Πρώτες σκέψεις νέου ρόλου
Τον απελπισμένο να εγκαρδιώσειςΤον χαμένο να ξανακερδίσειςΕίναι μια εποποιίαΛένα Παππά, Ακατόρθωτο
Του καθητηγητή και βουλευτή της ΔΗΜΑΡ, Γιάννη Πανούση
Η Βουλή και ο κάθε βουλευτής, στη σημερινή συγκυρία, θα επωμιστούν όχι μόνο την παραγωγή ενός κρίσιμου νομοθετικού έργου υπέρ των αδυνάτων αλλά και το συμβολικό ρόλο στη διατήρηση της ενότητας της κοινωνίας.
Η Βουλή πρέπει να μελετήσει τρόπους κοινωνικής συνοχής - ίσως μέσα από μια Νέα Διαρκή Κοινοβουλευτική Επιτροπή - διότι αν τα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν δώσουν το παράδειγμα της έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης τότε να μην εκπλαγούμε εάν η κοινωνία αναζητήσει τις λύσεις προβλημάτων της πέρα και έξω από τη Δημοκρατία.
Προσοχή.
Οι συνωμοσιολογίες, οι απολυτότητες των ένθεν / κακείθεν μονοδρόμων καθώς και οι σκληροί χαρακτηρισμοί (π.χ. προδότες, ξεπούλημα) αναπαράγονται στον λαό και του δημιουργούν ρήγματα ή πάθη.
Αντίθετα η σοβαρή, ακόμα και σκληρή, πολιτική αντιπαράθεση συμβάλλει στην ορθή ενημέρωση του λαού χωρίς να τον φανατίζει.
Κι ας μη ξεχνάμε.
Δημοκρατία σημαίνει σύνθεση κι όχι συνεχής σύγκρουση. Έχουμε να διαχειριστούμε πολύ πιο σοβαρά θέματα (όπως π.χ. το έγκλημα, το μεταναστευτικό, τον κοινωνικό αποκλεισμό) από την κομματική κορώνα προς άγραν πελατών ή δημιουργία εντυπώσεων.
Η Βουλή, η Δικαιοσύνη, η Παιδεία θα είναι οι βάσεις διαπαιδαγώγησης της κοινωνίας ώστε να αντέξει την κρίση και να βγει – και πάλι – τραυματισμένη μεν αλλά ενωμένη και αισιόδοξη.
Καθηγητής