Οι πολιτικοί των σκυλάδικων οδηγούν την Ελλάδα σε ταπείνωση

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Καμμιά φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά γίνεται τόσο πληκτικά που θυμίζει φάρσα, στην καλύτερη περίπτωση.

Ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει με τις αντιδράσεις του κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη και την υπόθεση Καρούζου - Ζωγραφάκη αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα.

Το βαθιά νυχτωμένο πολιτικό σύστημα ασχολείται με τις ανταλλαγές υπαινιγμών και υπονοουμένων διασκεδάζοντας με τους τσαμπουκάδες από απόσταση. Ούτε ένας δεν βρέθηκε να συστήσει μεγαλύτερη ψυχραιμία, να συγκρατήσει τα πολλά λόγια και να επισημάνει ότι οι θεσμοί και η εικόνα της χώρας αμαυρώνονται με όλες αυτές τις ιστορίες.

Κι αυτά δεν είναι δικές μου εντυπώσεις μόνον.

Αμερικανοί διπλωματικοί παράγοντες δεν κρύβουν πλέον κι επίσημα τον προβληματισμό τους για την εικόνα κατάπτωσης που εμφανίζει η Ελλάδα. Δεν χρειαζόταν το δημοσίευμα του “Spiegel” για να πληροφορηθούμε ότι δεν δουλεύει τίποτε στη χώρα μας.

Το παιγνίδι όμως γίνεται πιο περίπλοκο και πρέπει να το καταλάβουν επιτέλους οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί. Οι κ.κ. Αντώνης Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης πρέπει να αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο μια πραγματικότητα που είχε μετατρέψει σε προεκλογική εξαγγελία ο κ. Κώστας Καραμανλής. Το κράτος πρέπει να επανασυσταθεί και να οργανωθεί από την αρχή.

Το «κακό» παράδειγμα

Πέρα από τους μικροκομματικούς σχεδιασμούς πρέπει να υπάρξει ένα σχέδιο κοινής αποδοχής για να ξεπεράσει η Ελλάδα το σκόπελο της κρίσης. Όσο χάνεται χρόνος, τα προβλήματα μεγαλώνουν. Η χώρα φαίνεται πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο παιγνίδι συσχετισμών που βρίσκεται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή. Δυστυχώς η κακομοιριά και ο ραγιαδισμός αποτελούν το χειρότερο διέξοδο στις προκλήσεις που θα διαμορφώσουν νέα δεδομένα για τις επόμενες δεκαετίες.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο αμερικανικός παράγοντας εκτιμά ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη δεινότερη θέση απ’ όλες τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Μπορεί στην Ισπανία να παρατηρείται γενικώς ξεσηκωμός και θυμός εναντίον του πρωθυπουργού κ. Μαριάννο Ραχόι, ωστόσο, εκείνος επιδεικνύει δεινό διαπραγματευτικό σθένος και δεν εκπίπτει από τις πατριωτικές «κόκκινες γραμμές» που έχει θέσει. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ιταλία. Ο τεχνοκράτης κ. Μάριο Μόντι, τον οποίο πολλοί πολιτικοί είδαν περιφρονητικά, προωθεί μέτρα που δεν προσβάλλουν την πατριωτική συνείδηση.

Η περίπτωση του κ. Στουρνάρα

Στη δική μας περίπτωση, οι Αμερικανοί νοιώθουν ότι η πολιτική ηγεσία κάνει ό,τι μπορεί ώστε να δοκιμαστούν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες ενώ οι συντεχνίες των εχόντων και των κατεχόντων, καθώς και οι «ηρακλειδείς» του βαθέως κράτους παραμένουν ανέγγιχτοι!

Ένας πρόσθετος λόγος για τον οποίο γίνεται αρνητική συζήτηση σχετικώς με την Ελλάδα στις ΗΠΑ αφορά στην απουσία του υπουργού Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα από τη Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που θα πραγματοποιηθεί στις 9 Οκτωβρίου στο Τόκυο. Εξ αιτίας της συνόδου του Eurogroup στις 8 Οκτωβρίου ο κ. Στουρνάρας ανακοίνωσε ότι δεν θα μεταβεί στο Τόκυο και οι Αμερικανοί αντέτειναν πως οι προκάτοχοί του κ.κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Ευάγγελος Βενιζέλος και Φίλιππος Σαχινίδης ήταν εκεί.

