Μουντιάλ 2014: Με μπροστάρη την καρδούλα του Τζέι μας...

Στο τελείωμα της μεγάλης γιορτής των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου θα αρχίσουν τα 90 λεπτά της προσμονής και θα κλείσουν στο κατώφλι της Σύναξης των Δώδεκα Αποστόλων.

Εκεί το ρίξαμε τώρα, θα μου πείτε... Γιατί όχι ;
Τι θα κάνουμε, λοιπόν, με την Κόστα Ρίκα...
΄Ελα ντε...
Ας ξεκινήσουμε από το 1 - Χ - 2 και βλέπουμε...
Ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι να παράγει ειδήσεις, να καταγράφει τα στοιχεία τους και να τα κριτικάρει - σχολιάζει.
΄Οχι να εύχεται.
Εδώ, όμως, είναι απαραίτητο να γίνει μία εξαίρεση. Μοναδική, ίσως (έως το επόμενο παιχνίδι της Εθνικής). Γιατί υπάρχει λόγος.

Θα πάρουμε τις αθώες ευχές μιάς ψυχούλας και την πραγματική και ειλικρινή αγάπη του Τζέϊ του Σαμαρά και της καρδιάς μας και θα τις ενώσουμε με αυτές όλων των Ελλήνων (ελπίζω) που θα παρακολουθήσουν τον αγώνα της μιάς ανάσας.

Επιστροφή τώρα στα ποδοσφαιρικά...

ΟΚ. ΄Ενα - Χι - Δύο. ΄Ολα τα παιχνίδια ξεκινάνε έτσι. Τι μας λες τώρα... Το θέμα είναι αν μπορεί να κερδίσει η Ελλάδα...
Γιατί, όχι...
1." ΄Ενδεκα αυτοί - ένδεκα και εμείς" ( Φέρεντς Πούσκας)
2. "Παίζουν, ακριβώς, όπως και εμείς' (Φερνάντο Σάντος - επί του πιεστηρίου)
3. "Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη" (Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος)
4. " Το μόνο που μετράει, τώρα, είναι η Εθνική" (Χοσέ Χολέμπας στο περιοδικό "Κίκερ" )
5. "Τόπο στα νειάτα, στο τρέξιμο και στο συνεχές φρεσκάρισμα" (Α.Μ.)

Λένε: Ο Κάμπελ θα αναλύσει στον προπονητή το πως παίζει κάθε ΄Ελληνας. Σιγά, μην κάνουμε τη μπάλα τετράγωνη. (΄Αλλο ήθελα να γράψω εδώ, αλλά σέβομαι απόλτυτα τον χώρο που με φιλοξενεί)
Και ο Σάντος και οι υπόλοιποι τι κάνουν... Σήμερα, με το σύστημα εγγραφής και αναπαραγωγής κινουμένων εικόνων και ήχου, με τα άπειρα ριπλέϊ και τα στοπ καρέ, δεν μας χρειάζεται ο αντι - Κάμπελ.
ΝΑΙ. Μπορούμε και παρα μπορούμε...

Σιγά - σιγά όμως. ΄Οχι δεν είμαστε φαβορί. Να συνεχίσουν τα παιδιά τις μετριοπαθείς δηλώσεις, Να μην αρχίσουμε τις υποδείξεις με συστήματα, συστηματάκια, μυτάκια και άλλα τινά της ρόμπας, της παντόφλας και του καναπέ. Να τους αφήσουμε όλους - μα όλους - Σάντος, συνεργάτες, παίχτες - άντε και ΕΠΟ - να κάνουν τη δουλειά τους. Στο κάτω - κάτω της γραφής, όσο και εμείς, άλλο τόσο θέλουν και αυτοί τη νίκη (ίσως με ένα "εκατομμυριαστό" παρά πάνω).

Κόστα - Κόστα, λοιπόν, θα κατακτήσουμε και τη Ρίκα. Το πρώτο το γνωρίζουν όλοι και ιδιαίτερα οι ναυτικοί, για την άλλη μη με ρωτήσετε, δεν ξέρω, αλλά μου άρεσε για φινάλε.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΟΜΗΣ.

ΥΓ. Με το θέμα Κατσουράνη δεν ασχολήθηκα. Ούτε και θα γίνει αυτό στη συνέχεια. Γιατί, η πλάκα - πλάκα, αλλά καπου πρέπει να υπάρχει και μία κόκκινη γραμμή (της μόδας και στην πολιτική αυτές οι δύο λέξεις). Αλλά, εδώ που τα λέμε, λίγο - ελάχιστα - ελαχιστότατα, φταίει κάπου και αυτός.