Ελληνικό: Ποιος προδικάζει το πραγματικό τίμημα;

Της Μαρίας Γιαννακάκη - Βουλευτή Β' Πειραιά της Δημοκρατικής Αριστεράς

Δεν μπορούμε όμως σε καμία περίπτωση να αρκεστούμε σε μια πρόχειρη τοποθέτηση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Προτείνουμε μια ολοκληρωμένη και βιώσιμη πρόταση για το Ελληνικό σε αντιπαράθεση με εύκολα συνθήματα που λένε ¨όλο πάρκο¨ αλλά και μη παραγωγικές κερδοσκοπικές χρήσεις όπως το καζίνο. Επιθυμούμε και οραματιζόμαστε ένα Μητροπολιτικό Πάρκο 2000 στρεμμάτων , από τα οποία τα 1000 συνεκτικά με υψηλό πράσινο. Γιατί οδηγούμαστε στην συγκεκριμένη πρόταση; Διότι εξασφαλίζει την ύπαρξη ενός πραγματικού Μητροπολιτικού Πάρκου, διαχειρίσιμου όμως τόσο από άποψη ασφάλειας αλλά και συντήρησης, δεδομένα που εξασφαλίζουν προοπτική και αποτρέπουν την μετατροπή του σε μια εστία μόλυνσης, εγκατάλειψης ή ανομίας.

Επιμένουμε στις αναπτυξιακές επενδύσεις, που προκύπτουν μέσα από τον πραγματικό ανταγωνισμό και συγκεκριμένο δεσμευτικό πλαίσιο. Για αυτό σε καμία περίπτωση οι αξιώσεις του ΤΑΙΠΕΔ δεν μας βρίσκουν σύμφωνους, αναιρούνται από την ίδια την πραγματικότητα άλλωστε. Ακόμη και με τα δεδομένα του Ν. 4062/2012 με αξία αξιοποιήσιμης γης στα 6 δις €, μείον 2 δις για κόστος ανάπτυξης κι επιχειρηματικό κέρδος 15%, το αντίτιμο για το Δημόσιο εκτιμάται από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΕ στα 4 δις €. "Πως θεωρεί σήμερα εύλογο το ΤΑΙΠΕΔ να συζητά μια προσφορά περίπου 600 εκ. ευρώ από την Lamda Development , βάζοντας τον πήχη στα 700 εκ ευρώ τη στιγμή που αυτό επιτεύχθηκε στον Αστέρα για μια έκταση 15 φορές μικρότερη;"

Το πραγματικό τίμημα δεν μπορεί να το προδικάσει η πρόταση της Lamda Development, αλλά ένας πραγματικός διαγωνισμός με τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν. Για τον λόγο αυτόν ζητάμε την επαναπροκύρηξη του διαγωνισμού. Σαφέστατα ένα μέρος της επένδυσης θα πρέπει να κατευθυνθεί στο δημόσιο χρέος, ωστόσο το υπόλοιπο προτείνουμε να αξιοποιηθεί για την βιοκλιματική ανάπλαση των υποβαθμισμένων περιοχών του λεκανοπεδίου.

Είναι απαραίτητο να υπάρξουν δεσμεύσεις για ελεύθερη δωρεάν πρόσβαση στο πάρκο, στο παράλιο μέτωπο για αναψυχή και τουλάχιστον το 50% των τεράστιων ιδιωτικών υπεραξιών στη ζώνη 500μ. γύρω από το Πάρκο και τις αναπτύξεις να πάνε στους όμορους Δήμους Ελληνικού-Αλίμου-Γλυφάδας. Σε ό, τι αφορά στις περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, να μην υπάρξουν προσχώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα, ενώ οι υψηλές- εντατικές αναπτύξεις να γίνουν όχι στο παράλιο μέτωπο, αλλά στο βόρειο μέτωπο γύρω από τους σταθμούς Μετρό, επιδιώκουμε τη πόλη-σιδηρόδρομο και τη βιώσιμη κινητικότητα, με σεβασμό στο περιβάλλον.

Για εμάς κάθε ευκαιρία αλλαγής του προσώπου της Αττικής δεν είναι λεπτομέρεια, πιστεύουμε άλλωστε στα λόγια του Χρόνη Μίσσιου:¨ Όσο υπερασπιζόμαστε ένα ποτάμι ή ένα βουνό, τον αέρα, το νερό, τη φύση γενικά γύρω μας τόσο πιο ουσιαστικά υπερασπιζόμαστε τον άνθρωπο. ¨