Νέο σενάριο με σύγχρονους πρωταγωνιστές για την Ε.Ε
Του Κωνσταντίνου Σ. Μαργαρίτη
Τα πράγματα έχουν ξεφύγει και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπαθούν να διχάσουν τον ελληνικό λαό και να τον οδηγήσουν σε ακραίες συμπεριφορές.
Η πατρίδα όσο ποτέ άλλοτε έχει ανάγκη από σύμπνοια και αλληλεγγύη. Οι ηγέτες στα δύσκολα φαίνονται και τότε καθορίζουν με τη προσωπικότητά τους τις εξελίξεις.
Έχουμε τα επιχειρήματα και το σθένος να πείσουμε για τα αυτονόητα; Μπορούμε να μεταρρυθμίσουμε το κράτος και να πάμε σε άλλες λογικές, έξω από κόμματα και χρώματα; Ας αποδείξει η κυβέρνηση με έργα και όχι με δηλώσεις ότι ξέρει να κατακτά στόχους, να βάζει προτεραιότητες και να κερδίζει συμμάχους στη δύσκολη μάχη με τους δανειστές.
Όλοι παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις, οι οποίες έχουν καθηλώσει την επιχειρηματικότητα, έχουν εκτινάξει την ανεργία και έχουν παγώσει κάθε ενδιαφέρον ξένων επενδυτών.
Η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μέρκελ βλέπει τον εαυτό της ως τον φρουρό της ευρωπαϊκής ενότητας, ιδίως μετά την υποχώρηση της γαλλικής κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ από τον κοινό ηγετικό της ρόλο, που κάποτε έφερνε στο μυαλό την μεταφορά της γαλλογερμανικής ατμομηχανής.
Η υποτιθέμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν μια ιστορική αποτυχία. Μια παραδοχή του πόσο εύθραυστο είναι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ένα σημάδι στον κόσμο ότι η διαδικασία της ενοποίησης θα αντιστρεφόταν.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν σημαίνουν πολλά στους ευρωσκεπτικιστές Αγγλοσάξονες. Αλλά η νέα, ενωμένη Γερμανία ιδρύθηκε στην φιλοσοφία πως το μέλλον της είναι ριζωμένο στην ενοποίηση της μεγάλης Ευρώπης. Αυτή είναι η μεγάλη κληρονομιά του Χέλμουτ Κολ. Δε μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει και να λάβει αποφάσεις πέρα από αυτή την αρχή.
Η Ε.Ε. μπορεί να αντιμετωπίζει την Ελλάδα όπως αρκετοί στην Ιταλία αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό το νότιο τμήμα της χώρας: αδιόρθωτη, υπερβολικά ακριβή, αλλά εν τέλει απαραίτητη. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάζει η κυβέρνηση και να μη προχωρά σε διαρθρωτικές κινήσεις για την εύρυθμη λειτουργία της χώρας. Οι πολίτες θέλουν λύση στα προβλήματα τους και όχι τεχνητές εντάσεις και αδιέξοδα που εξυπηρετούν άλλες καταστάσεις.
Το πολιτικό προσωπικό της πατρίδας αδυνατεί να αντιληφθεί τη κρισιμότητα των καταστάσεων και αναλώνεται σε επικοινωνιακά τετ-α-τετ, για να διατηρηθεί στο προσκήνιο.
Οι πολιτικοί αρχηγοί δε συζητούν μεταξύ τους και δεν υπάρχει ελληνικό σχέδιο για έξοδο από τη κρίση. Σήμερα θα έπρεπε να βρίσκονται όλοι στις Βρυξέλλες και να πιέζουν με τις γνωριμίες που έχουν, για να βρεθεί βιώσιμη και αξιοπρεπή λύση για τον ελληνικό λαό.
Η Ελλάδα του πολιτισμού, των γραμμάτων και των τεχνών με πολίτες που έχουν ευρωπαϊκή συνείδηση και νοοτροπία, δε μπορεί να διανοηθεί κανένα μυαλό στο πλανήτη ότι μπορεί να βρεθεί εκτός της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.
Η νέα γενιά καταγράφει αντιδράσεις και συμπεριφορές και θα αναζητήσει ευθύνες από τους πρωταγωνιστές του ελληνικού δράματος.
Ας κοιτάξει μπροστά η ελληνική κυβέρνηση και μη φοβηθεί να προχωρήσει σε αλλαγές που θα θίξουν μικρές συντεχνιακές ομάδες. Ο λαός απαιτεί κάθαρση σε όλα τα επίπεδα και θα στηρίξει όσους τολμήσουν να του φτιάξουν μια νέα Ελλάδα με περήφανους πολίτες και γερά θεμέλια.