Η ανάπτυξη που δεν έρχεται… και στο βάθος εκλογές

Άρθρο του κ. Δημήτρη Μπεκιάρη*

Τον Ιούνιο του 2013 κλείνει ένας χρόνος από τον σχηματισμό, με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς, της τρικομματικής συγκυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά.

Η σημερινή κυβέρνηση, η οποία σχηματίστηκε μέσα σε κλίμα κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού και επιβολής επίπλαστων και εκβιαστικών διλημμάτων το καλοκαίρι του 2012, κατέστη εξαρχής απολύτως σαφές και δηλωτικό, ότι αποτελεί ένα κυβερνητικό σχήμα «ειδικού σκοπού», ταγμένο στην υπηρεσία των «ιερατείων» του Βερολίνου και της Φρανγκφούρτης, της γραφειοκρατικής ελίτ των Βρυξελλών, των δανειστών και των υπερεθνικών κέντρων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας που απεργάστηκαν και τελικά υλοποίησαν τα σχέδια μετατροπής της Ελλάδας σε σύγχρονη αποικία.

Μέσα στις πρώτες ημέρες της ανάληψης των καθηκόντων του ως πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς είχε ξεχάσει την «επαναδιαπραγμάτευση» που είχε υποσχεθεί και αφού τοποθέτησε στη θέση του υπουργού Οικονομικών, έναν εκ των αρχιτεκτόνων της ένταξης της χώρας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση, τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας αποκάλεσε «εκπρόσωπο της τρόικας», τον Γιάννη Στουρνάρα ξεκίνησε το διαδικαστικό πλαίσιο της μετατροπής της Ελλάδας στην πρώτη Ειδική Οικονομική Ζώνη της Ευρωζώνης, σε «πρότυπο» εργασιακό κάτεργο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τον περασμένο Νοέμβριο η τρικομματική συγκυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, προχώρησε στην επιβολή του τρίτου, σκληρού και καταστροφικού μνημονίου. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, υποσχέθηκαν ήδη από εκείνη την περίοδο «καλύτερες ημέρες», διέκριναν στον ορίζοντα «φως στο τούνελ της κρίσης» και δήλωσαν «ότι τα δύσκολα πέρασαν». Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2012, μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου και του Eurgoroup, η ηγεσία και το οικονομικό επιτελείο της τρικομματικής συγκυβέρνησης εκτιμούσαν ότι στο δεύτερο εξάμηνο του 2013 θα έρθει η ανάπτυξη.

Η… αυτοπεποίθηση του Γ. Στουρνάρα

Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας δήλωνε με αυτοπεποίθηση και σιγουριά. «Από το β΄εξάμηνο του 2013 θα καταγράφεται μήνα – μήνα θετικός ρυθμός ανάπτυξης. Το κλίμα ωστόσο, θα αλλάξει νωρίτερα».

Με αφορμή το Eurogroupτου Νοεμβρίου του 2012, ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δήλωνε: «Μόλις ξεπεράσουμε το δύσκολο σημείο είναι υποχρέωσή μου να βάλω μπροστά τη διαδικασία της ανάπτυξης και της ανάκαμψης» και συμπλήρωνε «Υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ, το οποίο θα δουν σύντομα πολλοί».

Εκείνη την περίοδο, τον Νοέμβριο του 2012 ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) προέβλεπε ότι «Επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε ρυθμό ανάπτυξης δεν προβλέπεται πριν από το τέλος του 2014, όταν αναμένεται βελτίωση των συνθηκών που επικρατούν στο παγκόσμιο εμπόριο, επιστροφή της εμπιστοσύνης και της ανταγωνιστικότητας» και συνιστούσε στην ελληνική κυβέρνηση να μην περικόψει κι άλλο τις κοινωνικές δαπάνες. Σε αντίθεση με τον ΟΟΣΑ ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας «προέβλεπαν» ανάπτυξη μέσα στο 2013 και όπως αποδείχθηκε πρόσφατα διαψεύστηκαν.

