Κρ. Αρσένης: Πώληση αεροδρομίων και κυνήγι. Δύο οι αποφάσεις, μία η λογική
Αναλυτικά το άρθρο του Κρίτωνα Αρσένη:
«Το ένα είναι μνημονιακή υποχρέωση, το άλλο δεν είναι. Και όμως και στα δύο υπερισχύει η ίδια φιλοσοφία. Δυναμικές αριστερές και οικολογικές τοποθετήσεις που τολμούν να υιοθετούν πάγιες δίκαιες και αιτιολογημένες θέσεις των κοινωνικών κινημάτων που όταν ερχόμαστε όμως στη κυβέρνηση εγκαταλείπονται με την πρώτη πίεση.
Έτσι στην περίπτωση του κυνηγιού η Ορνιθολογική κατηγορεί τον εκπρόσωπο των Οικολόγων Πρασίνων στην κυβέρνηση και υπουργό περιβάλλοντος ότι παραμένει... “προσωπικά υπέρμαχος της μείωσης της κυνηγετικής δραστηριότητας” χωρίς ωστόσο κανένα πρακτικό αντίκτυπο και ότι η ατζέντα για το περιβάλλον έχει περάσει πια οριστικά στα «αζήτητα».
Στην περίπτωση των αεροδρομίων, μπορεί η κυβέρνηση να δεσμεύτηκε από το νέο μνημόνιο να τα πουλήσει, αλλά ήδη από τις Προγραμματικές Δηλώσεις του Φεβρουαρίου ο Πρωθυπουργός είπε ότι δεν είναι ενάντιος στην ιδιωτικοποίησή τους και εν γένει στις ιδιωτικοποιήσεις, αρκεί το τίμημα να είναι δίκαιο και οι όροι υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.
Η θέση, ότι άλλο η αξιοποίηση του εθνικού κεφαλαίου και της δημόσιας περιουσίας και άλλο το ξεπούλημα ήταν η νέα θέση της κυβέρνησης όταν με τον αέρα της εκλογικής νίκης βάδιζε για την ρήξη με τα μνημόνια και την τρόικα.
Ακόμη όμως και να δεχόμασταν να πάρουμε τον ολισθηρό όπως αποδείχθηκε δρόμο της «αξιοποίησης» της δημόσια περιουσίας, είναι αλήθεια ξεπούλημα η «αξιοποίηση» η πώληση των αεροδρομίων στην Fraport; Κατά τον Πρωθυπουργό, το 1 δισ. ευρώ που πρόσφερε η Fraport για τα 14 αεροδρόμια είναι «δίκαια» τιμή. Δυστυχώς η δήλωση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Ο δημόσιος προϋπολογισμός έχει έσοδα 150 εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο από τα έσοδα των περιφερειακών αεροδρομίων. Άλλα 55 εκ από τα έσοδα των αεροδρομίων πηγαίνουν για την χρηματοδότηση των άγονων γραμμών και των μη κερδοφόρων μικρών αεροδρομίων στα νησιά και την υπόλοιπη χώρα.
Η πώληση των αεροδρομίων θα προκαλέσει αιμορραγία στον προϋπολογισμό που θα ξεπερνά τα 250 εκατομμύρια κάθε χρόνο. Την ίδια στιγμή, όπως κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι, υπάρχουν τεράστια κρυφά κόστη για το δημόσιο που δεν έχουν υπολογιστεί από την κυβέρνηση.
Συγκεκριμένα στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος το δημόσιο πληρώνει «διόδια» και «ενοίκιο» για την παρουσία ασθενοφόρων, πυροσβεστικών οχημάτων, για την διέλευση υπαλλήλων από τον χώρο του αεροδρομίου για την συντήρηση ραντάρ και άλλων υποδομών, κόστη τεράστια και καθημερινά.
Το πρόβλημα είναι ότι η δήλωση αυτή του κ. Τσίπρα, δεν έγινε τώρα, μετά την υπογραφή του 3ου Μνημονίου, αλλά τον Φεβρουάριο, με νωπή την κυβερνητική εντολή ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.
Στη συνέχεια ο Γιάννης Βαρουφάκης πρότεινε προς τους Ευρωπαίους συγκεκριμένο πακέτο ιδιωτικοποιήσεων όπου εξαιρούνταν το νερό, αλλά όχι η υπόλοιπη δημόσια περιουσία. Αυτό που επέβαλε το μνημόνιο δεν αφορά τόσο τις ιδιωτικοποιήσεις.
Αφορά κυρίως το πού θα πάνε τα έσοδά των ιδιωτικοποιήσεων. Στο σημαντικότερο όμως θέμα του αν θα πωληθεί η δημόσια γη και περιουσία, δυστυχώς υπήρξε συμφωνία εξαρχής και με περισσή ευκολία, σα να μην ήταν ποτέ μια κόκκινη γραμμή, σα να μην είναι ένα υπαρξιακό αίτημα της αριστεράς, αλλά και της οικολογίας.