Αφήστε το γενικό «όχι άλλα μέτρα» και δώστε λύσεις επιτέλους!

Άρθρο του κ. Χάρη Τσιόκα,

στελέχους του ΠΑΣΟΚ

Η διατύπωση που αυτές τις μέρες αποτελεί κοινό τόπο έκφρασης τόσο των κομμάτων που υποστηρίζουν την κυβέρνηση, όσο και των περισσότερων αντιπολιτευτικών σχηματισμών συνοψίζεται στο: «όχι άλλα μέτρα»!

Έκφραση που διατυπώνεται σε διαφορές εκδοχές και «κλίνεται» για διάφορες …ανάγκες! Στο άκουσμά της, δημιουργεί ανακούφιση, ελπίδα, προσδοκία, προσμονή για… διέξοδο! Ανάλογα με τον δέκτη!

Αυτή βέβαια είναι μια πρώτη εικόνα .!

Πόσο όμως μπορεί να στηρίξει αυτή την εικόνα ,ένας πολίτης που στην πρώτη συνάντηση με τον συνομιλητή του, είναι υποχρεωμένος να περιγράψει ότι «στην πρόσφατη επίσκεψη του σε μεγάλο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης για λόγους υγείας δεν μπόρεσε να βρει... τουαλέτα ανοιχτή επειδή αδυνατούσαν οικονομικά να …τις λειτουργήσουν»!

Και αμέσως μετά –γιατί να μη μελαγχολεί κανείς για τον πραγματικό στόχο των μέτρων- όταν στη διπλανή παρέα «λειτουργών της θέμιδας» η συζήτηση δυναμώνει σχετικά με το ευρωπαϊκό, πολιτιστικό και ανθρωπιστικό κεκτημένο που σχετίζεται αφ’ ενός με το «τεκμήριο της αθωότητας» και το πότε ορίζεται επίορκος ένας δημόσιος υπάλληλος αλλά και αφ’ ετέρου γιατί ακόμη δεν έχει εισαχθεί η αξιολόγηση στον Δημόσιο τομέα.

Θα ήταν εύκολο σε μια καθημερινή «τυχαία «μέρα» να συναντήσει κανείς και να αριθμήσει παραδείγματα που προκαλούν ρωγμές στην αξιοπιστία της διατύπωσης «όχι αλλά μέτρα»!

Τα πράγματα όμως γίνονται ακόμα πιο σκληρά, όταν δίνεται στη δημοσιότητα επιστημονική έρευνα, για τη μεσαία τάξη, που περιγράφει ότι για το 82% των μικρών επιχειρήσεων η κατάσταση έχει επιδεινωθεί.

Περίπου 170.000 επιχειρήσεις δηλώνουν πως αντιμετωπίζουν κίνδυνο κλεισίματος το επόμενο δωδεκάμηνο. Αν επαληθευτούν αυτές οι εκτιμήσεις τότε υπάρχει κίνδυνος απώλειας 195.000 θέσεων συνολικής απασχόλησης (εργοδότες, αυτοαπασχολούμενοι, μισθωτοί).

Δεν είναι στην πρόθεση μου να περιγράψω μια έρευνα που εύκολα μπορεί κάνεις να την αναζητήσει και να λάβει γνώση.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι ότι, σε μια παραγωγική βάση που συρρικνώνεται και σε μια κοινωνία που έχει υπερβεί τα όρια της:

• Øγιατί οι νέες επενδύσεις αναζητούνται στις άρον-άρον εκποιήσεις και όχι σ’ ένα σχέδιο που στηρίζει τη μεσαία τάξη και θέτει ένα τουλάχιστον κατώφλι ασφάλειας για τη τόνωση της ζήτησης;
• Øγιατί η πληροφόρηση σχετικώς με τις προθέσεις για την περίφημη ανακεφαλαιοποίηση και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα της ρευστότητας, στην καλλίτερη περίπτωση περιορίζεται στη χρηματοδότηση των μεγάλων έργων;

Τα θολά νερά Κεντροδεξιάς – Κεντροαριστεράς

Κι επειδή κάποιοι μιλούν για τα θολά νερά ανάμεσα σε όσα χωρίζουν και όσα συνδέουν την Κεντροαριστερά με την Κεντροδεξιά υπάρχουν ερωτήματα που θέλω να θέσω δημοσίως:

• Έχουν το ίδιο σχέδιο ανακεφαλαιοποίησης η Κεντροδεξιά με την κεντροαριστερά ή καλλίτερα οι δυνάμεις της Αριστεράς και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού;
• Ακόμη και για τα σχέδια απασχόλησης, γιατί δεν υπάρχει κυβερνητική πρωτοβουλία από την οποία θα προκύψει νόμος του κράτους, αλλά παρουσιάζονται ως μια εξαγγελία προθέσεων;

Σταχυολόγησα «τυχαίες περιπτώσεις θεμάτων» μιας καθημερινής δυστυχώς μέρας για μεγεθύνω την παρατήρηση ότι πλέον για τον πολίτη ,την οικονομία και τις παραγωγικές δυνάμεις το θέμα δεν είναι απλά η γενικολογία «όχι αλλά μέτρα». Τα κόμματα υποχρεούνται να απαιτήσουν αλλαγή των πολιτικών που πολλαπλασιάζουν τα άδικα μέτρα !

Αναφέρομαι σε γεγονός που οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης ,αλλά και εκλογικές κοινωνικές πλειοψηφίες το απαιτούν, παρά τη λυσσώδη αντίδραση της «επικοινωνιακής δημοκρατίας» και των εκπροσώπων της.

Η πίστωση χρόνου, για την εφαρμογή μιας πολιτικής που «κινεζοποιεί» ή «βαλκανοποιεί» την οικονομία, δεν δίνεται πλέον από τους πολίτες! Δεν θεωρούν ότι «ανταγωνισμός» είναι μόνο μείωση του εργασιακού κόστους , η πολιτική που αναδιανέμει στους λίγους τα μέσα παραγωγής ! Δεν δίδεται ούτε καν με το τρυκ της εναλλαγής –«ανανέωσης»- προσώπων .

Το συμπέρασμα είναι καθαρό: Οι δυνάμεις της Αριστεράς, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Κεντροαριστεράς είναι η ώρα πλέον να αναμετρηθούν και με τα αίτια που προκαλούν τα μέτρα και όχι μόνο με το αποτέλεσμα!

Διότι η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει ευρωπαϊκή και όχι τριτοκοσμική λύση! Αυτό πρέπει να απασχολήσει όσους συμμετέχουν στον πολιτικό διάλογο.

*O κ. Χάρης Τσιόκας βγήκε πρώτος, ως υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, σε σταυρούς στη Θεσσαλονίκη, κατά τις τελευταίες εκλογές.

Διαβάστε περισσότερα:

• Πιέσεις Βενιζέλου στο Σαμαρά για «λύση εδώ και τώρα»

• Μόνη λύση οι εκλογές, λέει η κοινή γνώμη

• ΚΟΥΪΖ: Ποιον έλουσε η συνέντευξη Άκη με «κρύο ιδρώτα»

• Ευρωπαϊκά δεδομένα και διλήμματα εν όψει συνεδρίου στο ΠΑΣΟΚ

• Στο ΠΑΣΟΚ χρειάζεται πολιτική και κοινωνική συμπαράταξη

• Ποια «κανονική» χώρα διεκδικεί ο κ. Γιάννης Στουρνάρας