Τώρα, η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια Οικουμενική Κυβέρνηση Τεχνοκρατών

του Μάρκου Πανέττα

Επιχειρηματία- Αντιπροέδρου Βιομηχανικού Τμήματος ΕΒΕΑ, Προέδρου Εμπορικού Συλλόγου Κηφισιάς

Η προηγούμενη κυβέρνηση, παρόλο το κύρος, της γνώσεις και τις άριστες σχέσεις του κ. Παπαδήμου με τους εταίρους μας και δανειστές μας στην Ευρώπη, δεν κατάφερε να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για ανάπτυξη και πρόοδο.

Μετά τις εκλογές της περασμένης εβδομάδας, ο Ελληνικός λαός ψήφισε ώριμα και αποφασιστικά, με μεγάλο όμως βαθμό μίσους και εκδίκησης.

Το παραδοσιακά κόμματα εξουσίας έχασαν την δύναμή τους, αφενός γιατί δοκιμάστηκαν τόσα χρόνια χωρίς αποτέλεσμα, αφετέρου γιατί δεν έπιασαν τον προβληματισμό του κόσμου.

Ήταν επομένως λογικό τα νέα κόμματα, να προσελκύσουν ψηφοφόρους καθώς παρουσίαζαν το καινούργιο, και τα παλαιά, μικρά παραδοσιακά κόμματα, να προσελκύσουν αυτούς που θέλανε να δώσουν ψήφο αντίδρασης.

Και το αποτέλεσμα είναι ποιο; Να μην υπάρχει αυτοδυναμία και να έχουμε ακυβερνησία. Σε ένα Κράτος που δυστυχώς η κρατική μηχανή να μην μπορεί να λειτουργήσει από μόνο της, όπως σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, και να έχει ανάγκη της κομματικής εξουσίας.

Ακυβερνησία όμως γιατί; Γιατί κανένα κόμμα δεν κατάφερε να προσελκύσει ούτε τον υγιεί επιχειρηματία που έχει να επενδύσει στην αγορά, αλλά δεν το κάνει γιατί στην Ελλάδα με την υπάρχουσα φορολογία και αστάθεια, δεν αξίζει να έχεις ούτε αυτοκίνητο, αλλά ούτε τον άνεργο, χωρίς καταθέσεις στην τράπεζα, και με ένα πεινασμένο παιδί συμπολίτη μας, που δεν τον ενδιαφέρει αν είμαστε στο ευρώ ή στην δραχμή.

Έχουμε λοιπόν άλλη μία ευκαιρία, να σώσουμε τον τόπο μας.

Ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη.

Ας κάτσουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ας συμφωνήσουν σε μία Οικουμενική Κυβέρνηση ειδικού σκοπού, με χρονική διάρκεια μέχρι της Ευρωεκλογές του 2014.

Ας αποφασίσουν σε μία πολιτική, βάση αυτών που ψήφισε ο Ελληνικός λαός.

Σκληρή «αριστερή» ας μου επιτραπεί ο όρος πίεση, για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, με βασικές αρχές την προστασία, όχι των ευαίσθητα πλέον κοινωνικά ομάδων, αλλά των πεινασμένων παιδιών μας, και την δημιουργία «πλούτου», δηλαδή ανάπτυξης. Γιατί κανένα οικονομικό βιβλίο που έχω διαβάσει δεν επιλέγει την ύφεση, ως λύση στην ανάπτυξη.

Αυτό όμως μπορεί να επιτευχθεί, μόνο αν επιλέξουμε τους «καλύτερους» για να μας διοικήσουν. Να επιλέξουν τον καλύτερο Έλληνα στον τομέα του για να αναλάβει τον τομέα ευθύνης του. Αυτόν που ξέρει, που έχει εμπειρία, που έχει πετύχει. Και να τον αφήσουμε, ελεύθερα να κάνει το έργο του, χωρίς κομματικά εμπόδια και συνδικαλιστικές τρικλοποδιές.

Κανένας βουλευτής να μην γίνει υπουργός, κανένας συνδικαλιστής υφυπουργός, κανένας κομματάρχης πρόεδρος ΔΕΚΟ.

Ας καταλάβουν όλοι ότι το «σύστημα» που παίζανε τόσα χρόνια απέτυχε. Ήταν αυτό που μας έφερε σε αυτή τη τραγική κατάσταση.

Την ευθύνη την έχει η αυτού εξοχότης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ο Θεός της Ελλάδος ας τους φωτίσει !!!