Ποιοι και γιατί έκοψαν δύο σελίδες από τo τρίτο μνημόνιο;
Ακούγεται περίεργο; Μάλλον το αντίθετο. Στη χώρα της διαπλοκής, ακόμα και οι «έντιμοι» τεχνοκράτες, δοκιμάζουν τη τύχη τους στην διαφθορά.
Τσάμπα έχει η Ελλάδα τη φήμη της διαπλοκής και την πρακτική του «φακελάκι»; Εκείνοι λοιπόν που μας κατηγορούν για όλα αυτά, «χρηματοδότησαν» κάτω από το τραπέζι... ΜΜΕ για να γίνουν οι ερπύστριες της «τρόικας», όπως χαρακτηριστικά αποκαλύπτουν οι «Τυπολογίες».
Η αποκάλυψη
Ήταν Οκτώβριος του 2012 όταν η τότε κυβέρνηση συζητούσε το τρίτο κατά σειρά Μνημόνιο που επέβαλε το ΔΝΤ και η «τρόικα».
Είχε προηγηθεί η σαφής παρέμβαση του Πολ Τόμσεν για τα ελληνικά media, που τα είχε χαρακτηρίσει κύριο παράγοντα της διαφθοράς και της διαπλοκής στην Ελλάδα, μαζί με τις τράπεζες και τους πολιτικούς.
Η εντολή της «τρόικας» για εκτεταμένες παρεμβάσεις στην ελληνική οικονομία είχε τελικά στόχο -και τον πέτυχε- την πλήρη καταστροφή της χώρας.
Ελληνικά media κατάφεραν να εξελιχθούν στους απαραίτητους συνεταίρους της «τρόικας» αρχικά και των ξένων δανειστών αργότερα.
Η πρώτη επαφή έγινε μέσω εταιρείας lobbying, η οποία τον Απρίλιο του 2010 είχε καλέσει διευθυντές μεγάλων ΜΜΕ και τους είχε παρουσιάσει τα οφέλη του Μνημονιακού προγράμματος και την απόλυτα στάση υπέρ του που θα έπρεπε να τηρήσουν.
Τα ΜΜΕ ανταμείφθηκαν αδρά για την υπηρεσία τους αυτή. Οι λαλίστατοι της «τρόικας» δεν έβγαλαν τσιμουδιά για τη διαπλοκή των media με το πολιτικό σύστημα. Και ενώ οι υπάλληλοι της «τρόικας» απαιτούσαν σκληρά μέτρα περικοπών για μισθούς και συντάξεις, έκλεισαν τα μάτια στην παραβίαση των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα media.
Ποιος έκοψε τις 2 σελίδες
Τον Οκτώβριο του 2012 στο σχέδιο του τρίτου Μνημονίου, στις σελίδες 42 και 43, υπήρχε το κεφάλαιο για τις «ηλεκτρονικές επικοινωνίες». Σε αυτό οριζόταν το χρονοδιάγραμμα της «τρόικας» για την υποχρέωση της χώρας να προχωρήσει την τηλεοπτική αδειοδότηση (Μάρτιος του 2013) και να δώσει τις συχνότητες στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.
Όταν το τρίτο Μνημόνιο πήγε στη Βουλή, οι σελίδες 42 και 43 έλειπαν! Κανένας, όμως, από την «τρόικα», που ήλεγχε όλα τα υπουργεία και τους υπουργούς, δεν είχε πρόβλημα με αυτό. Αντιθέτως, επέβαλαν στην κυβέρνηση, π.χ., την κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσίευσης των ισολογισμών στον Τύπο, που αποτελούσε αίτημα των μεγάλων εκδοτών για να φύγουν από την αγορά οι μικρές εφημερίδες.
Παρά ταύτα η κατάρρευση μεγάλων συγκροτημάτων δεν άργησε να ακολουθήσει. Το διάστημα που το Mega έλαβε ομολογιακό δάνειο 50 εκατ. ευρώ χωρίς εγγυήσεις, δεν χορηγήθηκε νέο δάνειο στη Χ.Κ. Τεγόπουλος, με δύο τεράστια ακίνητα σε Αθήνα και Κορωπί και ολόκληρη εκτυπωτική μονάδα.
Μετά και το κλείσιμο του Alter, τηλεοπτικοί σταθμοί μετατράπηκαν σε ερπύστριες της «τρόικας»...