Όπως και να γίνει, η πολιτική είναι παιγνίδι συσχετισμών και ελιγμών χαρακτηριστικό που δεν διαθέτει η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση. Πρέπει να μπουν προτεραιότητες. Πρώτοι αποκαλύψαμε από το “Newsbomb.gr” ότι ο κ. Αντώνης Σαμαράς έχει δεσμευθεί να συγκροτήσει Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας.

Στόχος του θα είναι να καθοριστούν συγκεκριμένοι άξονες πολιτικής όσον αφορά στη στρατηγική, τη διπλωματία και την ανασυγκρότηση του κράτους. Αυτή η δέσμευση έπρεπε να έχει υλοποιηθεί ήδη.

Δρομολογημένες εξελίξεις

Οι αμερικανικές εκλογές είναι κοντά κι αν εκλεγεί πάλι ο κ. Μπάρακ Ομπάμα μάλλον θα υπάρξουν εξελίξεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ντόπιο (αναξιόπιστο) πολιτικό σύστημα.

Κι ας δούμε τι μας περιμένει μετά τις αμερικανικές εκλογές:

1. Η έκθεση από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. για την πορεία του ελληνικού χρέους, η οποία δεν αναμένεται να διέπεται από επιείκεια.
2. Αν δεν ανταποκριθεί η χώρα μας στους αντιλαϊκούς και δυσβάστακτους στόχους του 2013, από την 1η Ιανουαρίου του 2014 θα επιβληθούν νέα μέτρα λιτότητας και επιδείνωσης των μισθωτών και των συνταξιούχων (όσο η κάθε κυβέρνηση σκύβει το κεφάλι).
3. Κύμα μεταναστών και προσφύγων από τη Μέση Ανατολή αφού φαίνεται ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του την τοποθέτηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου στη σύνοδο των ευρωπαίων ομολόγων του στην Κύπρο.
4. Εξελίξεις με αρνητικό αντίκτυπο για τη χώρα όσον αφορά στο Σκοπιανό αφού υπάρχει διάχυτη αντίληψη πως η επανεκλογή Ομπάμα θα συνδυαστεί με οριστική επίλυση του ζητήματος, με την πΓΔΜ να παίρνει το όνομα της Άνω ή Νέας «Μακεδονίας».

Το εφιαλτικό σενάριο

Το «κερασάκι» της τούρτας είναι και το εφιαλτικότερο, το οποίο δεν θέλουν να καταλάβουν κάποιοι θιασώτες του ντόπιου πολιτικού ραγιαδισμού.

Όπως κάποιοι πιέζουν αυτή τη στιγμή τον Ραχόι με αυτονόμηση της Καταλονίας, έτσι θα ασκήσουν πιέσεις στον Σαμαρά για νέα δεδομένα στη Θράκη.

Όσο η Αθήνα βιώνει την πολιτική της κατάθλιψη, τα τσιράκια του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου της Άγκυρας οργιάζουν στη Θράκη. Οι Αμερικανοί παρομοιάζουν τις συνθήκες στην περιοχή ανάλογες με αυτές που επικρατούσαν στο Κοσσυφοπέδιο το 1998 και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τα χειρότερα.

Αν ενδεχομένως αυτονομηθεί η Θράκη ή υπαχθούν σε «ειδικό καθεστώς» ορισμένες περιοχές του Αιγαίου με εγγύηση ξένων δυνάμεων θα είναι πολύ αργά για την Ελλάδα, ακόμα κι όπως τη γνωρίζουμε σήμερα στο αποκορύφωμα της κρίσης.

Οι πολιτικοί των σκυλάδικων και του χαβαλέ είτε θα πρέπει να σοβαρέψουν, είτε να πάνε στο σπιτάκι τους μήπως και αναδειχθούν νέα πρόσωπα με δύναμη και κουράγιο να αντιμετωπίσουν πραγματικά δύσκολες καταστάσεις.