Νέα επιχείρηση εξαπάτησης του λαού από τον Σαμαρά
Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Εμφανίστηκε δήθεν ενωτικός και δήθεν συναινετικός, κι έδωσε υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα, ελπίζοντας να πείσει κάποιους αφελείς.
Το μήνυμα της συναίνεσης και της ενότητας σε κρίσιμες για τον τόπο περιόδους είναι ίσως η καλύτερη συνταγή. Αλλά έχει μεγάλη, τεράστια σημασία ποιος το απευθύνει και με ποια εχέγγυα. Ο κ. Σαμαράς είναι ο πλέον ακατάλληλος να απευθύνει τέτοια μηνύματα, γι αυτό κι αυτή του η προσπάθεια έπεσε ήδη στο κενό.
Πρώτον, είναι πραγματικά αστείο να απευθύνει εκκλήσεις συναίνεσης και ενότητας, ο πολιτικός που κατακερμάτισε την παράταξή του σε απειράριθμα κομματίδια και παγίωσε τη διαίρεση στην κοινωνία ανάμεσα στους ολίγους, διαπλεκόμενους, εκλεκτούς του που συνεχίζουν να επωφελούνται από τις σχέσεις τους με την εξουσία, έναντι των πολλών, εντίμως εργαζομένων πολιτών που δεν έχουν καμία προοπτική, είναι άνεργοι και χρωστάνε παντού, καθώς η πολιτική των κυβερνήσεων Σαμαρά επιβαρύνει συνεχώς, οριζοντίως και αδιακρίτως εκατομμύρια Ελλήνων. Σε αυτή την πολιτική ζητεί συναινέσεις ο κ. Σαμαράς. Και το χειρότερο; Ελπίζει ότι θα βρει!
Δεύτερον, για ενότητα του λαού σε ποια πολιτική κάνει λόγο ο πρωθυπουργός; Η κυβέρνησή του έλαβε το μεγαλύτερο πακέτο βοηθείας στον κόσμο, εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ και κατάφερε όχι μόνο η χώρα μας να παραμένει και σήμερα η πιο χρεωμένη χώρα στην Ευρώπη, αλλά και μέσα σε δυο ώρες αυτός ο ίδιος να την επαναφέρει στο χείλος του γκρεμού. Με την ίδια πολιτική θρασύτητα που βάπτισε τα αδιέξοδα και την απελπισία του κόσμου σε success story, με την ίδια θρασύτητα καλεί σε συναίνεση σήμερα τους πολιτικούς του αντιπάλους, τη στιγμή που τους επιτίθεται. Αυτό θα πει απελπισία!
Φυσικά, η πρότασή του για εκλογές εντός του 2015 συνιστά μια ακόμα πτυχή της επιχείρησης εξαπάτησης του λαού. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου είχε ορκιστεί με δεδομένο ότι θα διαρκούσε τρεις μήνες, κι διήρκεσε έξι. Πάντα βρίσκει κανείς μια πρόφαση, μια δικαιολογία για να παρατείνει το βίο μιας κυβέρνησης. Εκλογές στο τέλος του 2015, που υποσχέθηκε σήμερα ο κ. Σαμαράς, σημαίνει εκλογές έξι μήνες πριν τη λήξη της τετραετίας. Μια μικρή παράταση να δώσει, επικαλούμενος ένα λεπτό πολιτικό ή οικονομικό ζήτημα, κι ο Δεκέμβριος του 2015, γίνεται Μάρτιος ή Απρίλιος του 2016. Δηλαδή στο τέλος της τετραετίας.
Το ζήτημα δεν είναι ότι ο κ. Σαμαράς τάζει πράγματα που μπορεί αύριο με τη γνωστή του άνεση να αναιρέσει. Το ζήτημα επίσης δεν είναι ότι νομίζει ότι μπορεί να πείσει κάποιους. Το πραγματικό ζήτημα είναι ότι η Ελλάδα, που κτίζεται με τον κόπο και τον ιδρώτα όλων των πολιτών της, έχει στη θέση του πρωθυπουργού έναν άνθρωπο ο οποίος αντί μιας στοιχειωδώς σοβαρής πολιτικής πρότασης, καταφεύγει σε τέτοια, ξεπερασμένα και τζογαδόρικα τεχνάσματα, προκειμένου να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία.
Ο κ. Σαμαράς κλείνει οριστικά τον πολιτικό του κύκλο σε μερικές εβδομάδες. Θα μπορούσε, όπως άλλοι, να τον κλείσει με αξιοπρέπεια. Επιλέγει να τον κλείσει με το θόρυβο που κάνει ο τζογαδόρος που έμεινε ταπί. Αποδεικνύει έτσι ότι είναι η κλασική περίπτωση πολιτικού, ο οποίος πάνω από το εθνικό, θέτει το προσωπικό του συμφέρον. Η Ιστορία καταγράφει...