Αγριαγκινάρα: Μη την πιείτε… κάψτε την!

Γράφει η γεωπόνος, Αναστασία Γραμματέα

Η αγριαγκινάρα είναι ένα φυτό πολλαπλών χρήσεων, αφού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή πέλλετ, αλλά και ως υγρό ή στερεό βιοκαύσιμο στον τομέα της βιοενέργειας.

Το φυτό ωστόσο, διακρίνεται για την εκχύλιση διάφορων φαρμακευτικών ενεργών συστατικών, γεγονός που την καθιστά καλλιέργεια με ακόμα περισσότερες προοπτικές.

Τρία σημαντικά συστατικά υπάρχουν στις ρίζες της αγριοαγκινάρας, η κυναρίνη, η σιλυμαρίνη και η ινουλίνη, οι δύο πρώτες ουσίες είναι πικρές και υπάρχουν και στα φύλλα του φυτού. Οι ουσίες αυτές, πιστεύεται ότι βελτιώνουν την λειτουργία του συκωτιού, ενώ μειώνουν και την χοληστέρολη στο αίμα.

Η ανάπτυξη της αγριαγκινάρας αρχίζει με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα και της άνοιξης, για να σταματήσει αρχές καλοκαιριού, όταν και το υπέργειο τμήμα ξηραίνεται με τις πρώτες ξηρασίες και την μείωση της υγρασίας του εδάφους.

Η συγκομιδή του φυτού τους καλοκαιρινούς μήνες γίνεται κυρίως τον τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Αυτό που πραγματικά αξίζει να σημειωθεί είναι ότι την τελευταία δεκαετία πολλές έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, δείχνουν ότι η καλλιέργεια αγριαγκινάρας θα μπορούσε να αποτελέσει ενεργειακό πλεονέκτημα για την πατρίδα μας.

Μορφολογία του φυτού και εδαφοκλιματικές απαιτήσεις.

Πρόκειται για ένα φυτό πολυετές με ετήσια ανάπτυξη και κάθετο ριζικό σύστημα.

Τα φύλλα στη βάση του φυτού είναι πολύ μεγάλα και ανοιχτοπράσινα και καταλήγουν σε ισχυρές κίτρινες άκανθες. Οι αγριαγκινάρες φύονται κατά εναλλαγή και είναι άμισχα.

Τα άνθη τους βρίσκονται σε μικρές σφαιρικές ανθοδόχες με την διάταξη των ανθέων σε κεφαλή και τον ειδικό τύπο καρπού , το αχαίνιο.

Τα βράκτια φύλλα που περιβάλλουν την ανθοδόχη (η οποία μερικές φορές ξεπερνά τα 8 εκατοστά σε διάμετρο) έχουν οβάλ σχήμα, ενώ τα φύλλα στην κορυφή γίνονται στενά και καταλήγουν σε άκανθες. Τα φύλλα και κατ᾽επέκταση ολόκληρη η ανθική κεφαλή έχει χρώμα κυανοπράσινο ως μοβ, ενώ υπάρχει περίπτωση το φυτό να αναπτύξει περισσότερες από μία κεφαλές.

Το αχαίνιο της αγριοαγκιναρας είναι ωοειδές και οι καρποί έχουν 20% πρωτεΐνες και 25% έλαια. Η σύνθεση του ελαίου είναι 10% παλμιτικό οξύ, 3% στεατικό οξύ, 25% ολεικό οξύ, 60% λινολεικό οξύ κτλ. Αξίζει να σημειώσουμε ότι αντιοξειδωτικοί παράγοντες έχουν επίσης βρεθεί και στους σπόρους.

Κλίμα

Το φυτό, όπως προείπαμε, είναι ιθαγενές της Μεσογείου και αντέχει σε ξηροθερμικές συνθήκες, ενώ είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο ψύχος. Όσον αφορά τις βροχοπτώσεις, θεωρείται ότι για μία ικανοποιητική παραγωγή, είναι απαραίτητη βροχόπτωση ύψους 450 χιλιοστών.

