους, τους οποίους όμως δεν μπορεί πλέον να βρει με τα γνωστά παλιά μέσα που οικοδόμησαν το υπό κατάρρευση πελατειακό σύστημα. Με πιο απλά λόγια, όπως θα έλεγε και ο Θεόδωρος Πάγκαλος, δεν υπάρχουν πλέον λεφτά για να «φάμε» όλοι μαζί. Υπάρχουν όμως δανεικά, που έτσι κι αλλιώς έχουν σε μεγάλο βαθμό «φαγωθεί» και αυτοί που τα «έφαγαν» δεν θέλουν να τα αποπληρώσουν. Με αυτούς, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να παίξει και, κάποιους που θα τού προσφέρουν γην και ύδωρ, να τους βάλει στην υπό εκκόλαψη «αυλή» του.
Από την άλλη, ο φίλος του Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έρχεται στην Ελλάδα με κάποια νέα εξοπλιστικά προγράμματα, τα οποία όμως δεν μπορούν να δοθούν στα «διεφθαρμένα παλιά τζάκια». Χρειάζονται καινούργιοι παίκτες –τους οποίους κανείς δεν θα πρέπει να πάρει χαμπάρι. Και ο καλύτερος τρόπος για να συμβεί αυτό είναι ο αντιπερισπασμός.
Ήδη, ένα μέλος από τα «παλαιά τζάκια» των εξοπλιστικών, ο Θωμάς Λιακουνάκος, βρίσκεται στην φυλακή. Δεν φτάνει, όμως. Χρειάζονται και άλλοι «πελάτες» από το παλαιό σύστημα για να γίνει η απαραίτητη βαβούρα.
Έτσι, όπως λένε έγκυρες πληροφορίες μας, ετοιμάζονται θεαματικές διώξεις επιχειρηματιών, εργολάβων και αντιπροσώπων εξοπλιστικών προγραμμάτων, οι οποίες, όπως είναι επόμενο, θα καλύψουν την ζοφερή πραγματικότητα της χώρας. Κατά κύριο δε λόγο, όπως λένε οι πηγές μας, αυτές οι διώξεις δεν θα αφορούν γνωστές και τρέχουσες υποθέσεις, αλλά κάποιες παλαιότερες, που είχαν παραπέσει σε ορισμένα ανακριτικά γραφεία. Καλά πληροφορημένες πηγές που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, αποκάλυψαν στην Αξία, την οποία διευθύνει η καλά δικτυωμένη συνάδελφος Αμαλία Κάτζου, ότι φάκελλοι ξεχασμένοι ξαναβγαίνουν από το αρχείο, επανεξετάζονται και προφανώς με τυμπανοκρουσίες θα πάρουν την άγουσα για τα δικαστήρια.
Όπως μαθαίνουμε, τρεις από αυτές τις «αραχνιασμένες» υποθέσεις αφορούν ποσά 160 εκατομμυρίων ευρώ που πήγαν σε ελβετική τράπεζα, με αποδέκτες επώνυμα πρόσωπα της μεταπαπανδρεϊκής πασοκικής περιόδου. Ο Θωμάς Λιακουνάκος, λοιπόν, ήταν το ορεκτικό, με το κυρίως πιάτο να ακολουθεί.
Δεν μπορούμε ωστόσο να υποσχεθούμε το επιδόρπιο, γιατί στους σχεδιασμούς του Αλέξη Τσίπρα και των άμεσων συμβούλων του, ο αστάθμητος παράγοντας ακούει στο όνομα τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση. Όπου το παιχνίδι είναι χοντρό για τα μέτρα του πρωθυπουργού.
Πηγή: kourdistoportocali.com
.jpg)
