Υπάρχει αριστερή υποκρισία;

Του Γιάννη Πανούση - Βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ.

Επειδή έχουμε ιδεολογικά «ανακατευθεί» με τους κεντροαριστερούς, τους μισο- αριστερούς, τους παλαιο-αριστερούς, τους πρώην αριστερούς, τους ριζοσπάστες αριστερούς, θέλω να υπογραμμίσω τα εξής φαινόμενα:

1. Για να γίνουμε αρεστοί (σε ποιον άραγε;) πάψαμε να είμαστε γνήσια αριστεροί (ή έστω γίναμε «αριστεροί light»).

2. Δεν μας ενοχλεί να διοριστούμε παράνομα στο δημόσιο αρκεί να κρατήσουμε την «αριστερή μας ταυτότητα».

3. Γοητεύει η αστική τάξη τους αριστερούς κι αυτοί υποκύπτουν για να την «χτυπήσουν» από μέσα.

4. Τα παιδιά των παιδιών των αριστερών της φυλακής και της εξορίας επικαλούνται ότι έχουν κληρονομήσει αυτοδίκαια τη δόξα των θυσιασθέντων προγόνων τους (ενώ οι ίδιοι ζούνε «ως αγοραία συναλλασσόμενοι»).

5. Τα πουλέν της αριστερής διανόησης που μπαινοβγαίνουν στα στούντιο των τηλεοπτικών σταθμών (των διαπλεκόμενων ιδιοκτητών) μόλις «ξεβαφτούν» κατηγορούν τα ΜΜΕ ως κατασκευαστές ψευδών ειδήσεων.

Αυτά και θα επανέλθω εάν και εφόσον βρεθεί έστω κι ένας «ειλικρινής αριστερός» να κάνει αυτοκριτική (κι όχι κριτική στους άλλους).