Χαμός με τον Γιώργο Παπανδρέου - Τσακώθηκε με Ελληνοκύπριους
«Πυρ και μανία» έγινε ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, μετά και τις επικρίσεις που δέχτηκε από μερίδα Ελληνοκυπρίων πολιτικών ηγετών, επειδή δέχτηκε να μιλήσει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, σε εκδήλωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στη Νέα Υόρκη.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, ο κ. Παπανδρέου έκανε λόγο για «εθνικιστικά κροκοδείλια δάκρυα» από πλευράς Ελληνοκυπρίων και επέμεινε πως «ουδείς έδωσε βήμα στον κ. Ακιντζί».
Παράλληλα, επέμεινε πως ο ίδιος «φροντίζει πάντα να ενημερώνει την Κυπριακή κυβέρνηση για τις ενέργειες του και τα αποτελέσματα των συναντήσεων του όταν αφορούν το Κυπριακό».
Την υπόθεση, όπως έγινε γνωστό, εκμεταλλεύτηκε μερίδα του τουρκοκυπριακού Τύπου, επικρίνοντας την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Αυτούσια η ανακοίνωση του κ. Παπανδρέου έχει ως εξής:
«Τα κροκοδείλια δάκρυα ορισμένων «υπερπατριωτών», με αφορμή την παρουσία του κ. Ακιντζί στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, είναι απολύτως υποκριτικά. Ουδείς «έδωσε βήμα» στον κ. Ακιντζί. Όλοι όφειλαν να γνωρίζουν ότι, ο κ. Ακιντζί, ως εκπροσωπών την τουρκοκυπριακή πλευρά, ήταν προσκεκλημένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, με αφορμή τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού. Ο κ. Ακιντζί, εκλήθη από την ηγεσία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της, με αυτήν του την ιδιότητα, όπως εκλήθησαν και προοδευτικοί Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, οι οποίοι αποδέχθηκαν να συμμετάσχουν – τεχνικοί λόγοι δεν το κατέστησαν δυνατό, οι οποίοι μάλιστα, είχαν βρει την πρωτοβουλία αυτή ιδιαίτερα σημαντική και θετική.
Επίσης, ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργος Α. Παπανδρέου, φροντίζει πάντα να ενημερώνει την Κυπριακή κυβέρνηση για τις ενέργειες του και τα αποτελέσματα των συναντήσεων του όταν αφορούν το Κυπριακό. Αυτά για την ιστορία.
Ως προς την ουσία, τώρα, Ο καθένας μπορεί να κατανοήσει τις όποιες σκοπιμότητες «επιβάλλουν» οι ανάγκες της προεκλογικής περιόδου στην Κύπρο, και τις συνακόλουθες αντιδράσεις σε πρωτοβουλίες όπως αυτή που ανέλαβε η Σοσιαλιστική Διεθνής, αλλά όχι και να τις αποδεχθεί. Από πότε αποτελεί «αμαρτία» μια τέτοια πολιτική ενέργεια; Αν ήταν, τότε δεν θα μπορούσε να υπάρξει και οποιαδήποτε συνάντηση του Κύπριου Προέδρου με τον κ. Ακιντζί. Και, Πώς μπορεί να συμβάλει κανείς στην επίλυση του Κυπριακού; Με την απουσία του και τη σιωπή του; Ή μήπως πουλώντας ψευτοπατριωτισμό και εθνικισμό; Εκτός και αν κάποιος δεν επιθυμεί την επίλυση του Κυπριακού, για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει, αλλά επιχειρεί τεχνηέντως να αποκρύψει ενδυόμενος τον μανδύα του δήθεν πατριώτη.
Όποιοι ακολουθούν αυτόν το δρόμο, δύο τινά καταφέρνουν: Να ταλανίζεται διχασμένος ο Κυπριακός λαός, και, Να είναι ικανοποιημένοι όσοι κερδίζουν από το σημερινό στάτους. Το χειρότερο; Να παραμένει χωρισμένη η Κύπρος, το ψευδοκράτος να εμπεδώνει την παρουσία του και Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να βιώνουν επί δεκαετίες την αδικία και τις επιπτώσεις της κατοχής. Για να τελειώνουμε, λοιπόν, με τους δήθεν ευαίσθητους, οριστικά: Όλοι οι προοδευτικοί πολίτες και πολιτικοί, σε ολόκληρο τον κόσμο, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, αγωνίζονται για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ, των διεθνών συνθηκών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Αγωνίζονται εμπράκτως. Δεν υπεκφεύγουν.
Όσοι καταφεύγουν στην υπεκφυγή, φροντίζουν για τις δικές τους σκοπιμότητες, όχι του Κυπριακού λαού. Όσο για τον Γιώργο Παπανδρέου, μόνον τούτο: Στη Νέα Υόρκη, παρουσία Ακιντζί, εξέφρασε τα συμφέροντα του Κυπριακού λαού, όπως πριν από λίγα χρόνια, παρουσία περίπου 5.000 Τούρκων διπλωματών και του ιδίου του Ερντογάν, εξέφρασε τα εθνικά συμφέροντα, στη μακρινή Ανατολία, στο Ερζερούμ. Εκεί. Παρουσία όλων. Όχι κρυπτόμενος. Και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Έτσι αγωνίζεται κανείς».