Προς κ. Σόιμπλε: Δεν πας στη γωνία να δεις αν έρχομαι;
Παρακολουθώντας τις διαπραγματεύσεις τόσο της προηγούμενης κυβέρνησης, όσο και της σημερινής, προσπαθώ να βγάλω κάποιο συμπέρασμα για αυτόν το «γίγαντα» της πολιτικής σκέψης και της οικονομικής θεωρίας κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς και τους ομοϊδεάτες του αξιωματούχους της Ε.Ε. Άραγε έχουν επαφή με την πραγματικότητα ή απλά εφαρμόζουν κατά γράμμα τις θεωρίες του... θείου Μίλτι;
Του Κώστα Τσιτούνα - Δημοσιογράφου
Στα αλήθεια, οι δανειστές μας πιστεύουν ότι μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων με 4.469.800 οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό (συνταξιούχοι και παιδιά) και με 1.342.300 ανέργους (σύνολο 5.812.100 κάτοικοι που δεν μπορούν να προσφέρουν στην παραγωγή) μπορεί να αποπληρωθούν 350 δισεκατομμύρια ευρώ χρέος;
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι ειδήμονες επί των χρηματοοικονομικών: Σόιμπλε, Μέρκελ, Ντάισελμπλουμ, Βίζερ, Γιούνκερ, Λαγκάρντ και λοιποί δημοκρατικοί συγγενείς υποστηρίζουν ότι οι 3.487.700 υποαπασχολούμενοι με μισθούς πείνας (που έχουν υποτιμηθεί έως και 60% την τελευταία πενταετία) θα δουλεύουν για να ζουν τους 5.812.100 και θα περισσεύουν και λεφτά για να αποπληρώνονται και οι τόκοι!!!
Το παραπάνω εγχείρημα στο οποίο επιμένουν οι δανειστές αλλά και οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις που μας έλεγαν ότι το χρέος είναι βιώσιμο και διαχειρίσιμο, μόνο ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας μπορεί να εκληφθεί.
Προφανώς και δεν χρειάζεται να έχεις αποφοιτήσει από το LSE για να καταλάβεις ότι σε μια χώρα με 2.704.295 συνταξιούχους και 1.342.300 ανέργους δεν έχεις και πολλές επιλογές, παρά μόνον να ανοίξεις θέσεις εργασίας προκαλώντας ένα επενδυτικό σοκ.
Διότι αν πάρουμε τα πράγματα μπακάλικα, τότε όπως λένε στην αγορά: τρεις το λάδι τρεις το ξίδι τρεις και το λαδόξιδο.
Οι αριθμοί δεν βγαίνουν με τίποτα. Τα έσοδα δεν φτάνουν όχι για να αποπληρωθεί το χρέος των 350 δισεκατομμυρίων, αλλά ούτε για να ζήσουν οι 5,8 εκατομμύρια ανενεργοί.
Για να το πω πιο απλά: Ο αξιότιμος κύριος Σόιμπλε μαζί με τον βοηθό του – επί της αγροτικής οικονομίας διδάκτορα – Γερούν Ντάισελπμλουμ μας λένε ότι το 34,8% του πληθυσμού μπορεί με μισθούς των 500 και 600 ευρώ να ζήσει όλη την υπόλοιπη χώρα και να πληρώνει και τα δάνεια του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Και δεν είναι μόνο τα παραπάνω. Το ασύλληπτο σχέδιο τους προβλέπει ότι σε όλο αυτόν τον ανενεργό πληθυσμό που δεν έχει ούτε τα προς το ζην, πρέπει να επιβληθούν και επιπλέον φόροι!
Πάει δηλαδή ο τύπος για βραβείο Νόμπελ. Διότι αυτά δεν γίνονται ούτε σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Και το κακό είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ούτε ένας να του πει: ρε αδερφέ δεν πας μέχρι τη γωνία να δεις αν έρχομαι;
