Η σημερινή Βουλή αδυνατεί να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας
Η χώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και καλείται να υλοποιήσει στόχους και δεσμεύσεις προς τους δανειστές, για να εκταμιεύονται οι δόσεις αλλά κυρίως για να επιβιώνουν αξιοπρεπώς οι πολίτες.
Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας φαντάζει σενάριο για ταινίες και η προσφυγή στις κάλπες για την εκλογή νέας κυβέρνησης η πιο λογική και επιτακτική λύση.
Η μάχη και οι αντιστάσεις που θα απαιτηθούν θα είναι ιδιαίτερα έντονες, για να επιτευχθούν συγκλίσεις και να αποτραπούν μοιραία γεγονότα.
Από τα πιο σοβαρά θέματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Παγκόσμια Οικονομία αλλά και οι κοινωνίες είναι η ανασφάλεια που όλοι νοιώθουν από τις καθημερινές εξελίξεις, και που προκύπτει από το έλλειμμα εμπιστοσύνης στις συγκεκριμένες κοινωνίες και οικονομίες. Το πρόβλημα αυτό είναι προφανές ότι δεν είναι του ιδίου μεγέθους σε όλη την υφήλιο.
Στη χώρα μας, το πρόβλημα αυτό, της ανασφάλειας και του ελλείμματος εμπιστοσύνης, βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του, γεγονός που σαφέστατα έχει αντίκτυπο τόσο στην οικονομία μας, όσο και στην κοινωνική συνοχή. Οι λόγοι που φθάσαμε σε αυτό το σημείο είναι πολλοί, είναι η κατάρρευση των αρχών και αξιών που υπήρχαν σε αυτή την κοινωνία παλαιότερα, είναι ο φόβος να δούμε και να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια κατάματα, είναι η ασυνέπεια έργων και λόγων της συγκυβέρνησης της χώρας, είναι η επιλογή του ατομικισμού έναντι της ομαδικότητας, είναι η διαφθορά που υπάρχει σε όλα τα επίπεδα, είναι το έλλειμμα παιδείας και κουλτούρας. Υπάρχουν και άλλοι τόσοι λόγοι που αν τους αναλύσουμε, θα χρειαστούν τόμοι για να τους καταγράψουμε.
Ως πρώτο ζήτημα, που ως κοινωνία και ως οικονομία πρέπει να στοχεύσουμε είναι το κτίσιμο της εμπιστοσύνης σε όλα τα επίπεδα στη χώρα μας. Είναι αρκετά δύσκολο και επίπονο όπου έχει επιχειρηθεί, αλλά είναι η μόνη δράση που μπορεί να τα αλλάξει όλα και να φέρει αλλαγή κλίματος και νοοτροπίας στη πατρίδα μας.
Σε μια πρόσφατη παγκόσμια έρευνα που έγινε σχετικά με την άποψη των «ακολούθων» για τους ηγέτες και για τα στοιχεία που θα τους «δέσμευαν» έναντι του οράματος, οι κυριότερες απαντήσεις στο τι πρέπει να κάνουν οι Ηγέτες ήταν:
• Να λειτουργούν με ακεραιότητα. Να είναι ανοικτοί και διαφανείς.
• Να ακούν τις απόψεις των άλλων και να επιδεικνύουν φροντίδα σε ότι κάνουν.
• Να πραγματοποιούν ότι πρεσβεύουν.
• Να δημιουργούν δομές που να στηρίζουν την εμπιστοσύνη και να προωθούν την ενδυνάμωση των ανθρώπων.
• Να αναγνωρίζουν την προσπάθεια και την σκληρή δουλειά και να δίνουν δύναμη στους ανθρώπους τους.
• Να έχουν ένα ξεκάθαρο και απλό όραμα και να το ακολουθούν με συνέπεια.
• Να δίνουν πάντα μια ειλικρινή και εποικοδομητική ανατροφοδότηση στους ανθρώπους τους.
Αυτό που πρέπει να παρακινεί όλους μας, αν πραγματικά θέλουμε να ελπίζουμε σε ανάπτυξη και ανασύνταξη , είναι η ελπίδα ότι η χώρα μας αξίζει να βγει από το αδιέξοδο και οι πολίτες της να ζήσουν όπως επιθυμούν στη νέα Ελλάδα.
Να απαιτήσουμε όλα όσα αξίζει ο λαός μας και να διεκδικήσουμε τολμηρά το μέλλον μας στην Ευρώπη!
Με πάθος και ζήλο να κατακτήσουμε όσα μας αξίζουν και να δώσουμε μια ώθηση στη χώρα που πρέπει να απαλλαγεί από ξεπερασμένες νοοτροπίες και κομματικές λογικές. Να μπορέσει η νέα γενιά να παραμείνει στη πατρίδα της και να παρουσιάσει τα μελλοντικά της σχέδια, για την Ελλάδα της άλλης ημέρας ,της σύγχρονης και αξιοκρατικής εποχής.
Κων/νος Σ. Μαργαρίτης
Δημοσιογράφος