Ο ελληνικός λαός σήμερα βρίσκεται σε θέση να πει «ανάπτυξη ακούμε και ανάπτυξη δεν βλέπουμε». Μετά την ολοκλήρωση της πρόσφατης διαπραγμάτευσης – οπερέτας ανάμεσα στην τρικομματική συγκυβέρνηση και τους δανειστές, η έναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας μετατέθηκε – για άλλη μια φορά – για αργότερα και όσο κυβερνά η τρικομματική συγκυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, είναι βέβαιο ότι θα μετατίθεται ξανά και ξανά.

Ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας, αλλά και η τρόικα, πριν από μερικές ημέρες ενημέρωσαν ότι η αναμένουν την ανάπτυξη το 2014. Ωστόσο, ο ελληνικός λαός είχε πάρει μία πρώτη «γεύση» της μετάθεσης της έναρξης της αναπτυξιακής διαδικασίας, από τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2013.

Ο υπουργός που αυτοιαψεύδεται

Ο υπουργός Οικονομικών, μιλώντας στο BBC και στο Bloomberg τον χειμώνα του 2013 αναιρούσε τον ίδιο του τον εαυτό υποστηρίζοντας, δύο μήνες μόλις μετά το Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, ότι η ανάπτυξη θα έρθει στην Ελλάδα το 2014.

Ακόμη και τις σημερινές «αναπτυξιακές εκτιμήσεις» της κυβέρνησης διαψεύδει το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), του οποίουεπικεφαλής ήταν ο κ. Στουρνάρας πριν αναλάβει καθήκοντα υπουργού οικονομικών και το οποίο προβλέπει, στην πιο αισιόδοξη εκτίμησή του, ύφεση της τάξης του 4,6% για το 2013, δηλαδή επιδείνωση.

Η κυβέρνηση, για τους παραπάνω και για πολύ περισσότερους λόγους, το μόνο που επιτυγχάνει κάθε εξάμηνο, δηλαδή κάθε φορά που φθάνει η τρόικα στην Αθήνα και ολοκληρώνεται μία δήθεν διαπραγμάτευση, είναι να επιβεβαιώνει το αξεπέραστο μέγεθος της αναξιοπιστίας της.

Το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προς τον ελληνικό λαό και η απόπειρα να παρουσιαστεί μια ειδυλλιακή εικόνα για την χώρα, η οποία στην πραγματικότητα καταρρέει υπό το βάρος του εμβάθυνσης της ύφεσης, της εκτόξευσης της ανεργίας, της διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής και της διάλυσης της εθνικής οικονομίας δεν συνιστά παρά την επικοινωνιακή πτυχή του σχεδίου για την επερχόμενη επιβολή τέταρτου μνημονίου, που αφορά στην απόπειρα δημιουργίας τεχνητής αισιοδοξίας.

Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, έχουν προσδιορίσει εδώ και καιρό ως κομβικό σημείο για την πορεία του λαοκτόνου προγράμματος, αλλά και της πολιτικής διάσωσης του τρικομματικού κυβερνητικού σχήματος το διάστημα του ερχόμενου Ιουνίου και για αυτό μέχρι τότε μεθοδεύουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, έστω και με όρους «χαρίσματος», μόνο και μόνο για να ισοσκελίσουν τα αποτελέσματα των αποκρατικοποιήσεων με τις καταστροφικές συνέπειες της οικονομικής και φορολογικής πολιτικής. Αντικειμενικός σκοπός δεν είναι άλλος από το να κερδηθεί πολιτικός χρόνος για τη διενέργεια εκλογών και να αποφευχθεί η συντριβή, κυρίως, της Νέας Δημοκρατίας, αφού ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται προ των πυλών ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας.

