Περί ποίας δημοκρατίας θρηνούν και οδύρονται;

Του Λάζαρου Μαύρου

ΜΕΤA ΠΟΥ η δική τους εν εξουσία κυβερνώσα πολιτική,
- μιας «με γινάτι», συστηματικής καταφρόνησης της λαϊκής κυριαρχίας,
- με πρακτικές, δε, απολυταρχίας και οίστρους αρχομανίας, περιφρόνησης της δημοκρατίας,
- έχοντας αποξηράνει το πολίτευμα απ’ τη δημοκρατική του ουσία και καταντώντας το σε «ρεππάπλικ» ενός, με νύχια και με δόντια γαντζωμένου στην εξουσία, ενός εν ισχνοτάτη μειοψηφία κυβερνώντος κόμματος του μανιώδους εθνομηδενισμού των «ωραίων Ελλήνων», συμπαρήγαγε τους όρους και τις συνθήκες ραγδαίας απαξίωσης του πολιτεύματος, αλματώδους διαρροής των πολιτών στην αποχή και αύξησης μέχρι και των «οπαδών» της νεο-ναζιστικής ύβρεως,

ΘΥΜΗΘΗΚΑΝ, αίφνης να… θρηνούν και να οδύρονται για «τη δημοκρατία, το μεγαλύτερο απόκτημα των ανθρώπων που γέννησε ο ίδιος ο ελληνικός πολιτισμός»!!!

ΑΛΛΑ ΔΕΝ σεβάστηκαν τη δημοκρατία όταν συντάσσονταν με την αντιδημοκρατική και ρατσιστική και ανθελληνική «εξίσωση» του ελληνικού 82% με το τουρκικό 18%. Δεν θυμήθηκαν το «μεγαλύτερο απόκτημα των ανθρώπων που γέννησε ο ελληνικός πολιτισμός», όταν δώριζαν στους Τούρκους την «εκ περιτροπής προεδρία». Δεν ευαισθητοποιήθηκαν τα… δημοκρατικά τους γράδα ούτε κι ο… ελληνικός τους πολιτισμός όταν -χωρίς την έγκριση του λαού και πίσω από τις πλάτες του λαού- επιχειρούσαν, δημοκρατικά ανομιμοποίητοι, να συνομολογήσουν με τον επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του Αττίλα, τον απεχθέστατο για την πλειοψηφία του λαού Διζωνικό Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς!!!

ΟΨΙΜΩΣ ΚΑΙ για το θεαθήναι παριστάνοντας τους περί (ποίας λοιπόν;) δημοκρατίας δακρυρροούντες, δικαιούνται ακέραιο το ευαγγελικό μας «Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί»! Ποίου είδους δημοκρατική διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας προσέφερε στον λαό ο εν εξουσία βίος και πολιτεία τους, όταν, μετά τον Όλεθρο της 11ης Ιουλίου 2011, περιφρονώντας την εκπεφρασμένη εμπράκτως απαίτηση του λαού να παραιτηθούν, οχυρώθηκαν στα τυπικά της ρεππάπλικ για ετσιθελική εξάντληση της προεδρικής θητείας; Ποιανής δημοκρατίας το ήθος και την ουσία έδειξαν στον λαό ότι σέβονται, όταν για λόγους προσωπικής και κομματικής ιδιοτέλειας και αρχομανίας, απαξίωσαν το κράτος δικαίου και τους θεσμούς, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων το πόρισμα της διερευνητικής επιτροπής για το Μαρί που οι ίδιοι διόρισαν; Πόσο κήδονται του πάτριου -ημών των Ελλήνων- δημοκρατικού πολιτεύματος, όταν περιφρόνησαν την απόφαση της Βουλής περί εκουσίας παραιτήσεως του προέδρου Χριστόφια;

ΕΡΩΤΗΣΗ:
Αποτελεί, άραγε, έκφραση τής πάντων και πασών οφειλόμενης ύψιστης τιμής και της αγνότατης, ανιδιοτελούς, εξ όλης της ψυχής και διανοίας, ευγνωμοσύνης προς τους αθάνατους ήρωές μας της ΕΟΚΑ, τους Πρωτομάρτυρες της Αγχόνης, η κομματική προεκλογική εκμετάλλευσή τους; Συνάδει κάτι τέτοιο, με το ήθος που δίδαξαν Εκείνοι, μέσα απ’ τα κελιά των Μελλοθανάτων και διδάσκουν εσαεί το Έθνος, μέσα απ’ τα Φυλακισμένα Μνήματα;