Αυστραλία: Ομογενής βραβεύεται για το έργο της στις παραστατικές τέχνες
«Το καλύτερο ήταν ότι δεν ξέραμε καν ότι είμαστε υποψήφιοι» είπε η ίδια στην εφημερίδα «Νέος Κόσμος» της Αυστραλίας, χωρίς να κρύβει τον ενθουσιασμό της. H βράβευση έρχεται ως επιστέγασμα της επιτυχημένης εκστρατείας της οποίας ηγήθηκε για την διάσωση των χώρων που προσφέρουν ζωντανή μουσική στην Αυστραλία και που κατέστησαν την Έλεν Μάρκου ως ηγερία ανάμεσα στους κύκλους της μουσικής βιομηχανίας της χώρας και ειδικότερα στην Βικτώρια. Έχοντας πίσω τους 25 χρόνια εμπειρίας, λειτουργώντας στούντιο ηχογράφησης στην Μελβούρνη με τον σύζυγό της, έβλεπαν πολλούς μουσικούς να χάνουν την δουλειά τους και πολλούς χώρους να κλείνουν, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης για την παροχή άδειας πώλησης αλκοόλ.
Στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων που προωθούσε η κυβέρνηση το 2010, οι χώροι που προσέφεραν ζωντανή μουσική, χαρακτηρίζονταν αυτομάτως ως «υψηλού κινδύνου», κάτι που σήμαινε ότι ακόμη και μικροί χώροι θα έπρεπε να διαθέτουν κάμερα παρακολούθησης ή προσωπικό ασφαλείας, καθιστώντας απαγορευτικό το κόστος, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν ασφάλιστρα για κάθε συναυλία, όσο μικρή κι αν ήταν: η Έλεν Μάρκου παραθέτει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το Greek Deli στο South Yarra, το οποίο θα έπρεπε να αντιμετωπίζει τεράστια έξοδα, για τα βράδια που φιλοξενεί μπουζούκια. Δεδομένου ότι το πρόβλημα τους άγγιζε οικογενειακά, η Έλεν Μάρκου και ο Quincy McLean, ο οποίος είναι μουσικός, όπως άλλωστε και ο γιος του ζευγαριού, αποφάσισαν να αναλάβουν δράση: «Τα τελευταία πέντε χρόνια ο σύζυγός μου κι εγώ έχουμε ξεκινήσει μία πολιτιστική εκστρατεία απέναντι στις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης», λέει η ίδια. «Αναγνωρίσαμε το πρόβλημα με την ακολουθούμενη πολιτική και προσπαθήσαμε να διορθώσουμε τα πράγματα»
Η πρώτη σημαντική κίνηση της καμπάνιας S.L.A.M. (Save Live Australian Music) ήταν η πορεία διαμαρτυρίας στην Μελβούρνη το 2010 με την συμμετοχή περισσότερων από 20 χιλιάδων ανθρώπων, η σημαντικότερη τέτοιου είδους εκδήλωση που είχε γίνει ποτέ. «Έτσι αποκτήσαμε πολιτική φωνή» τονίζει η Έλεν Μάρκου, περήφανη για την «απίστευτη επιτυχία» της εκστρατείας, η οποία περιλαμβάνει την αλλαγή μιας σειράς νόμων σε ολόκληρη την χώρα και την ίδρυση κρατικών φορέων όπως ο οργανισμός Music Victoria.
«Ειδικά στην Βικτώρια η παρουσία μας ήταν καθοριστική σε σχέση με τους νόμους που διέπουν την πολεοδομία» εξηγεί. «Μέχρι στιγμής, όλοι οι νόμοι επιβάρυναν τους μουσικούς, τους διοργανωτές, τους ιδιοκτήτες μπαρ κι εστιατορίων. Τώρα, αν ανεγερθούν κατοικίες δίπλα σε ένα μαγαζί που έχει ζωντανή μουσική, όλες οι υποχρεώσεις ηχομόνωσης επιβαρύνουν τον κατασκευαστή των κατοικιών και όχι τον χώρο που προϋπήρχε».