Eυθεία ως τις ευρωεκλογές και το χάος

Στα κυβερνητικά επιτελεία έχουν συναίσθηση ότι ο πολιτικός χρόνος της τρικομματικής συγκυβέρνησης τελειώνει. Ο αρχικός σχεδιασμός, τουλάχιστον, του πρωθυπουργικού επιτελείου αναφέρει ότι οι βουλευτικές εκλογές πρέπει να διενεργηθούν μαζί με τις ευρωεκλογές το 2014 και ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία της επεξεργασίας των νέων διλημμάτων που πρόκειται να τεθούν στον ελληνικό λαό.

Ωστόσο, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η σημερινή κυβέρνηση, μία κυβέρνηση που δεν κατάφερε να προστατεύσει ούτε καν τη συμφωνία για την συγχώνευση της Εθνικής Τράπεζας με την Eurobank θα μπορέσει να φτάσει τόσο μακριά. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να υποθέσει κανείς με ποιον τρόπο, για παράδειγμα, θα καταφέρει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τη διαφαινόμενη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, όταν ήδη την τελευταία «μνημονιακή τριετία» έχουν χαθεί 37 δισ. ευρώ, όταν πολύ πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι η «μαύρη τρύπα» για φέτος θα αγγίξει τα 3,5 δισ. ευρώ και όταν η ύφεση θα πλήξει την ελληνική οικονομία στο σύνολό της για, τουλάχιστον, άλλους 18 μήνες.

Ακόμη και αν υπερβεί το εμπόδιο του Ιούνιου η τρικομματική συγκυβέρνηση, ακόμη και αν δεχθεί κάποιου είδους βοήθεια από τους δανειστές, δεν αποκλείεται , αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές του Οκτωβρίου να σημάνει η αρχή του τέλους.

Εξάλλου, όπως έχει διδάξει η ιστορία, «οι σουλτάνοι στο τέλος σκοτώνουν τους υποτακτικούς τους».

Καταστρεπτικό πρόγραμμα

Όμως, όσο το τρικομματικό σχήμα μακροημερεύει, όσο δεν ανατρέπεται με δημοκρατικό τρόπο, δηλαδή με εκλογές, όσο εμμένει σε βάρος του ελληνικού λαού να εφαρμόζει ένα πρόγραμμα το οποίο οδηγεί στην καταστροφή, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες της χώρας να επιτύχει στο δύσκολο εγχείρημα της εξόδου από την κρίση, μέσω της παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Η απάντηση στην δήθεν ανάπτυξη που θα φέρουν οι έναντι πινακίου φακής αποκρατικοποιήσεις και οι ξένες επενδύσεις (την στιγμή που ελληνικές και ξένες εταιρείες εγκαταλείπουν τη χώρα η μία μετά την άλλη) είναι ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ένα ρεαλιστικό – εναλλακτικό σχέδιο υλοποίησης οικονομικής πολιτικής, το οποίο θα στηριχτεί στο δημόσιο πλούτο της χώρας και θα έχει αντίκρισμα στην βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του ελληνικού λαού.

Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή αν συνεχιστεί ο μνημονιακός κατήφορος, η υπόθεση της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί στα αποκαΐδια, δηλαδή στην καμένη γη που θα αφήσει πίσω της η τρικομματική συγκυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.

Όσο πιο γρήγορα, λοιπόν, γίνουν εκλογές, τόσο το καλύτερο για τον τόπο και τον λαό μας.

*Ο Δημήτρης Μπεκιάρης είναι διευθυντής του Periodista.gr

Διαβάστε ακόμα:

• Το αίτημα Τσίπρα για εκλογές στηρίζει ο λαός

• Σκληρή κόντρα Τσίπρα – Στουρνάρα στη Βουλή

• Η τρόικα οδηγεί την ελληνική βιομηχανία στο χείλος του γκρεμού!

• Η τρόικα προστάζει, η τρόικα εσωτερικού απολύει 15.000 δημοσίους

• Παρέμβαση εισαγγελέα για το «ναυάγιο» Εθνικής - Eurobank