Η ΕΡΤ, η ΔΕΠΑ και η... φάκα!

Άρθρο του κ. Ανδρέα Ανδριανόπουλου,

πρώην υπουργού και βουλευτή Α' Πειραιώς

Ξαφνικά όλοι αγαπήσαμε την ΕΡΤ που μέχρι τώρα όλοι λατρεύαμε να μισούμε!! Το «κομματικό μικρομάγαζο» για πολλούς έγινε απότομα ο «προμαχώνας της πολυφωνίας» για τους περισσότερους. Ο Σαμαράς χτύπησε διάνα. Βρήκε τον μοναδικό χειρισμό που σε ημέρες δυσκολιών και μιάς μεγάλης αποτυχίας με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, κυρίως λόγω ερασιτεχνικών και ανόητων χειρισμών των διορισμένων ηγεσιών της, μπορεί να του προσθέσει συμπάθειες και πιθανότατα νέα εκλογική στήριξη. Οι αντιπαθείς συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομέων στην ΕΡΤ, που ζεί με τις υποχρεωτικές καταβολές του κόσμου, έχουν ήδη απαξιώσει το Ιδρυμα με τις συνεχείς στάσεις εργασίας που την ξέκοψαν από το κοινό των ΜΜΕ. Η κατάργησή της, μαζί και με την κατάργση του σχετικού υποχρεωτικού χαρατσιού, ανακουφίζει ψυχολογικά τους φορολογούμενους και φέρενι σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αν έστω οι οπαδοί τους γύριζαν τόσον καιρό τους δέκτες τους στα κρατικά κανάλια δεν είχαν τόσο άσχημα οικονομικά βουλιάξει.

Το σημαντικό όμως θέμα είναι η αφορμή της ρήξης, που με βάση τα όσα μέχρι τώρα ακούγονται, είναι πιθανό να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Η διοίκηση της ΔΕΠΑ δεν κατάλαβε απολύτως τίποτε από όσα συνέβησαν. Προχώρησαν σε μιά ιδιωτικοποίηση, αν ήθελαν πράγματι να προχωρήσει, με όλα τα μέτωπα ανοιχτά προσφέροντας δικαιολογίες σε όσους το επιθυμούσαν να την τινάξουν τελικά στον αέρα. Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις κάποιος να αγοράσει έναν φορέα που έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με χιλιάδες πελάτες του δίχως να δείχνει έτοιμος να τους διεκδικήσει. Την έπαθε κάποια φορά ο εφοπλιστής Περατικός, με εκκρεμείς κατά την ιδιωτικοποίηση άλλου είδους λογαριασμούς, με τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας. Δεν θα την πάθαιναν οι ειδήμονες Ρώσοι – η όποιοι άλλοι – επενδυτές.

Υπήρχε όμως ανοιχτό και το θέμα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Μόνο άσχετοι δεν γνώριζαν πως οι ευρωπαίοι έχουν ανοιχτό μέτωπο με την Γκάζπρομ για ζητήματα παραβίασης των κανόνων αντι-τράστ. Η Ευρώπη επιμένει πως οι νόμοι απαγορεύουν εταιρίες με κάθετες δραστηριότητες. Έτσι, δεν μπορεί ο ίδιος φορέας να παράγει, να μεταφέρει και να εμπορεύεται το ίδιο προϊόν. Η Γκάζπρομ όμως έτσι κινείται. Και οι Βρυξέλλες ελέγχουν σχετικές της δραστηριότητες στην Ανατολική Ευρώπη. Πως θα δέχονταν παρόμοια εξέλιξη στην Ελλάδα; Ίσως αυτό να εξηγεί και το υψηλό τίμημα που φαίνεται να προσέφεραν οι Ρώσοι. Ένταξη στην ελληνική αγορά θα δημιουργούσε προηγούμενο και για αλλού στη Δύση. Ενώ θα μπορούσε κάτι τέτοιο να γίνει μέσω άλλων εταιριών, προφανώς η πρόθεση ήταν να σπάσει, λόγω και ελληνικής οικονομικής κρίσης - το «όχι» της Ευρώπης. Πως θα μπορούσε όμως αυτό να γίνει; Η «δικτατορία του Νόμου», όπως λέει και ο Πρόεδρος Πούτιν, οφείλει να ισχύει παντού.

Η έλλειψη προετοιμασίας λοιπόν της ελληνικής εταιρίας προκάλεσε μιά άνευ προηγουμένου κρίση απαξίωσης. Που δύσκολα θα μπορούσε να διαχειρισθεί η ελληνική κυβέρνηση που είχε δημιουργήσει κλίμα αισιοδοξίας και καλής αντιμετώπισης της ελληνικής οικονομίας στο εξωτερικό. Η ΕΡΤ λοιπόν αποτέλεσε έναν έξυπνο αντιπερισπασμό. Και στην παγίδα έπεσαν σαν αρχάριοι όλοι. Κόμματα της συγκυβέρνησης, της αντιπολίτευσης και η ίδια η ΕΣΗΕΑ. Ολοι ξιφούλκησαν για την τύχη της ΕΡΤ. Και ξέχασαν την ΔΕΠΑ και την Γκάζπρομ.

Ποιός όμως νοιάζεται για την ΕΡΤ; Μοναχά τα κόμματα που έχουν στελέχη τους εκεί ανάμεσα στους εργαζόμενους. Η καλύτερη ευκαιρία ήταν για την κυβέρνηση να προχωρήσει μπροστά. Και να ξεφορτωθεί ανώδυνα τους ενοχλητικούς τελευταία κυβερνητικούς της εταίρους. Κατηγορώντας τους όλους για φαυλότητα και εμμονή στον παλαιοκομματισμό. Την εξυπηρέτησαν επίσης με το να αρνηθούν τα στελέχη τους να υπογράψουν την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Να έλθει λοιπόν υποχρεωτικά άμεσα στη Βουλή. Και εκεί είτε να την ψηφίσουν, γελοιοποιούμενοι. Είτε να την καταψηφίσουν, και να διαλυθεί ο συνασπισμός. Δίχως να ευθύνεται ο Πρωθυπουργός...

Ετσι κλείνει η φάκα. Το τι θα γίνει αύριο, είναι μια άλλη εντελώς διαφορετική υπόθεση...