Το τελευταίο από την λίστα δέκα αιτημάτων που είχε υποβάλει προς την κυβέρνηση η Έλεν Μάρκου ως επικεφαλής του S.L.A.M. υλοποιήθηκε στο τέλος της περασμένης χρονιάς. Ακόμη και οι πιο σκληροί διαπραγματευτές, θα είχαν πολλά να μάθουν από αυτήν, καθώς δεν είναι καθόλου συνηθισμένο σε τέτοιες περιπτώσεις να μπαίνει κανείς σε διαπραγματεύσεις με δέκα αιτήματα και στο τέλος να γίνονται όλα δεκτά, χωρίς καμία υπαναχώρηση ή συμβιβαστική κίνηση από την μεριά των αιτούντων. «Τα καταφέραμε γιατί μείναμε αμετακίνητοι στις θέσεις μας», εξηγεί η ίδια.
«Καταλάβαμε ότι, όπου υπάρχει πρόβλημα πολιτικής, είναι στο χέρι εκείνου που πλήττεται να υπαγορεύσει μία πολιτική, να προτείνει μία λύση και να την προετοιμάσει. Εξάλλου είχαμε μία πολύ σύνθετη ομάδα συνεργατών, με δικηγόρους, ακαδημαϊκούς, επαγγελματίες. Κυρίως όμως, είχαμε επιχειρήματα βασισμένα στην λογική, δεν κινούμασταν συναισθηματικά. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό το ότι η δική μας προσπάθεια ήταν απολύτως εθελοντική και χρηματοδοτούμενη από την κοινότητα. Αυτό σου προσφέρει ανεξαρτησία, αξιοπιστία και την ελευθερία να δρας γρήγορα και να ασκήσεις κριτική στην κυβέρνηση. Όταν χρηματοδοτείσαι από την κυβέρνηση πρέπει συχνά να προσέχεις τα λόγια σου».
Τώρα που η καμπάνια πέτυχε τους στόχους της, μπορεί οι δραστηριότητες του S.L.A.M. να περιοριστούν - αν και το ζευγάρι έχει παραχωρήσει το λογότυπο και την τεχνογνωσία τους σε αντίστοιχες εκστρατείες στην Ευρώπη - αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ακτιβιστική δράση της Έλεν Μάρκου τελείωσε. «Από την στιγμή που γίνεσαι ειδικός σε κάτι, πάντα σου απευθύνονται άνθρωποι που έχουν κάποια συγκεκριμένη ανάγκη κι εγώ από την φύση μου είμαι συμπονετικός άνθρωπος», παραδέχεται, εξηγώντας ότι αυτόν τον καιρό είναι αναμειγμένη σε δύο εκστρατείες: μία για την αυστραλιανή πολιτιστική κληρονομιά και μία για την θέση της γυναίκας στην μουσική βιομηχανία.
Όσο για το βραβείο από το ίδρυμα Sidney Myer, αποτελεί μία πολύ καλοδεχούμενη αναγνώριση. «Πολλές φορές, όταν κάνεις εθελοντική εργασία, δεν κερδίζεις την αναγνώριση που σού αξίζει» λέει η Έλεν Μάρκου.
«Το καλό με το βραβείο ήταν ακριβώς αυτό: μάς προσέφερε αναγνώριση για τις αλλαγές που καταφέραμε να κάνουμε στην νομοθεσία της χώρας». Εκτός από αναγνώριση, προσέφερε και μία σημαντική οικονομική ανάσα, καθώς πηγαίνει στο ζευγάρι ως φυσικά πρόσωπα, για την επιβράβευση της προσφοράς τους, και όχι στον οργανισμό. «Η φιλανθρωπική χρηματοδότηση τέτοιου είδους προσφέρει μεγάλη ελευθερία», τονίζει, φέροντας ως παραδείγματα καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν τα χρήματα για να φτιάξουν το σπίτι τους, ή για να πληρώσουν ιατρικά έξοδα.
Πηγη ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