Έδαφος

Η αγριαγκινάρα, απαιτεί χώμα ελαφρύ αμμοπηλώδες, ενώ ανέχεται την αλατότητα. Η ύπαρξη πετρών ίσως να μην επηρεάσει την ανάπτυξη του φυτού, ενδεχομένως όμως να επηρεάσει την μηχανοποίηση της καλλιέργειας.

Η βλάστηση του φυτού κάθε χρόνο ξεκινά με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές από υπόγειους οφθαλμούς των ριζών και στην συνέχεια παράγεται η χαρακτηριστική ροζέτα με την οποία το φυτό διαχειμάζει. Κατά την άνοιξη, το στέλεχος αναπτύσσεται και στην αρχή του καλοκαιριού εμφανίζεται η ταξιανθία. Ενώ κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, το στέλεχος ξηραίνεται και συγκομίζεται. Εάν δεν συγκομιστεί, οι σπόροι διασπείρονται με φυσικό τρόπο τον Αύγουστο.

Παραγωγή βιοντίζελ από τους σπόρους

Το βιοντίζελ είναι βιοκαύσιμο και η χρήση του συμβάλλει στην μείωση του άνθρακα. Το βιοντίζελ παρουσιάζει ισχυρή απορρυπαντική δράση στους κινητήρες, ενώ η προσθήκη του στο πετρελαϊκό ντίζελ ακόμα και σε μικρό ποσοστό, έχει ως αποτέλεσμα την ανάκτηση των λιπαντικών ιδιοτήτων του πετρελαίου κίνησης. Τα αχαίνια της αγριαγκινάρας, έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε έλαια. Τα λιπαρά οξέα που περιέχονται εκεί, είναι της ίδιας περίπου αναλογίας με αυτά του ηλίανθου. Το βιοντίζελ εκχυλίζεται από το έλαιο της αγριοαγκινάρας μέσω μίας διαδικασίας που λέγεται μετεστεροποίηση και διενεργείται, είτε με αιθανόλη είτε με μεθανόλη παρουσία καταλύτη. Το βιοντίζελ που παράγεται μέσω αιθανόλης αξιολογείται καλύτερα από το αντίστοιχο που παράγεται με μεθανόλη. Τα έλαια της αγριαγκινάρας μαζί με την μεθανόλη και την παρουσία καταλύτη, υφίστανται την διαδικασία της μετεστεροποίησης εντός αντιδραστήρα. Το προϊόν της μετεστεροποίησης διαχωρίζεται και προκύπτουν ως τελικά προϊόντα, το βιοντίζελ και η γλυκερίνη. Σήμερα η περιεκτικότητα του βιοντίζελ στο ντίζελ κίνησης ανέρχεται στο 20%. Σε αυτή την αναλογία, δεν έχει παρατηρηθεί επίπτωση, σε οποιοδήποτε τμήμα των κινητήρων ντίζελ. Επειδή όμως, θεωρείται ισχυρό διαλυτικό πλαστικών εξαρτημάτων, η χρήση του, σε μεγαλύτερα ποσοστά ή αυτούσιο, θα πρέπει να γίνεται με προσοχή στους κινητήρες διότι ενδεχομένως να χρειαστεί μερική αντικατάσταση ορισμένων πλαστικών εξαρτημάτων. Τα τελευταία χρόνια, οι κινητήρες ντίζελ νέας τεχνολογίας σχεδιάζονται για χρήση βιοντίζελ 100%. Είναι δε αρκετά διαδεδομένη σε Γερμανία και Αυστρία.

Αποδόσεις. Η αγριαγκινάρα παράγει γύρω στα 100 με 150 κιλά ανά στρέμμα με αποδόσεις σε βιοκαύσιμα γύρω στα 28 με 41 λίτρα ανά στρέμμα.

Διαβάστε επίσης:

Νέα μόδα: Ενοικιάζονται σύζυγοι για να κάνουν δουλειές του σπιτιού (pics)

Θρίλερ στην Ξάνθη με νεαρή που υιοθετεί και εξαφανίζει σκυλιά